ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - ඉතාලියානු පරිවර්තනය - රුව්වාද් පරිවර්තන මධ්යස්ථානය
11
:
22
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَعۡبُدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ حَرۡفٖۖ فَإِنۡ أَصَابَهُۥ خَيۡرٌ ٱطۡمَأَنَّ بِهِۦۖ وَإِنۡ أَصَابَتۡهُ فِتۡنَةٌ ٱنقَلَبَ عَلَىٰ وَجۡهِهِۦ خَسِرَ ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡخُسۡرَانُ ٱلۡمُبِينُ
E tra gli uomini c’è chi adora Allāh con perplessità: se gli tocca una buona sorte, si tranquillizza; se lo colpisce una disgrazia, volge il viso. Ha perso, così, la vita e l’Aldilà: quella è la perdita evidente!
التفاسير:
