ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߣߎߛߊ߫ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

43 : 10

وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّنْظُرُ اِلَیْكَ ؕ— اَفَاَنْتَ تَهْدِی الْعُمْیَ وَلَوْ كَانُوْا لَا یُبْصِرُوْنَ ۟

و -ای رسول- از مشرکان کسی است که با چشم ظاهر و نه با چشم بصیرت به تو می‌نگرد، پس آیا می‌توانی کسانی را که چشمان‌شان گرفته شده است بینا سازی؟! همانا تو نمی‌توانی این کار را انجام دهی، و هم‌چنین نمی‌توانی کسی را که بصیرت ندارد هدایت کنی.

44 : 10

اِنَّ اللّٰهَ لَا یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْـًٔا وَّلٰكِنَّ النَّاسَ اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُوْنَ ۟

به‌راستی‌که الله از ستم بر بندگانش پاک است، زیرا او تعالی به اندازۀ ذره‌ای بر آنها ستم نمی‌کند، بلکه آنها خودشان هستند که به‌سبب تعصب به باطل و خود برتر بینی و دشمنی، با قراردادن خودشان در معرض نابودی، بر خویشتن ستم روا می‌دارند.

45 : 10

وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ كَاَنْ لَّمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ یَتَعَارَفُوْنَ بَیْنَهُمْ ؕ— قَدْ خَسِرَ الَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِلِقَآءِ اللّٰهِ وَمَا كَانُوْا مُهْتَدِیْنَ ۟

و روز قیامت که الله مردم را برای حسابرسی آنها گرد می‌آورد گویی در زندگی دنیا و برزخ‌شان جز ساعتی از روز نه بیشتر درنگ نکرده‌اند. در آن روز یکدیگر را می‌شناسند، سپس به‌سبب دیدن مصیبت‌های وحشتناک قیامت، آشنایی آنها از بین می‌رود. در حقیقت کسانی‌که دیدار پروردگارشان در روز قیامت را تکذیب می‌کنند زیان کرده‌اند، و در دنیا به روز رستاخیز ایمان نداشتند تا اینکه به خسران راضی شدند.

46 : 10

وَاِمَّا نُرِیَنَّكَ بَعْضَ الَّذِیْ نَعِدُهُمْ اَوْ نَتَوَفَّیَنَّكَ فَاِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّٰهُ شَهِیْدٌ عَلٰی مَا یَفْعَلُوْنَ ۟

و -ای رسول- اگر بخشی از عذابی را که به آنها وعده داده‌ایم قبل از مرگت به تو بنمایانیم، یا تو را قبل از نزول آن بمیرانیم، در هر دو حالت بازگشت آنها در روز قیامت به‌سوی ماست. به‌علاوه الله از آنچه انجام می‌دادند آگاه است، و ذره‌ای از اعمال‌شان بر او پوشیده نمی‌ماند، و به‌زودی آنها را در قبال اعمال‌شان جزا خواهد داد.

47 : 10

وَلِكُلِّ اُمَّةٍ رَّسُوْلٌ ۚ— فَاِذَا جَآءَ رَسُوْلُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا یُظْلَمُوْنَ ۟

و برای هر یک از امت‌های پیشین، رسولی بود که به‌سوی‌شان فرستاده می‌شد، و وقتی آنچه که به تبلیغ آن فرمان یافته به آنها ابلاغ می‌کرد، و او را تکذیب می‌کردند میان آنها و رسول‌شان به عدالت حکم می‌شد، آن‌گاه الله رسول را به فضل خویش نجات می‌داد، و آنها را به عدالت خویش نابود می‌ساخت، و آنها در جزای اعمال‌شان ذره‌ای مورد ستم قرار نمی‌گیرند.

48 : 10

وَیَقُوْلُوْنَ مَتٰی هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟

و این کافران مخالفت ‌کننده و ستیزه‌جو می‌گویند: اگر در ادعای‌تان راستگو هستید عذابی که به ما وعده داده‌اید چه زمانی نازل می‌شود؟!

49 : 10

قُلْ لَّاۤ اَمْلِكُ لِنَفْسِیْ ضَرًّا وَّلَا نَفْعًا اِلَّا مَا شَآءَ اللّٰهُ ؕ— لِكُلِّ اُمَّةٍ اَجَلٌ ؕ— اِذَا جَآءَ اَجَلُهُمْ فَلَا یَسْتَاْخِرُوْنَ سَاعَةً وَّلَا یَسْتَقْدِمُوْنَ ۟

- ای رسول- به آنها بگو: من برای خودم مالک هیچ زیانی نیستم که با آن به خودم زیان برسانم یا آن را از خودم دفع کنم، و برای خودم مالک هیچ نفعی هم نیستم تا به خودم نفع برسانم، پس چگونه می‌توانم به دیگران نفع یا زیان برسانم؟ مگر نفع و زیانی که الله بخواهد، پس چگونه می‌توانم غیب او را بدانم؟ برای نابودی هر یک از امت‌هایی که الله آنها را به نابودی تهدید کرده است زمانی مشخص است، که فقط الله آن را می‌داند، و هرگاه زمان نابودی‌اش فرا رسد لحظه‌ای از آن نه به تاخیر می‌افتد و نه پیشی می‌گیرد.

50 : 10

قُلْ اَرَءَیْتُمْ اِنْ اَتٰىكُمْ عَذَابُهٗ بَیَاتًا اَوْ نَهَارًا مَّاذَا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُوْنَ ۟

- ای رسول- به اینها که خواستار تعجیل در عذاب هستند بگو: به من خبر دهید اگر عذاب الله در هر زمان از شب یا روز شما را فرا گیرد، چه چیزی را از این عذاب به تعجیل می‌خواهید؟!

51 : 10

اَثُمَّ اِذَا مَا وَقَعَ اٰمَنْتُمْ بِهٖ ؕ— آٰلْـٰٔنَ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهٖ تَسْتَعْجِلُوْنَ ۟

آیا پس از اینکه عذابی که بر شما وعده داده شده است شما را فرا گرفت ایمان می‌آورید؟ آن‌گاه که ایمان هیچ‌کس که قبل از آن ایمان نیاورده باشد به او فایده نمی‌رساند! (و به آنها گفته خواهد شد:) آیا اکنون ایمان می‌آورید، درحالی‌که قبلا از روی تکذیب عذاب، خواستار تعجیل در نزول آن بودید؟!

52 : 10

ثُمَّ قِیْلَ لِلَّذِیْنَ ظَلَمُوْا ذُوْقُوْا عَذَابَ الْخُلْدِ ۚ— هَلْ تُجْزَوْنَ اِلَّا بِمَا كُنْتُمْ تَكْسِبُوْنَ ۟

بعد از آن‌که در عذاب داخل شدند و خروج از آن را خواستند به آنها گفته می‌شود: عذاب همیشگی در آخرت را بچشید، پس آیا جز به کفر و گناهانی که انجام می‌دادید جزا داده می‌شوید؟!

53 : 10

وَیَسْتَنْۢبِـُٔوْنَكَ اَحَقٌّ هُوَ ؔؕ— قُلْ اِیْ وَرَبِّیْۤ اِنَّهٗ لَحَقٌّ ؔؕ— وَمَاۤ اَنْتُمْ بِمُعْجِزِیْنَ ۟۠

و -ای رسول- مشرکان از تو می‌پرسند: آیا این عذابی که به آن تهدید شده‌ایم حقیقت است؟ به آنها بگو: بله، - به الله سوگند- حق است، و شما نمی‌توانید از آن رهایی یابید.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الإنسان هو الذي يورد نفسه موارد الهلاك، فالله مُنَزَّه عن الظلم.

انسان خودش است که خویشتن را در معرض نابودی قرار می‌دهد، زیرا الله از ستم پاک است.

• مهمة الرسول هي التبليغ للمرسل إليهم، والله يتولى حسابهم وعقابهم بحكمته، فقد يعجله في حياة الرسول أو يؤخره بعد وفاته.

مسؤليت پیامبر، تبلیغ رسالت به مخاطبین آن می باشد، و حسابرسی و سزای مردم را الله متعال با حکمتشان بر عهده دارد. شاید آن عذاب را در حیات پیامبر تسريع بخشد و یا آن را به بعد از وفات پیامبر به تأخیر اندازد.

• النفع والضر بيد الله عز وجل، فلا أحد من الخلق يملك لنفسه أو لغيره ضرًّا ولا نفعًا.

نفع و ضرر به دست الله است، پس هیچ‌یک از مخلوقات، مالک هیچ ضرر یا نفعی برای خودش یا برای دیگران نیست.

• لا ينفع الإيمان صاحبه عند معاينة الموت.

هنگام مشاهدۀ مرگ، ایمان فایده نمی‌رساند.