Kur'an-ı Kerim meal tercümesi - Peştuca Tercüme - Rowad Tercüme Merkezi
11
:
48
سَیَقُوْلُ لَكَ الْمُخَلَّفُوْنَ مِنَ الْاَعْرَابِ شَغَلَتْنَاۤ اَمْوَالُنَا وَاَهْلُوْنَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا ۚ— یَقُوْلُوْنَ بِاَلْسِنَتِهِمْ مَّا لَیْسَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ ؕ— قُلْ فَمَنْ یَّمْلِكُ لَكُمْ مِّنَ اللّٰهِ شَیْـًٔا اِنْ اَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا اَوْ اَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا ؕ— بَلْ كَانَ اللّٰهُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِیْرًا ۟
له بانډه چيانو څخه چې كوم كسان (له لښكره) پاتې كړل شوي هغوى به تا ته وايي: موږ خپلو مالونو او خېلخانو بوخت كړلو نو (اوس) زموږ لپاره بخښنه وغواړه، هغوى په خپلو ژبو هغه څه وايي چې په زړونو كې يې نشته، ورته ووايه: نو څوک به ستاسي لپاره له الله څخه د څه اختيار ولري؟ كه چېرې هغه څه ضرر يا ګټه درته وغواړي؟ بلكې الله ستاسي په كړو وړو ښه خبر دى.
التفاسير:
