Ibisobanuro bya qoran ntagatifu - الترجمة اليونانية
numero y'urupapuro: 42:2 
257
:
2
ٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخۡرِجُهُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡلِيَآؤُهُمُ ٱلطَّٰغُوتُ يُخۡرِجُونَهُم مِّنَ ٱلنُّورِ إِلَى ٱلظُّلُمَٰتِۗ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
Ο Αλλάχ είναι ο Κηδεμόνας (και ο Προστάτης) των πιστών, τους βγάζει από το σκοτάδι προς το φως, ενώ οι κηδεμόνες των άπιστων είναι Ατ-Ταγούτ (τα είδωλα, οι διάβολοι, και οι αρχηγοί της πλάνης), τους βγάζουν από το φως προς το σκοτάδι. Αυτοί είναι οι κάτοικοι του Πυρός, όπου θα κατοικήσουν εκεί για πάντα.
التفاسير:
258
:
2
أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِي حَآجَّ إِبۡرَٰهِـۧمَ فِي رَبِّهِۦٓ أَنۡ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ إِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّيَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحۡيِۦ وَأُمِيتُۖ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأۡتِي بِٱلشَّمۡسِ مِنَ ٱلۡمَشۡرِقِ فَأۡتِ بِهَا مِنَ ٱلۡمَغۡرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِي كَفَرَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
Είδες (ω, Μωχάμμαντ) εκείνον που (ήταν πολύ αλαζόνας και τολμηρός που) διαφωνούσε συζητώντας με τον Ιμπραήμ (Αβραάμ) για τον Κύριό του (τον Αλλάχ), [απλώς] επειδή ο Αλλάχ τού είχε δώσει βασιλεία (έγινε αλαζόνας ρωτώντας τον Ιμπραήμ ποιος είναι ο Κύριός του); Όταν ο Ιμπραήμ είπε: «Ο Κύριός μου (Αλλάχ) είναι Αυτός που δίνει ζωή και την αφαιρεί.» Είπε (εκείνος ο βασιλιάς): «Και εγώ δίνω ζωή (όταν διατάζω την εκτέλεση κάποιου, και έπειτα τον συγχωρέσω) και την αφαιρώ (αν δεν τον συγχωρέσω).» Ο Ιμπραήμ είπε: «Ο Αλλάχ φέρνει τον ήλιο από τα ανατολικά, οπότε φέρε τον λοιπόν, από τα δυτικά.» Έτσι, ο άπιστος έμεινε άναυδος (και το επιχείρημά του καταρρίφθηκε). Και ο Αλλάχ δεν καθοδηγεί τους άδικους.
التفاسير:
259
:
2
أَوۡ كَٱلَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرۡيَةٖ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحۡيِۦ هَٰذِهِ ٱللَّهُ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۖ فَأَمَاتَهُ ٱللَّهُ مِاْئَةَ عَامٖ ثُمَّ بَعَثَهُۥۖ قَالَ كَمۡ لَبِثۡتَۖ قَالَ لَبِثۡتُ يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖۖ قَالَ بَل لَّبِثۡتَ مِاْئَةَ عَامٖ فَٱنظُرۡ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمۡ يَتَسَنَّهۡۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجۡعَلَكَ ءَايَةٗ لِّلنَّاسِۖ وَٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡعِظَامِ كَيۡفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكۡسُوهَا لَحۡمٗاۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥ قَالَ أَعۡلَمُ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
Ή (είδες, ω, Μωχάμμαντ, κάποιον) σαν αυτόν που πέρασε από μια κωμόπολη που είχε πέσει πάνω από τις στέγες της (δηλ. γκρεμίστηκαν όλα και πέθαναν οι κάτοικοί της), και είπε: «Πώς ο Αλλάχ φέρνει ξανά στη ζωή αυτήν (την κωμόπολη) μετά τον θάνατό της;» Έτσι, ο Αλλάχ τον έκανε να πεθάνει για εκατό χρόνια, και έπειτα τον ανέστησε. Είπε (ο Αλλάχ): «Πόσο καιρό έμεινες (νεκρός);» Είπε (ο άνδρας): «Έμεινα μια μέρα ή μέρος μιας ημέρας.» Είπε (ο Αλλάχ): «Όχι, στ’ αλήθεια, έμεινες εκατό χρόνια. Κοίτα το φαγητό σου και το ποτό σου, δεν έχουν αλλάξει (με το χρόνο). Και κοίτα τον (νεκρό) γάιδαρό σου (πώς θα τον αναστήσουμε τώρα). Και θα σε κάνουμε ένα σημάδι για τους ανθρώπους. Και κοίτα τα (σκορπισμένα) οστά (του γαϊδάρου σου) - πώς θα τα ενώσουμε και έπειτα θα τα ντύσουμε με σάρκα.» Και όταν έγινε σαφές σ’ αυτόν, είπε: «Ξέρω ότι ο Αλλάχ είναι για τα πάντα Ικανός.»
التفاسير:
