د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - پښتو ژباړه - سرفراز
د مخ نمبر:
39
:
19
وَاَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ اِذْ قُضِیَ الْاَمْرُ ۘ— وَهُمْ فِیْ غَفْلَةٍ وَّهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟
او ای محمده!د افسوس له هغې ورځې نه يې وډاروه چې هلته،به فیصله او پریکړه کیږي.خو اوس ترې غافله دي او ایمان نه راوړي.
التفاسير:
40
:
19
اِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْاَرْضَ وَمَنْ عَلَیْهَا وَاِلَیْنَا یُرْجَعُوْنَ ۟۠
هو!بالاخره مونږ د ځمکې او د هغې ټولو شیانو وارثان یو او ټول به زمونږ په لور راوګرځول شي.
التفاسير:
41
:
19
وَاذْكُرْ فِی الْكِتٰبِ اِبْرٰهِیْمَ ؕ۬— اِنَّهٗ كَانَ صِدِّیْقًا نَّبِیًّا ۟
او ای محمده!په دې کتاب کې د ابراهیم یادونه وکړه.بې له شکه هغه یو رښتینی پیغمبر ؤ.
التفاسير:
42
:
19
اِذْ قَالَ لِاَبِیْهِ یٰۤاَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا یَسْمَعُ وَلَا یُبْصِرُ وَلَا یُغْنِیْ عَنْكَ شَیْـًٔا ۟
او یاد کړه چې ابراهیم خپل پلار ته وویل:پلار جانه!ته ولې د هغو څيزونو عبادت کوې چې نه څه اوري،نه څه ویني او نه تاته کومه ګټه رسولای شي؟
التفاسير:
43
:
19
یٰۤاَبَتِ اِنِّیْ قَدْ جَآءَنِیْ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ یَاْتِكَ فَاتَّبِعْنِیْۤ اَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِیًّا ۟
پلار جانه!ماته هغه علم راغلی دی چې تاته نه دی راغلی. زما ومنه زه روغه لیار در ښایم.
التفاسير:
44
:
19
یٰۤاَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّیْطٰنَ ؕ— اِنَّ الشَّیْطٰنَ كَانَ لِلرَّحْمٰنِ عَصِیًّا ۟
پلار جانه! دشیطان بندګي مه کوه. بې له شکه چې شیطان له رحمن نه سرغړوونکی دی.
التفاسير:
45
:
19
یٰۤاَبَتِ اِنِّیْۤ اَخَافُ اَنْ یَّمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمٰنِ فَتَكُوْنَ لِلشَّیْطٰنِ وَلِیًّا ۟
پلار جانه!زه ډاریږم چې د مهربان خدای په عذاب به اخته او د شیطان ملګری به وګڼل شې.
التفاسير:
46
:
19
قَالَ اَرَاغِبٌ اَنْتَ عَنْ اٰلِهَتِیْ یٰۤاِبْرٰهِیْمُ ۚ— لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ لَاَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنِیْ مَلِیًّا ۟
پلار یې وویل:ابراهیمه!ایا ته زما له خدایانو اووښتی یې؟ که منع نه شوې نو په ډبرو به دې ساه وباسم.د تل لپاره مې له مخې لرې شه.
التفاسير:
47
:
19
قَالَ سَلٰمٌ عَلَیْكَ ۚ— سَاَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّیْ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ بِیْ حَفِیًّا ۟
ابراهیم وویل:سلام پرتا.زه به له خپل رب نه تاته بښنه وغواړم.هغه پرما ډیر مهربان دی.
التفاسير:
48
:
19
وَاَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَاَدْعُوْا رَبِّیْ ۖؗ— عَسٰۤی اَلَّاۤ اَكُوْنَ بِدُعَآءِ رَبِّیْ شَقِیًّا ۟
زه تاسې او ستاسې هغه خدایان پریږدم چط پرته له الله یې تاسې بلئ او یوازې خپل رب رابلم زما باور دی چې زه به د خپل رب په بلنه بې برخې نه شم.
التفاسير:
49
:
19
فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا یَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ۙ— وَهَبْنَا لَهٗۤ اِسْحٰقَ وَیَعْقُوْبَ ؕ— وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِیًّا ۟
کله چې ابراهیم له هغوی او د هغوی له خدایانو چې پرته له الله یې بلل جلا شو،نو مونږ اسحق او یعقوب وروبښل او هر یو مو پیغمبر کړ.
التفاسير:
50
:
19
وَوَهَبْنَا لَهُمْ مِّنْ رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیًّا ۟۠
هغوی ته مو خپلې مهربانۍ ور په برخه،او رښتینۍ او اوچت نوم مې پرې ولوراوو.
التفاسير:
51
:
19
وَاذْكُرْ فِی الْكِتٰبِ مُوْسٰۤی ؗ— اِنَّهٗ كَانَ مُخْلَصًا وَّكَانَ رَسُوْلًا نَّبِیًّا ۟
او ای محمده په دې کتاب کې د موسې یادونه وکړه.بې له شکه هغه یو غوره رسول او پيغمبر و.
التفاسير:
