ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - තායි පරිවර්තනය
24
:
57
ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ وَيَأۡمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلۡبُخۡلِۗ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
บรรดาผู้ที่ตระหนี่ในสิ่งที่จำเป็นสำหรับพวกเขาที่จะต้องจ่าย และสั่งใช้ผู้อื่นให้ตระหนี่ พวกเขาคือผู้ขาดทุน และผู้ใดที่ผินหลังไม่จงรักภักดีต่ออัลลอฮฺ เขาไม่ได้สร้างผลกระทบใดๆ ต่ออัลลอฮฺเลย แต่เขาได้สร้างผลกระทบแก่ตัวของเขาเองต่างหาก แท้จริงอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงร่ำรวย (อยู่เหนือการพึ่งสิ่งใดๆจากมัคลูกของพระองค์) ดังนั้นไม่จำเป็นเลยสำหรับพระองค์ที่ต้องพึ่งต่อการเชื่อฟังของบ่าวของพระองค์ พระองค์ควรค่าแก่การได้รับการสรรเสริญในทุกโอกาศอย่างแน่นอน
التفاسير:
මෙම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්රයෝජන:
• الزهد في الدنيا وما فيها من شهوات، والترغيب في الآخرة وما فيها من نعيم دائم يُعينان على سلوك الصراط المستقيم.
• การไม่ยึดติดกับดุนยาและทุกสิ่งที่อยู่ในมันที่เป็นเรื่องของตัณหาต่างๆ และการส่งเสริมให้มีความปรารถนาในวันปรโลกและทุกสิ่งที่อยู่ในนั้นที่เป็นความสุขตลอดกาลของมัน ทั้งสองนั้นจะช่วยพลักดันสู่การใช้ชีวิตบนแนวทางอันเที่ยงตรง
• وجوب الإيمان بالقدر.
•จำเป็นต้องศรัทธาต่อการลิขิตของอัลลอฮฺ
• من فوائد الإيمان بالقدر عدم الحزن على ما فات من حظوظ الدنيا.
•ส่วนหนึ่งจากประโยชน์ของการศรัทธาต่อการลิขิตของอัลลอฮฺคือ จะไม่เสียใจต่อสิ่งที่ได้พลาดไปจากสิ่งที่เป็นโชคลาภทางโลกดุนยา
• البخل والأمر به خصلتان ذميمتان لا يتصف بهما المؤمن.
•ความตระหนี่และการสั่งใช้ให้(ผู้อื่น)ตระหนี่นั้นเป็นสองคุณลักษณะที่ไม่ดี ซึ่งเป็นสองคุณลักษณะที่ไม่พึงประสงค์สำหรับผู้ศรัทธา
