ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - ශුද්ධ වූ අල් කුර්ආන් අර්ථකථනයෙහි මලයාලම් පරිවර්තනය. අබ්දුල් හමීඩ් හයිදර් සහ කන්හි මුහම්මද්
12
:
10
وَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْۢبِهٖۤ اَوْ قَاعِدًا اَوْ قَآىِٕمًا ۚ— فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهٗ مَرَّ كَاَنْ لَّمْ یَدْعُنَاۤ اِلٰی ضُرٍّ مَّسَّهٗ ؕ— كَذٰلِكَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِیْنَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
മനുഷ്യന് കഷ്ടത ബാധിച്ചാല് കിടന്നിട്ടോ ഇരുന്നിട്ടോ നിന്നിട്ടോ അവന് നമ്മോട് പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. അങ്ങനെ അവനില് നിന്ന് നാം കഷ്ടത നീക്കികൊടുത്താല്, അവനെ ബാധിച്ച കഷ്ടതയുടെ കാര്യത്തില് നമ്മോടവന് പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടേയില്ല എന്ന ഭാവത്തില് അവന് നടന്നു പോകുന്നു. അതിരുകവിയുന്നവര്ക്ക് അപ്രകാരം, അവര് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് അലങ്കാരമായി തോന്നിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
التفاسير:
