د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - سنهالي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه.
د مخ نمبر:
6
:
2
اِنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا سَوَآءٌ عَلَیْهِمْ ءَاَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟
දේව විශ්වාසයෙන් පසු ඔවුන්ගේ මුළාවෙහි හා ඔවුන්ගේ මුරණ්ඩුකමෙහි දේව ප්රතික්ෂේපකයින් දිගටම රැඳී සිටිි බැවින් ඔවුන් කෙරෙහි අල්ලාහ්ගේ දඩුවමේ ප්රකාශය නියම විය. එහෙයින් ඔබ ඔවුනට අවවාද කළ ද එසේ නොකළද එය ඔවුනට එක සමානය.
التفاسير:
7
:
2
خَتَمَ اللّٰهُ عَلٰی قُلُوْبِهِمْ وَعَلٰی سَمْعِهِمْ ؕ— وَعَلٰۤی اَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ؗ— وَّلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیْمٌ ۟۠
ඊට හේතුව අල්ලාහ් ඔවුන්ගේ හදවත් මත මුද්රා තබා එහි පවතින අසත්යය සමගම එය වසා දැමුවේය. ඔවුන්ගේ ශ්රවණ මත ද මුද්රා තැබුවේය. එහෙයින් එය පිළිගෙන පිළිපදින තරමට සත්යයට සවන් දිය නොහැක. එමෙන්ම ඔවුන්ගේ දෘෂ්ටි මත ද ආවරණයක් දැමුවේය. එහෙයින් සත්යය පැහැදිලි ව දැක ගත නොහැක. ඔවුනට මතුලොවෙහි ද දැඩි දඬුවම් ඇත.
التفاسير:
8
:
2
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَّقُوْلُ اٰمَنَّا بِاللّٰهِ وَبِالْیَوْمِ الْاٰخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِیْنَ ۟ۘ
සැබැවින්ම තමන් දේව විශ්වාසවන්තයින් යැයි පවසන පිරිසක් ජනයා අතුරින් වෙති. ඔවුන් එසේ තම මුඛවලින් පවසා සිටිනුයේ තම ජීවිත හා ධනය ආරක්ෂා කර ගැනීමටය. නමුත් ඔවුන්ගේ අභ්යන්තරය තුළ ඇත්තේ දේව ප්රතික්ෂේපයයි.
التفاسير:
9
:
2
یُخٰدِعُوْنَ اللّٰهَ وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا ۚ— وَمَا یَخْدَعُوْنَ اِلَّاۤ اَنْفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُوْنَ ۟ؕ
ඔවුන් විශ්වාසය මතුපිටින් පෙන්වා දේව ප්රතික්ෂේපය සිත තුළ සඟවා අල්ලාහ් හා සැබෑ දේව විශ්වාසවන්තයින් රවටන්නට බලති. නමුත් යාථාර්ථය නම් ඔවුහු ඔවුන්වම රවටා ගෙන ඇත. නමුත් ඔවුහු ඒ ගැන හැඟීමෙන් යුතුව නොබලති. අල්ලාහ් රහසිගත දෑ හා සැඟව ඇති සියල්ල පිළිබඳ මැනවින් දනියි. ඔවුන්ගේ ගුණාංග හා ඔවුන්ගේ තත්ත්වයන් දේව විශ්වාසවන්තයින්හට හෙළි කළේය.
التفاسير:
10
:
2
فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ ۙ— فَزَادَهُمُ اللّٰهُ مَرَضًا ۚ— وَلَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۙ۬۟ — بِمَا كَانُوْا یَكْذِبُوْنَ ۟
ඊට හේතුව ඔවුන්ගේ සිත් තුළ තිබූ සැකයයි. එබැවින් අල්ලාහ් ඔවුන්ගේ සැකය සමඟ තව තවත් සැකය වර්ධනය කළේය. එය, එම ක්රියාවට සරිලන ප්රතිවිපාකයක් වශයෙනි. ඔවුන් අල්ලාහ් හා ජනයා රවටමින් සිටි බැවින්ද දේව දූත මුහම්මද් තුමාණන්ට දෙනු ලැබූ පණිවිඩය බොරු කරමින් සිටි බැවින් ද නිරා ගින්නේ අඩියේ වේදනීය දඬුවම ඔවුනට හිමි වනු ඇත.
التفاسير:
11
:
2
وَاِذَا قِیْلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوْا فِی الْاَرْضِ ۙ— قَالُوْۤا اِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُوْنَ ۟
මහපොළොවේ දෙවියන් ප්රතික්ෂේප කරමින් පාපකම් සිදු කරමින් හා වෙනත් අක්රමිකතා සිදු කරමින් කලහකාරී ලෙස හැසිරීමෙන් වැළකෙන මෙන් ඔවුනට කියනු ලැබූ විට, ඔවුන් එය පිළි නොගෙන සැබැවින්ම තමන් දැහැමියන් හා සංශෝධකයින් බව ඔවුහු සිතූහ.
التفاسير:
12
:
2
اَلَاۤ اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُوْنَ وَلٰكِنْ لَّا یَشْعُرُوْنَ ۟
සැබෑ යථාර්ථය නම්, සැබැවින්ම කලහකාරීහූ ඔවුහුම යන්නයි. එනමුත් ඔවුහු ඒ ගැන වටහා නොගනිති. ඔවුන්ගේ ක්රියා කලහකාරී බව ඔවුහු අවබෝධ කර නොගනිති.
التفاسير:
13
:
2
وَاِذَا قِیْلَ لَهُمْ اٰمِنُوْا كَمَاۤ اٰمَنَ النَّاسُ قَالُوْۤا اَنُؤْمِنُ كَمَاۤ اٰمَنَ السُّفَهَآءُ ؕ— اَلَاۤ اِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَآءُ وَلٰكِنْ لَّا یَعْلَمُوْنَ ۟
මුහම්මද් (සල්ලල්ලාහු අලය්හි වසල්ලම්) තුමාගේ අනුගාමිකයින් විශ්වාස කළාක් මෙන් විශ්වාස කරන්නැයි ඔවුනට අණ කළ විට, බුද්ධිහීනයින් විශ්වාස කළාක් මෙන් අප ද විශ්වාස කළ යුතු දැයි අපහාසාත්මකව හා පිළිකුල් සහගත ලෙසින් පිළිතුරු දුන්හ. නමුත් ඔවුහු ඒ ගැන අඥානීව සිටිති.
التفاسير:
14
:
2
وَاِذَا لَقُوا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا قَالُوْۤا اٰمَنَّا ۖۚ— وَاِذَا خَلَوْا اِلٰی شَیٰطِیْنِهِمْ ۙ— قَالُوْۤا اِنَّا مَعَكُمْ ۙ— اِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُوْنَ ۟
ඔවුන් දේව විශ්වාසවන්තයින් මුණ ගැසුණු විට ‘නුඹලා කවරු කරුණක් විශ්වාස කරන්නේද එය සැබෑවකි’ යැයි ඔවුහු පවසති. එසේ ඔවුන් පවසා සිටිනුයේ දේව විශ්වාසවන්තයින්ට බියෙනි. දේව විශ්වාසවන්තියින්ගෙන් වෙන්ව ඔවුන්ගේ ප්රධානීන් සමඟ තනි වූ විටක ‘ඇත්තෙන්ම අපි නුඹලා සමග නුඹලාගේ මාර්ගයේම වෙමු. දෙවියන් විශ්වාස කරන්නන්හට මතුපිටින් අප එකඟ වූයේ ඔවුනට අවමන් කිරීමක් හා සමච්චල් කිරීමක් ලෙසිනි’ යැයි දන්වා තම ස්ථාවරය ඔවුන් සමඟ යැයි තහවුරු කරමින් පවසති.
التفاسير:
15
:
2
اَللّٰهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَیَمُدُّهُمْ فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟
දෙවියන් විශ්වාස කළවුන් හමු වූ විට ඔවුන් ඔවුන්ව අවමන් කළ බැවින් අල්ලාහ් ද ඔවුන් අවමානයට ලක් කරනු ඇත. එය ඔවුන්ගේ ක්රියාවට සරිලන ප්රති විපාකයක් වශයෙනි. ඒ අනුව මෙලොවෙහි මුස්ලිම්වරුන් නීතිරීති ඔවුන් මත ක්රියාත්මක කරන ලදී. මතුලොවෙහි ද ඔවුන්ගේ ප්රතික්ෂේපය හා කුහකත්වයට සරිලන ප්රතිවිපාක දෙනු ලබනු ඇත. එසේම ඔවුන් ව්යාකූලත්වයෙන් පසු වන්නට ඔවුන්ගේ මුළාවෙහි හා සීමාව ඉක්මවා යෑමෙහි තටමන්නට ඔහු ඉඩ හරින්නේය.
التفاسير:
16
:
2
اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ اشْتَرَوُا الضَّلٰلَةَ بِالْهُدٰی ۪— فَمَا رَبِحَتْ تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوْا مُهْتَدِیْنَ ۟
ඔවුහු අඥානයෝ වෙති. හේතුව ඔවුහු දේව විශ්වාසය වෙනුවට දේව ප්රතික්ෂේපය හුවමාරු කර ගත්තෝය. එහෙයින් ඔවුන්ගේ ව්යාපාරය ලාභදායී නොවීය. අල්ලාහ් පිළිබඳව විශ්වාස කිරීමට ඔවුන් අපොහොසත් විය. තවද ඔවුහු සත්ය වෙත මඟ ලබන්නන් නොවූහ.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• أن من طبع الله على قلوبهم بسبب عنادهم وتكذيبهم لا تنفع معهم الآيات وإن عظمت.
•අහංකාරකම හා බොරුව හේතුවෙන් දෙවියන් ප්රතික්ෂේප කරන්නන්ගේ හදවත් මත අල්ලාහ් මුද්රා තබනු ඇත. එබැවින් මෙම පාඨ කොතරම් වැදගත් වුවද ඔවුනට ප්රයෝජනවත් වන්නේ නැත.
• أن إمهال الله تعالى للظالمين المكذبين لم يكن عن غفلة أو عجز عنهم، بل ليزدادوا إثمًا، فتكون عقوبتهم أعظم.
•බොරුකාර අපරාධකරුවන් අල්ලාහ් එසේ අතහැර දමා ඇත්තේ ඔවුන් ගැන නොසැලකිලිමත්කම හෝ ඔවුනට දඬුවම් දීමට නොහැකිකම නිසා නොවේ. එය ඔවුන්ගේ පාපකම් ඔවුන් වැඩිකර ගනු පිණිසය. ඔවුනට හිමිවන දඬුවම ඉතා බිහිසුණුය.
