قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ ئازەربەيجانچە تەرجىمىسى
12
:
33
وَإِذۡ يَقُولُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ مَّا وَعَدَنَا ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ إِلَّا غُرُورٗا
O zaman münafiqlər və qəlbində şəkk olan zəif möminlər: “Allahın və Onun rəsulunun, düşmənimizə qalib gələcəyimizə və yer üzündə hökmranlıq edəcəyimizə dair veridyi vəd batil və əsassız bir vəd imiş”– deyirdilər.
التفاسير:
بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:
• منزلة أولي العزم من الرسل.
Elçilərdən möhkəm iradə sahiblərinin (Nuh, İbrahim, Musa, İsa və Muhəmməd aleyhimussəlatu vəssəlam) yüksək məqamda durması.
• تأييد الله لعباده المؤمنين عند نزول الشدائد.
Müsibət gəldikdə Allahın möminlərə yardım etməsi.
• خذلان المنافقين للمؤمنين في المحن.
Münafiqlərin sıxıntı anında möminləri yardımsız buraxması.
