قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئاكانيچە تەرجىمىسى - ئاشانتىيچە - ھارۇن ئىسمائىل
97
:
4
إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمۡۖ قَالُواْ كُنَّا مُسۡتَضۡعَفِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ قَالُوٓاْ أَلَمۡ تَكُنۡ أَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٗ فَتُهَاجِرُواْ فِيهَاۚ فَأُوْلَٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرًا
Nokorε sε, wͻn a Soro abͻfoͻ yi wͻn nkwa a wͻn ayε bͻne atia wͻn kraa no, (abͻfoͻ) no ka kyerε wͻn sε: “Dwuma bεn na na moredie (a enti moansom Nyame?)” Wͻ’bεka sε: “Na yenni ahoͻden wͻ asaase no so”. Abͻfoͻ no bεka sε: “Enti na Nyankopͻn asaase no nyε tεtrεtεε (anaasε εsoo) sεdeε mobetumi atu amantuo wͻ soͻ?” Saa nkorͻfoͻ no asetena mu bεyε Amane-hunu gyem, na εhͻ yε nnkyi bͻne paa.
التفاسير:
