ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය
පිටු අංක:
191
:
2
وَاقْتُلُوْهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوْهُمْ وَاَخْرِجُوْهُمْ مِّنْ حَیْثُ اَخْرَجُوْكُمْ وَالْفِتْنَةُ اَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ— وَلَا تُقٰتِلُوْهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتّٰی یُقٰتِلُوْكُمْ فِیْهِ ۚ— فَاِنْ قٰتَلُوْكُمْ فَاقْتُلُوْهُمْ ؕ— كَذٰلِكَ جَزَآءُ الْكٰفِرِیْنَ ۟
و هرجا با آنها روبرو شدید آنها را بکُشید و از مکانی که شما را بیرون راندند، یعنی مکه، آنها را بیرون برانید، و فتنۀ حاصل از بازداشتن مؤمن از دینش و بازگشت او به کفر، از قتل بدتر است. بهخاطر بزرگداشت مسجدالحرام، در آنجا آغازگر جنگ با کافران مباشید مگر اینکه آنها در آنجا با شما جنگ را آغاز کنند، پس اگر در مسجدالحرام با شما جنگیدند، آنها را بکشید، و مانند این مجازات- یعنی کشتار آنها اگر در مسجدالحرام تجاوز کردند- مجازات کافران است.
التفاسير:
192
:
2
فَاِنِ انْتَهَوْا فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟
اما اگر از جنگ با شما و کفرشان باز ایستادند، از آنها دست بکشید؛ زیرا الله نسبت به توبهکاران بخشنده است و آنها را بهخاطر گناهان گذشتهشان مؤاخذه نمیکند و با آنها مهربان است که در مجازاتشان عجله نمیکند.
التفاسير:
193
:
2
وَقٰتِلُوْهُمْ حَتّٰی لَا تَكُوْنَ فِتْنَةٌ وَّیَكُوْنَ الدِّیْنُ لِلّٰهِ ؕ— فَاِنِ انْتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ اِلَّا عَلَی الظّٰلِمِیْنَ ۟
و با کفار بجنگید تا شرک و باز داشتن مردم از راه الله و کفر از جانب آنها انجام نگیرد و دین آشکار، دین الله باشد، پس اگر از کفر و باز داشتن از راه الله باز ایستادند، از جنگ با آنها دست بکشید؛ زیرا تجاوز جز بر ستمکاران کافر و بازدارنده از راه الله نیست.
التفاسير:
194
:
2
اَلشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمٰتُ قِصَاصٌ ؕ— فَمَنِ اعْتَدٰی عَلَیْكُمْ فَاعْتَدُوْا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدٰی عَلَیْكُمْ ۪— وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوْۤا اَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُتَّقِیْنَ ۟
این ماه حرام در سال هفتم که الله در آن به شما این امکان را داد که به حرم درآیید و عمره بگزارید، در عوض آن ماه حرامی است که مشرکان، شما را در سال ششم از حرم بازداشتند، و در حرمتها- مانند حرمت سرزمین حرام و ماه حرام و إحرام- قصاص متجاوزان جاری میشود؛ پس هرکس در این حرمتها بر شما تجاوز کرد با او مقابله به مثل کنید و بیش از مقدار تجاوز، قصاص نکنید؛ زیرا الله متجاوزان از حدودش را دوست ندارد، و در مقابله با تجاوز که به شما اذن داده شده است از الله بترسید و بدانید الله کسانی را که تقوای او تعالی را پیشه میکنند توفیق داده و تقویت میکند.
التفاسير:
195
:
2
وَاَنْفِقُوْا فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ وَلَا تُلْقُوْا بِاَیْدِیْكُمْ اِلَی التَّهْلُكَةِ ۛۚ— وَاَحْسِنُوْا ۛۚ— اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِیْنَ ۟
و در طاعت الله مانند جهاد و سایر طاعتها، مال انفاق کنید و خودتان را به دست خویش به نابودی نیندازید، به این نحو که جهاد و بخشش در راه آن را رها کنید، یا خودتان را در حالتی قرار دهید که سبب نابودی شماست، و عبادات و معاملات و اخلاقتان را نیکو گردانید؛ زیرا الله نیکوکاران در تمام امورشان را دوست دارد؛ چنانکه ثواب زیادی به آنها میدهد و آنها را در یافتن راه راست موفق میگرداند.
التفاسير:
196
:
2
وَاَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّٰهِ ؕ— فَاِنْ اُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ ۚ— وَلَا تَحْلِقُوْا رُءُوْسَكُمْ حَتّٰی یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهٗ ؕ— فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَّرِیْضًا اَوْ بِهٖۤ اَذًی مِّنْ رَّاْسِهٖ فَفِدْیَةٌ مِّنْ صِیَامٍ اَوْ صَدَقَةٍ اَوْ نُسُكٍ ۚ— فَاِذَاۤ اَمِنْتُمْ ۥ— فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ اِلَی الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ ۚ— فَمَنْ لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلٰثَةِ اَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ اِذَا رَجَعْتُمْ ؕ— تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ؕ— ذٰلِكَ لِمَنْ لَّمْ یَكُنْ اَهْلُهٗ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ؕ— وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُوْۤا اَنَّ اللّٰهَ شَدِیْدُ الْعِقَابِ ۟۠
حج و عمره را به صورت کامل و خالصانه برای الله متعال ادا کنید، و اگر به دلیل بیماری یا وجود دشمن و امثال آن، از اتمام آنها منع شدید، باید آنچه از قربانی برایتان فراهم می آيد -از شتر، گاو و یا گوسفند- ذبح کنید تا از احرام درآیید، و سرهای خود را نتراشید یا کوتاه نکنید تا قربانی به جایگاهى كه ذبح در آن حلال است، برسد؛ اگر اجازه ی ورود به حرم را نیافت، باید همانجایی که از انجام مناسکش منع شده، آن را ذبح کند، و اگر توانست وارد حرم شود، در روز عید قربان و یا در ایام تشریق، باید آن را در محیط حرم مکّه ذبح کند. اگر کسی به سبب بیماری یا آزار و اذيتى مانند شپش و امثال آن رنج مى برد، سرش را بتراشد و گناهی بر او نیست و به خاطر این کار باید فدیه بدهد؛ به این نحو که: یا سه روز روزه بگیرد، یا شش تن از مساکین حرم را غذا بدهد و یا گوسفندی ذبح کرده و گوشت آن را در میان فقرای حرم توزیع کند. هنگامی که در امان بودید، اگر کسی از شما در ماه های حج از ادای عمره بهره مند گردد سپس از احرام خارج شده و از ممنوعات احرام بهره ببرد و پس از آن در همان سال هجری برای حج احرام ببندد، باید آنچه از قربانی برایش میسر می شود؛ یا گوسفند و یا این که با شراکت همراه هفت نفر شتر یا گاوی را ذبح کند، اما اگر توان قربانی كردن را نداشت باید به جای آن، سه روز در ایام حج و پس از بازگشت به خانه اش هفت روز را روزه بگیرد تا ده روز کامل شود؛ این شیوه ی تمتع که در آن قربانی و یا روزه -برای کسانی که توانایی قربانی ندارند- واجب است، برای کسانی مى باشد که ساکن محدوده ى حرم و ساکن اطراف حرم نباشند. با پیروی کردن از دستورات الله متعال و بزرگ داشتن اوامر و نواهیش، تقوای الله متعال را پیشه کنید و بدانید که الله متعال نسبت به کسانی که با اوامرش مخالفت می کنند، سخت کیفر است.
التفاسير:
මෙම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්රයෝජන:
• مقصود الجهاد وغايته جَعْل الحكم لله تعالى وإزالة ما يمنع الناس من سماع الحق والدخول فيه.
هدف نهایی جهاد عبارت است از: حاکم نمودن قوانین الله متعال و برطرف ساختن آنچه که مردم را از شنیدن حق و درآمدن در آن باز میدارد.
• ترك الجهاد والقعود عنه من أسباب هلاك الأمة؛ لأنه يؤدي إلى ضعفها وطمع العدو فيها.
ترک جهاد و باز ماندن از آن، از اسباب نابودی امت است؛ زیرا به ضعف امت و طمع دشمن در آن منجر میشود.
• وجوب إتمام الحج والعمرة لمن شرع فيهما، وجواز التحلل منهما بذبح هدي لمن مُنِع عن الحرم.
وجوب کامل کردن حج و عمره برای کسیکه این دو را آغاز کرده است، و جواز حلال شدن از این دو با ذبح هَدی برای کسیکه از حرم بازداشته شده است.
