ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - කුර්මන්ජි කුර්දි පරිවර්තනය - ඉස්මාඊල් සගීරී
පිටු අංක:
98
:
11
يَقۡدُمُ قَوۡمَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَأَوۡرَدَهُمُ ٱلنَّارَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡوِرۡدُ ٱلۡمَوۡرُودُ
98. [فیرعەون] دێ ڕۆژا قیامەتێ كەڤیتە پێشییا ملەتێ خۆ، و دێ وان بەتە ناڤ ئاگری، و چ پیسە جهە، ئاگر جهێ مرۆڤی بیت.
التفاسير:
99
:
11
وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِۦ لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ بِئۡسَ ٱلرِّفۡدُ ٱلۡمَرۡفُودُ
99. و ئەو د ڤێ دنیایێدا و ڕۆژا قیامەتێ ژی هاتنە دویرئێخستن ژ دلۆڤانییا خودێ، و چ دانەكا خرابە هاتییە دان بۆ وان [كو د دنیایێ و ئاخرەتێدا هاتینە دویرئێخستن ژ دلۆڤانییا خودێ].
التفاسير:
100
:
11
ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّهُۥ عَلَيۡكَۖ مِنۡهَا قَآئِمٞ وَحَصِيدٞ
100. و ئەڤە بەحس و خەبەرێت گوندانە ئەم بۆ تە ڤەدگێڕین، هندەك ژ وان گوندان یێت مایین، و هندەك ژێ بێ سەروشوینن.
التفاسير:
101
:
11
وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ فَمَآ أَغۡنَتۡ عَنۡهُمۡ ءَالِهَتُهُمُ ٱلَّتِي يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ لَّمَّا جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَمَا زَادُوهُمۡ غَيۡرَ تَتۡبِيبٖ
101. و مە ستەم ل وان نەكرییە [وەختێ مە ئەو ژ بەر كریارێت وان ئیزا دایین] بەلێ وان ب خۆ ستەم ل خۆ كر [ب گاوری و گونەهێت بوویینە ئەگەرێ تێچۆنا وان]، ڤێجا وەختێ فەرمانا خودایێ تە هاتی [ب ئیزادانا وان]، بوت و پەرستییێت وان ئەوێت وان ژ بلی خودێ هەوار دكرنێ و دپەرستن فایدەیی وان نەدا، و ئیزا ژ وان نەدا پاش، و ژ زیانێ و هیلاكێ پێڤەتر سەنەمێت وان چو یێ دی ل وان زێدە نەكر.
التفاسير:
102
:
11
وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ
102. و هۆسا ئیزادانا خودایێ تە، خەلكێ وان گوندان دگریت وەختێ ئەو ستەمكار، ب ڕاستی ئیزادانا خودایێ تە زێدە ب ژان و گرانە.
التفاسير:
103
:
11
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ
103. ب ڕاستی ئەڤە [سەرهاتییێت بۆرین] نیشان و دەرسن بۆ وان ئەوێت ژ ئیزایا ڕۆژا قیامەتێ دترسن، و ئەو ڕۆژەكە هەمی مرۆڤ دێ بۆ ئێنە كۆمكرن و دێ بینن.
التفاسير:
104
:
11
وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا لِأَجَلٖ مَّعۡدُودٖ
104. و ئەم [وێ ڕۆژێ] گیرۆ ناكەین، و ب پاش نائێخین، ئەگەر بۆ ڕۆژەكا دیاركری نەبیت.
التفاسير:
105
:
11
يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ
105. ڕۆژا دئێت كەس نائاخڤیت ب دەسویرا خودێ نەبیت، ڤێجا هندەك ژ وان بەخت ڕەش و بەرئیزانە، و هندەك ژێ بەختەوەر و كەیفخۆشن.
التفاسير:
106
:
11
فَأَمَّا ٱلَّذِينَ شَقُواْ فَفِي ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَشَهِيقٌ
106. ڤێجا هندی ئەون ئەوێت بەخت ڕەش بوویین، ئەو د ئاگریدانە، و وان تێدا بێن بەردان و بێن هلكێشانەكا ب كول و كۆڤان هەیە.
التفاسير:
107
:
11
خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ
107. و هەروهەر دێ تێدا بن، هندی ئەرد و ئەسمان هەبن [ئەرد و ئەسمانێت قیامەتێ]، ژ بلی گونەهكارێت موسلمانان، تەمەت گونەهێت خۆ دێ ئیزایێ خۆن، و ب حەزكرنا خودێ دێ ژێ دەركەڤن، ب ڕاستی خودایێ تە چ یا بڤێت دێ كەت.
التفاسير:
108
:
11
۞ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ
108. و هندی ئەون ئەوێت بەختەوەر بوویین د بەحەشتێدانە، هەروهەر دێ تێدا بن، هندی ئەرد و ئەسمان هەبن، ژ بلی هندێ ئەگەر خودێ بڤێت وان دەربێخیت، و ئەڤە خەلاتەكێ بێ ڤەبڕ و بێ دویماهیكە.
التفاسير:
