ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߙߎߞߊ ߟߎ߬ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

36 : 33

وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٖ وَلَا مُؤۡمِنَةٍ إِذَا قَضَى ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَمۡرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ ٱلۡخِيَرَةُ مِنۡ أَمۡرِهِمۡۗ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلٗا مُّبِينٗا

ไม่เป็นที่อนุญาตสำหรับผู้ศรัทธาชายและผู้ศรัทธาหญิงเมื่ออัลลอฮ์และเราะสูลของพระองค์ได้ตัดสินเรื่องใดๆ เกี่ยวกับพวกเขา แล้วพวกเขาเลือกที่จะตอบรับหรือปฏิเสธมัน และผู้ใดไม่เชื่อฟังอัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์ แน่นอนเขาได้หลงไปจากเส้นทางที่เที่ยงตรง เป็นการหลงทางที่ชัดแจ้ง

37 : 33

وَإِذۡ تَقُولُ لِلَّذِيٓ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَأَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِ أَمۡسِكۡ عَلَيۡكَ زَوۡجَكَ وَٱتَّقِ ٱللَّهَ وَتُخۡفِي فِي نَفۡسِكَ مَا ٱللَّهُ مُبۡدِيهِ وَتَخۡشَى ٱلنَّاسَ وَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَىٰهُۖ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيۡدٞ مِّنۡهَا وَطَرٗا زَوَّجۡنَٰكَهَا لِكَيۡ لَا يَكُونَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ حَرَجٞ فِيٓ أَزۡوَٰجِ أَدۡعِيَآئِهِمۡ إِذَا قَضَوۡاْ مِنۡهُنَّ وَطَرٗاۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ مَفۡعُولٗا

และจงรำลึกเถิด -โอ้ท่านเราะสูล- เมื่อตอนที่เจ้าได้กล่าวแก่ผู้ที่อัลลอฮ์ทรงประทานความโปรดปรานด้วยกับศาสนาอิสลามแก่เขา และเจ้าได้สงเคราะห์เขาด้วยการปลดเขาจากความเป็นทาส ซึ่งหมายถึง เซดบินฮาริซะฮ์ รอฎิยัลลอฮุอันฮุมา เมื่อตอนที่เขาได้มาขอคำปรึกษาจากเจ้าเกี่ยวกับเรื่องการหย่าภรรยาของเขา ซัยนับบินติญะห์ชิน แล้วเจ้าได้กล่าวแก่เขาว่า "เจ้าจงรักษาภรรยาของเจ้าไว้ให้อยู่กับเจ้า อย่าได้ทำการหย่าร้างกับนาง และจงยำเกรงอัลลอฮ์เถิดด้วยการปฏิบัติคำสั่งใช้ของพระองค์และห่างไกลจากสิ่งที่ต้องห้าม" และเจ้าได้ปกปิดในใจของเจ้า -โอ้ท่านเราะสูล- สิ่งที่อัลลอฮ์ได้วะห์ยูแก่เจ้าเรื่องการแต่งงานเจ้ากับซัยนับเพราะกลัวคนอื่นจะรู้นั้น และอัลลอฮจะทรงเปิดเผยเรื่องการหย่าของเซดกับนาง แล้วการแต่งงานของเจ้ากับนาง และอัลลอฮ์คือผู้เจ้าควรเกรงกลัวมากกว่าในเรื่องนี้ ดังนั้นเมื่อจิตใจของเซดสงบลงและเขาไม่รักภรรยาของเขาอีกต่อไปแล้วเขาก็หย่ากับนาง เราก็จะทำการแต่งงานเจ้ากับนาง เพื่อไม่ให้มีอุปสรรคในหมู่ผู้ศรัทธาที่จะแต่งงานกับภรรยาของลูกบุญธรรมของพวกเขา เมื่อพวกเขาได้หย่าร้างกัน และพวกนางได้สิ้นสุดระยะเวลารอคอย(อิดดะฮ์) และแน่นอน พระบัญชาของอัลลอฮ์จะเกิดขึ้นแน่นอน ไม่ผู้ใดสามารถยับยั้งได้ และไม่มีอะไรสามารถหยุดมันได้

38 : 33

مَّا كَانَ عَلَى ٱلنَّبِيِّ مِنۡ حَرَجٖ فِيمَا فَرَضَ ٱللَّهُ لَهُۥۖ سُنَّةَ ٱللَّهِ فِي ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلُۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ قَدَرٗا مَّقۡدُورًا

ไม่เป็นความผิดหรือความลำบากใจอะไรสำหรับนบีในสิ่งที่อัลลอฮ์ได้อนุญาตให้มีการสมรสกับภรรยาของลูกบุญธรรม และในการนี้เป็นการปฏิบัติตามแบบอย่างของบรรดานบีที่มาก่อนหน้าเขา ไม่ใช่ว่าท่านเป็นคนแรกที่ได้อุตริขึ้นมาในหมู่บรรดาเราะซูลทั้งหลายในเรื่องดังกล่าวนั้น และสิ่งใดที่อัลลอฮ์ได้กำหนดแก่ท่าน -ด้วยการให้เกิดการแต่งงานอย่างสมบรณ์และยกเลิกการเป็นบุตรบุญธรรม และไม่มีสิทธิ์สำหรับนบีที่จะคิดหรือจะเลือกใดๆ- มันเป็นกำหนดที่ต้องเกิดขึ้น ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้

39 : 33

ٱلَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَٰلَٰتِ ٱللَّهِ وَيَخۡشَوۡنَهُۥ وَلَا يَخۡشَوۡنَ أَحَدًا إِلَّا ٱللَّهَۗ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا

บรรดานบีที่ได้เผยแผ่โองการของอัลลอฮ์ที่ได้ประทานลงมาแก่พวกเขาสู่ประชาชาติของพวกเขา และพวกเขาไม่กลัวผู้ใดนอกจากอัลลอฮ์เพียงองค์เดียวเท่านั้น และพวกเขาจะไม่สนใจกับคำพูดใดๆ ของผู้อื่น เมื่อพวกเขาได้กระทำในสิ่งที่อัลลอฮ์ได้อนุญาตไว้ และพอเพียงแล้วที่อัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรักษาบรรดาการงานของบ่าวของพระองค์ เพื่อการสอบสวนและตอบแทนพวกเขาตามการงานนั้น หากการงานนั้นดีผลก็จะดี และหากการงานนั้นไม่ดีผลก็จะไม่ดี

40 : 33

مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٖ مِّن رِّجَالِكُمۡ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّـۧنَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا

มุฮัมมัดมิได้เป็นบิดาของผู้ใดในหมู่บุรุษของพวกเจ้า ไม่ได้เป็นบิดาของเซด ที่จะห้ามไม่ให้แต่งงานกับภรรยาของเขาเมื่อเขาได้หย่า แต่ท่านเป็นเราะสูลของอัลลอฮ์ที่ถูกส่งมาแก่มนุษยชาติทั้งหลาย และเป็นคนสุดท้ายแห่งบรรดานบีที่จะไม่มีนบีหลังจากเขา และอัลลอฮ์นั้นทรงรอบรู้เหนือทุกสิ่ง ไม่มีกิจการใดของปวงบ่าวของพระองค์ที่จะซ่อนเร้นไปจากพระองค์ได้

41 : 33

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ ذِكۡرٗا كَثِيرٗا

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาต่ออัลลอฮ์และปฏิบัติในสิ่งที่พระองค์ทรงบัญญัติทั้งหลาย จงรำลึกถึงอัลลอฮ์ด้วยจิตใจของพวกเจ้า ด้วยปากและร่างกายของพวกเจ้า ด้วยการรำลึกอย่างมากมาย

42 : 33

وَسَبِّحُوهُ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلًا

และจงสรรเสริญพระองค์ด้วยการตัสบีหฺ(ซุบฮานัลลอฮ์)และตะห์ลีล(ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ์)ในยามเช้าและยามเย็นเนื่องด้วยความประเสริฐของเวลาทั้งสอง

43 : 33

هُوَ ٱلَّذِي يُصَلِّي عَلَيۡكُمۡ وَمَلَٰٓئِكَتُهُۥ لِيُخۡرِجَكُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۚ وَكَانَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَحِيمٗا

พระองค์คือผู้ที่ประทานความเมตตาให้แก่พวกเจ้าและชื่นชมให้เกียรติพวกเจ้า และมลาอิกะฮ์ของพระองค์จะวิงวอนแก่พวกเจ้าเพื่อให้พวกเจ้าได้ออกจากความมืดมิดแห่งการปฏิเสธไปสู่แสงสว่างแห่งศรัทธา และพระองค์ทรงเมตตาต่อบรรดาผู้ศรัทธาเสมอ ดังนั้นพระองค์จะไม่ทรงลงโทษพวกเขา หากพวกเขานั้นปฏิบัติตามในสิ่งที่สั่งใช้และห่างไกลจากสิ่งที่สั่งห้าม

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• وجوب استسلام المؤمن لحكم الله والانقياد له.

วาญิบสำหรับผู้ศรัทธาต้องยอมจำนนต่อการตัดสินของอัลลอฮ์และน้อมรับอย่างนอบน้อมต่อการตัดสินนั้น

• اطلاع الله على ما في النفوس.

ความรอบรู้ของอัลลอฮ์ครอบคลุมทุกสิ่งในชีวิต

• من مناقب أم المؤمنين زينب بنت جحش: أنْ زوّجها الله من فوق سبع سماوات.

เป็นความประเสริฐประการหนึ่งสำหรับมารดาแห่งผู้ศรัทธา ซัยนับ บินติ ญะห์ชิน คือ อัลลอฮ์ได้ทรงจัดการแต่งงานให้กับนางจากบนชั้นฟ้าทั้งเจ็ด

• فضل ذكر الله، خاصة وقت الصباح والمساء.

ความประเสริฐของการรำลึกถึงพระองค์อัลลอฮฺโดยเฉพาะในยามเช้าและยามเย็น