قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ بوسنىيەچە تەرجىمىسى
8
:
10
أُوْلَٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ
Oni koji su opisani spomenutim osobinama idu ka svome stalnom prebivalištu džehennemu, jer su to zaradili nevjerovanjem i poricanjem Sudnjeg dana.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• لطف الله عز وجل بعباده في عدم إجابة دعائهم على أنفسهم وأولادهم بالشر.
Ajeti ukazuju na Allahovu blagost i dobrotu prema robovima koja se ogleda u tome da im se ne odaziva na molbe u kojima prizivaju zlo na sebe i na svoju djecu.
• بيان حال الإنسان بالدعاء في الضراء والإعراض عند الرخاء والتحذير من الاتصاف بذلك.
U ajetima se pojašnjava stanje čovjeka koji se obraća Allahu kada je u nedaći, a kada je u izobilju i rahatluku, okreće se od istine, te se upozorava na takvo stanje i osuđuju se oni koji imaju takva svojstva.
• هلاك الأمم السابقة كان سببه ارتكابهم المعاصي والظلم.
Uništenje prijašnjih naroda bilo je zbog grijeha i nepravde.
