ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - පැෂ්ටෝ පරිවර්තනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය
පිටු අංක:
48
:
74
فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشّٰفِعِیْنَ ۟ؕ
د قيامت په ورځ به له پرېښتو، نبيانو او نېکانو څخه د سپارښت کوونکو منځګړيتوب هغوی ته ګټه ونه رسوي، ځکه د سپارښتنې له شرطونو څخه دا دي چې د چا سپارښتنه کيږي له هغه به الله راضي وي.
التفاسير:
49
:
74
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِیْنَ ۟ۙ
څه شي دغه مشرکان له قرآنه مخ اړوونکي ګرځولي دي؟!.
التفاسير:
50
:
74
كَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنْفِرَةٌ ۟ۙ
هغوی په مخ اړولو او له هغه څخه په تېښته کې لکه وحشي خره داسې دي چې ډېر سخت ترېدلي وي.
التفاسير:
51
:
74
فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ۟ؕ
له زمري څخه له وېرې تښتېدلي وي.
التفاسير:
52
:
74
بَلْ یُرِیْدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّؤْتٰی صُحُفًا مُّنَشَّرَةً ۟ۙ
بلکې هر یو له دغو مشرکانو غواړي چې د هغه له سر سره دې داسې غوړېدلی کتاب وي چې پردې خبره يې خبروي چې محمد د الله له لورې رسول دی، د دې خبرې لامل د دلايلو کموالی او د حجتونو کمزوري نه ده، بلکې هغه عناد او لويي ده.
التفاسير:
53
:
74
كَلَّا ؕ— بَلْ لَّا یَخَافُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ
امر داسې نه دی، بلکې د هغوی په لارورکۍ کې د زيادت لامل دا دی چې هغوی د آخرت پر عذاب ايمان نه لري؛ نو پر خپل کفر پاتې دي.
التفاسير:
54
:
74
كَلَّاۤ اِنَّهٗ تَذْكِرَةٌ ۟ۚ
خبر اوسئ بېشکه دغه قرآن يو نصيحت او ور يادوونکی دی.
التفاسير:
55
:
74
فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ؕ
نو څوک چې غواړي قرآن ولولي او نصيحت ترې واخلي ودې لولي او نصيحت دې ترې واخلي.
التفاسير:
56
:
74
وَمَا یَذْكُرُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ ؕ— هُوَ اَهْلُ التَّقْوٰی وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ۟۠
او يوازې هغه خلک ترې نصيحت اخېتسلای شي چې الله د هغوی نصيحت اخېستل وغواړي، الله پاک د دې وړ دی چې د هغه د امرونو په پرځای کولو او له نواهيوو يې په ډډه کول ترې وېره وشي، او د دې واک لري چې د بندګانو ګناهونه يې وبښي کله چې هغوی توبه ورته وباسي.
التفاسير:
මෙම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්රයෝජන:
• مشيئة العبد مُقَيَّدة بمشيئة الله.
د بنده خوښه د الله تر خوښې پورې تړلې ده.
• حرص رسول الله صلى الله عليه وسلم على حفظ ما يوحى إليه من القرآن، وتكفّل الله له بجمعه في صدره وحفظه كاملًا فلا ينسى منه شيئًا.
د رسول الله صلی الله عليه وسلم د هغه څه په يادولو حرص کول چې له قرآنه به وحي ورته کېده، او الله د هغه لپاره د هغه په سينه کې جمع کول او داسې بشپړ يادول چې بيا هيڅ هم ترې هېر نه شي پر غاړه واخېستل.
