د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - سنهالي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه.
د مخ نمبر:
154
:
2
وَلَا تَقُوْلُوْا لِمَنْ یُّقْتَلُ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ اَمْوَاتٌ ؕ— بَلْ اَحْیَآءٌ وَّلٰكِنْ لَّا تَشْعُرُوْنَ ۟
දෙවියන් විශ්වාස කරන්නනි, අල්ලාහ්ගේ මාර්ගයේ දිවි පිදූ අය විෂයයෙහි වෙනත් අය මිය යදින්නාක් මෙන් සැබවින්ම මොවුන් ද මියගොස් ඇතැයි නුඹලා නොපවසනු. ඔහු තම පරමාධිපති අබියස ජීවත්වන්නෝ වෙති. එය සුවිශේෂී ජීවිතයක් වන බැවින් ඔවුන්ගේ ජීවිතය පිළිබඳ නුඹලාට වැටහීමක් නැත. අල්ලාහ්ගේ වහී හෙවත් ඔහුගෙන් වූ දේව පණිවිඩ මගින් මිස ඒ ගැන දැනගැනීමට වෙනත් මාධ්යයක් නැත.
التفاسير:
155
:
2
وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوْعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْاَمْوَالِ وَالْاَنْفُسِ وَالثَّمَرٰتِ ؕ— وَبَشِّرِ الصّٰبِرِیْنَ ۟ۙ
නුඹලාගේ සතුරන්ගෙන් ඇතිවන බිය සම්පත් විනාශ වී යෑමෙන් හෝ එය ලබා ගැනීමට අපොහොසත් වීමෙන් එහි ඇති වන හිඟය මිනිසුන් විනාශ කරන ආපදාවන් හෝ අල්ලාහ්ගේ මාර්ගයේ දිවි පිදීමෙන් සිදුවන ආත්ම විනාශය මහපොළොවේ හට ගන්නා බවභෝගවල හිඟය වැනි විවිධ විපත් හා පරීක්ෂණ තුළින් අපි නුඹලා පරීක්ෂණයට ලක් කරන්නෙමු. නබිවරය, මෙම පරීක්ෂණ වලට ඉවසීමෙන් මුහුණ දෙන්නන්හට මෙලොව හා මතුලොව සතුට ඇති බව ඔවුනට ශුභාරංචි දන්වා සිටින්න.
التفاسير:
156
:
2
الَّذِیْنَ اِذَاۤ اَصَابَتْهُمْ مُّصِیْبَةٌ ۙ— قَالُوْۤا اِنَّا لِلّٰهِ وَاِنَّاۤ اِلَیْهِ رٰجِعُوْنَ ۟ؕ
එවැන්නෝ තමන්හට යම් විපතක් සිදු වූ විට එය පිළිගෙන භාර ගනිමින් ‘සැබැවින්ම අප සියලු දෙනා සතු වනුයේ අල්ලාහ්ටමය. ඔහු කැමති දෑ අප අතරට ගෙන එයි. මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ සැබැවින්ම අපි හැරී යන්නේ ඔහු වෙතටමය. අප මැව්වේ ඔහුය. අපහට විවිධාකාර ආශිර්වාද පිරිනැමුවේ ඔහුය. අප නැවත හැරී යා යුතු ස්ථානය ඇත්තේ ද ඔහු වෙතය. අප සියලු කටයුතු වල අවසානය ද ඔහුය.’ යැයි පවසන්නෝ වෙති.
التفاسير:
157
:
2
اُولٰٓىِٕكَ عَلَیْهِمْ صَلَوٰتٌ مِّنْ رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۫— وَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُهْتَدُوْنَ ۟
මෙම ගතිගුණ වලින් වර්ණනා කරනු ලැබූවන් පිළිබඳ අල්ලාහ් ඔහුගේ උත්තරීතර මලක්වරුන් අතර ප්රශංසා කරනු ඇත. ඔවුන් වෙත අල්ලාහ් තම කරුණාව පහළ කරනු ඇත. නිවැරදි මාර්ගය වෙත මග පෙන්වනු ලැබූවෝ ඔවුහුමය.
التفاسير:
158
:
2
اِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَآىِٕرِ اللّٰهِ ۚ— فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِ اَنْ یَّطَّوَّفَ بِهِمَا ؕ— وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا ۙ— فَاِنَّ اللّٰهَ شَاكِرٌ عَلِیْمٌ ۟
මක්කාහ්වේ කඃබාව අසල පිහිටි සෆා හා මර්වා යන කදු දෙක සැවොම දන්නා ප්රසිද්ධ ආගමික සලකුණු වෙති. එහෙයින් කවරෙකු හජ් හෝ උම්රා වන්දනාව ඉටු කරන්නට අපේක්ෂා කරන්නේද ඒ දෙක අතර සක්මන් කිරීමට පාපයක් නැත. ‘සැබැවින්ම එය අඥාන කාලයේ පැවති කටයුත්තක්’ බව විශ්වාස කරමින් ඒ දෙක අතර සක්මන් කිරීමට පසුබට වූ මුස්ලිම්වරුන්ට දිරි ගැන්වීමක් විය. සැබැවින්ම එය හජ්හි පිළිවෙතක් බව අල්ලාහ් පැහැදිලි කළේය. කවරෙකු අවනත වෙමින් සතුටුදායක ක්රියාදාමයන් අමතර වශයෙන් අවංකව ඉටු කරන්නේද සැබැවින්ම අල්ලාහ් ඔහුට කෘතඥපූර්වකය. එය ඔහුගෙන් පිළිගෙන ඒ වෙනුවෙන් ඔහුට කුසල් පිරිනමයි. යහපත සිදු කරන්නන් කවුරුන්දැයිද කුසල් ලබන්නට සුදුස්සන් කවුරුන්දැයිද අල්ලාහ් මැනවින් දනී.
التفاسير:
159
:
2
اِنَّ الَّذِیْنَ یَكْتُمُوْنَ مَاۤ اَنْزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنٰتِ وَالْهُدٰی مِنْ بَعْدِ مَا بَیَّنّٰهُ لِلنَّاسِ فِی الْكِتٰبِ ۙ— اُولٰٓىِٕكَ یَلْعَنُهُمُ اللّٰهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللّٰعِنُوْنَ ۟ۙ
නබිතුමාණන් හා එතුමාණන් ගෙන ආ දෑ සත්යයක් බව පෙන්වා දෙමින් අපි පහළ කළ සාධක ඔවුන්ගේ දේව පුස්තකවල ජනයාට හෙළිදරව් කළ පසු පවා ඒවා වසන් කළ යුදෙව්වන් හා කිතුනුවන් අල්ලාහ්ගේ කරුණාවෙන් බැහැර කරන ලදී. එසේ අල්ලාහ්ගේ කරුණාවෙන් ඔවුන් බැහැර කරන මෙන් ඔවුනට එරෙහි ව මලක්වරු නබිවරු හා සියලු මිනිසුන් ප්රාර්ථනා කරති.
التفاسير:
160
:
2
اِلَّا الَّذِیْنَ تَابُوْا وَاَصْلَحُوْا وَبَیَّنُوْا فَاُولٰٓىِٕكَ اَتُوْبُ عَلَیْهِمْ ۚ— وَاَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیْمُ ۟
නමුත් එම පැහැදිලි සංඥා වසන් කිරීම ගැන පසුතැවිලි වී අල්ලාහ් වෙත යොමු වූ ඔවුන්ගේ බාහිර හා අභ්යන්තර ක්රියාකාරකම් හැඩගස්වා ගත් ඔවුන් වසන් කළ සත්ය හා යහමග පැහැදිලි කළවුන් අල්ලාහ්ගේ කරුණාවෙන් බැහැර කරනු නොලබති. ඔවුහු මා හට අවනත වීම සඳහා ඉදිරියට පැමිණි අය වෙති. එම ගැත්තන් අතුරින් කවරෙකු පාප සමාව අයැද මා වෙත හැරෙන්නේ ද ඔවුනට මම සමාව දෙමි. ඔවුන් වෙත මම කරුණාව දක්වමි.
التفاسير:
161
:
2
اِنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَمَاتُوْا وَهُمْ كُفَّارٌ اُولٰٓىِٕكَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللّٰهِ وَالْمَلٰٓىِٕكَةِ وَالنَّاسِ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ
නියත වශයෙන්ම සත්යය ප්රතික්ෂේප කොට ඒ ගැන පසුතැවිලි වී සමාව ලබන්නට පෙර එම ප්රතික්ෂේපය මත ම මිය ගිය ඇත්තන් වනාහි අල්ලාහ්ගේ කරුණාවෙන් ඔවුන් ඉවත් ව ඔහුගේ ශාපයට ලක් වනු ඇත. එමෙන්ම අල්ලාහ්ගේ කරුණාවෙන් බැහැර කරන මෙන්ද ඉන් දුරස් කරන මෙන්ද මලක්වරු හා සියලු මිනිසුන් පවා ඔවුනට එරෙහිව ප්රාර්ථනා කරනු ඇත.
التفاسير:
162
:
2
خٰلِدِیْنَ فِیْهَا ۚ— لَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ یُنْظَرُوْنَ ۟
මෙම ශාපය ඔවුන් වෙත අනිවාර්යය වනු ඇත. එක් දිනක් හෝ දඬුවම ඔවුන්ගෙන් ලිහිල් කරනු නොලැබේ. මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ ඔවුහු අතහැර දමනු නොලබති.
التفاسير:
163
:
2
وَاِلٰهُكُمْ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ الرَّحْمٰنُ الرَّحِیْمُ ۟۠
ජනයිනි, නුඹලාගේ සත්ය දෙවිඳුන් එකෙකි. ඔහුගේ ගුණාංග හා ස්වරූපය ඔහුටම ආවේණික වූවකි. ඔහු හැර සැබෑ ලෙස නැමදුම් ලබන්නට කිසිවෙකු නැත. ඔහු මහා කාරුණිකය. මහත් කරුණා ගුණයෙන් යුක්තය. තම ගැත්තන් කෙරෙහි අපරමිත දයාන්විතය. ගැණිය නොහැකි තරම් ආශිර්වාද ඔහු තම ගැත්තන් වෙත පිරිනමා ඇත.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• الابتلاء سُنَّة الله تعالى في عباده، وقد وعد الصابرين على ذلك بأعظم الجزاء وأكرم المنازل.
•පරීක්ෂණ යනු තම ගැත්තන් අතර ක්රියාත්මක කරවන අල්ලාහ්ගේ න්යායකි. එය ඉවසා දරාගන්නන් හට ඉමහත් ප්රතිඵල හා ගෞරවනීය වාසස්ථාන ඇති බව අල්ලාහ් ප්රතිඥා දී ඇත.
• مشروعية السعي بين الصفا والمروة لمن حج البيت أو اعتمر.
•හජ් හෝ උම්රා ඉටු කිරීමට අපේක්ෂාවෙන් යන වන්දනාකරුවන්හට සෆා හා මර්වා අතර සඃයු නම් සක්මන් කිරීම ආගමානුගත කර ඇත.
• من أعظم الآثام وأشدها عقوبة كتمان الحق الذي أنزله الله، والتلبيس على الناس، وإضلالهم عن الهدى الذي جاءت به الرسل.
•අල්ලාහ් පහළ කළ සත්යය වසන් කිරීමත් මිනිසුන් රැවටීමත් දහම් දූතවරු ගෙන ආ යහමගින් මිනිසා නොමග යැවීමත් අතිමහත් පාපයක් මෙන්ම දැඩි සේ දඬුවම් ලැබිය හැකි බරපතළ වරදකි.
