Kur'an-ı Kerim meal tercümesi - Dari Tercüme - Muhammed Enver Bedahşani
قیامت
1
:
75
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
قسم میخورم به روز قیامت.
التفاسير:
2
:
75
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
و قسم میخورم به نفس ملامت کننده (و پشیمانشونده).
التفاسير:
3
:
75
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
آیا انسان گمان میکند که استخوانهایش را جمع نخواهیم کرد؟
التفاسير:
4
:
75
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
بلی! (چنین خواهیم کرد) در حالیکه قادریم بر آن که (حتى) سرانگشتان او را (هم) برابر سازیم.
التفاسير:
5
:
75
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
بلکه انسان میخواهد (با انکار نمودن) راه فسق و فجور را پیش روی خود باز کند.
التفاسير:
6
:
75
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
(و به طور استهزا) میپرسد: روز قیامت چه وقت است؟
التفاسير:
7
:
75
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
پس وقتی که چشمها خیره شود.
التفاسير:
8
:
75
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
و ماه بینور و تاریک شود.
التفاسير:
9
:
75
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ
و آفتاب و ماه یکجا جمع شود.
التفاسير:
10
:
75
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
و (وقتی روز قیامت برپا شود) انسان میگوید: راه گریز کجاست؟
التفاسير:
11
:
75
كَلَّا لَا وَزَرَ
نه! هرگز جای (گریز و) پناه نیست.
التفاسير:
12
:
75
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ
(بلکه) در آن روز قرارگاه تنها بهسوی پروردگار توست.
التفاسير:
13
:
75
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
انسان در آن روز به آنچه پیش فرستاده و به آنچه پس گذاشته است خبر داده میشود.
التفاسير:
14
:
75
بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ
بلکه انسان به (خوب و بد) نفس خود بیناست.
التفاسير:
15
:
75
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
اگرچه (در آن روز) عذرهایی پیش کند.
التفاسير:
16
:
75
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ
(ای پیغمبر! در وقت نزول وحی) زبانت را حرکت مده تا در یاد کردن آن شتاب کنی.
التفاسير:
17
:
75
إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ
بیگمان جمع کردن آن در سینۀ تو و خواندنش بر عهدۀ ماست.
التفاسير:
18
:
75
فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ
پس چون آن را (به زبان جبریل) خواندیم، پس قرائت آن را پیروی کن.
التفاسير:
19
:
75
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ
باز بیان (حقایق و تفسیر) آن بر عهدۀ ماست.
التفاسير:
20
:
75
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ
نه، چنین نیست (که میگویید) بلکه شما دنیای زودگذر را دوست میدارید.
التفاسير:
21
:
75
وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
و آخرت را ترک میکنید.
التفاسير:
22
:
75
وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ
(حال آن که کامیاب و ناکام در آخرت معلوم شود) در آن روز چهرههایی شاداب (و خرم) هستند.
التفاسير:
23
:
75
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ
(چرا که) به پروردگار خود مینگرند.
التفاسير:
24
:
75
وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ
و چهرههایی در آن روز گرفته (و غمگین) است.
التفاسير:
25
:
75
تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ
(چون) یقین دارند که به معصیت کمرشکن گرفتار میشوند.
التفاسير:
26
:
75
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ
چنین نیست (که ایشان گمان دارند) هنگامی که جان به گلوگاه رسد.
التفاسير:
27
:
75
وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ
و گفته شود: آیا کسی هست که افسون بخواند؟
التفاسير:
28
:
75
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ
و (محتضر) يقين کند که زمان جدایی (روح از بدن) فرا رسیده است.
التفاسير:
29
:
75
وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
و ساق پا به ساق دیگر بپیچد (که دیگر حرکت نتواند).
التفاسير:
30
:
75
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ
آن روز، روز سوق دادنش بهسوی پروردگار توست.
التفاسير:
31
:
75
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
پس (انسان نافرمان) نه تصدیق کرد و نه نماز گزارد.
التفاسير:
32
:
75
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
بلکه دروغ شمرد و اعراض نمود.
التفاسير:
33
:
75
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
باز متکبرانه و خرامان بهسوی خانوادهاش رفت.
التفاسير:
34
:
75
أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ
وای بر تو، باز وای بر تو.
التفاسير:
35
:
75
ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ
باز وای بر تو، وای بر تو.
التفاسير:
36
:
75
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى
آیا انسان گمان میکند که به حال خود گذاشته میشود (و با او حساب و کتاب صورت نمیگیرد)؟
التفاسير:
37
:
75
أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ
آیا او نطفهای از منی که در رحم ریخته شده، نبود؟
التفاسير:
38
:
75
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
باز خون بستهای بود که (الله آن را) آفرید باز (خلقت او را) استوار و برابر کرد.
التفاسير:
39
:
75
فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ
پس از آن (قطرۀ منی) دو جفت مرد و زن را آفرید.
التفاسير:
40
:
75
أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ
و آیا همین (آفرینندۀ انسانها از منی) قادر نیست که (بار دوم) مُردهها را زنده کند؟
التفاسير:
