ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߔߊߛߑߕߏߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛߙߝߙߊߛ߫
ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ:
31
:
29
وَلَمَّا جَآءَتْ رُسُلُنَاۤ اِبْرٰهِیْمَ بِالْبُشْرٰی ۙ— قَالُوْۤا اِنَّا مُهْلِكُوْۤا اَهْلِ هٰذِهِ الْقَرْیَةِ ۚ— اِنَّ اَهْلَهَا كَانُوْا ظٰلِمِیْنَ ۟ۚۖ
او کله چې زمونږ استازی له زیري[۷] سره ابراهیم ته راغلل نو ورته يي وویل مونږ ددې کلي خلک له مینځه وړو ځکه چې ظالمان دي.
[۷] د اسحق او یعقوب پیدایښت زیری يې ورکړ( فتح القدیر).
التفاسير:
32
:
29
قَالَ اِنَّ فِیْهَا لُوْطًا ؕ— قَالُوْا نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَنْ فِیْهَا ؗ— لَنُنَجِّیَنَّهٗ وَاَهْلَهٗۤ اِلَّا امْرَاَتَهٗ ؗ— كَانَتْ مِنَ الْغٰبِرِیْنَ ۟
ابراهیم ورته وویل: په دې کلي کې خو لوط هم دی. هغوی ځواب ورکړ چې هو! مونږ ته د کلي ټول اوسیدوکي ښه معلوم دي. مونږ په لوط او د هغه کورنۍ له عذاب نه وژغورو خو یوازې ښځه به يې هلاکه شي ځکه چې هغه له بیرته پاتې کیدونکو څخه ده.
التفاسير:
33
:
29
وَلَمَّاۤ اَنْ جَآءَتْ رُسُلُنَا لُوْطًا سِیْٓءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَّقَالُوْا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ ۫— اِنَّا مُنَجُّوْكَ وَاَهْلَكَ اِلَّا امْرَاَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغٰبِرِیْنَ ۟
او کله چې زمونږ استازي لوط ته ورغلل نو په ورتګ يې خورا سخت خفه او زړه تنګی شو، هغوی ورته وویل: مه ډاریږه او خفګان هم مه کوه مونږ به تا او ستا کورنۍ وژغورو، خو یوازې ستا ښځه به هلاکه شي ځکه چې هغه له بیرته پاتې کیدونکو څخه ده.
التفاسير:
34
:
29
اِنَّا مُنْزِلُوْنَ عَلٰۤی اَهْلِ هٰذِهِ الْقَرْیَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَآءِ بِمَا كَانُوْا یَفْسُقُوْنَ ۟
مونږ ددې کلي پر خلکو د هغوی د فسق له کبله له اسمان څخه عذاب نازلوو.
التفاسير:
35
:
29
وَلَقَدْ تَّرَكْنَا مِنْهَاۤ اٰیَةً بَیِّنَةً لِّقَوْمٍ یَّعْقِلُوْنَ ۟
او مونږ د هغو خلکو لپاره چې له عقل نه کار اخلي د کلې یوه څرګنده نښه [۸] پریښې ده.
[۸] دا نښه د بحرمیت هغه برخه ده چې نن هم ورته بحر لوط ویل کیږي( فتح القدیر).
التفاسير:
36
:
29
وَاِلٰی مَدْیَنَ اَخَاهُمْ شُعَیْبًا ۙ— فَقَالَ یٰقَوْمِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَارْجُوا الْیَوْمَ الْاٰخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْاَرْضِ مُفْسِدِیْنَ ۟
او مونږ مدین ته د هغوی ورور شعیب ولیږه. شعیب هغوی ته وویل: ای زما قومه! د یو الله عبادت وکړئ او د وروستۍ ورځې د نیکبختیو هیله من اوسئ او په ځمکه کې د فساد هڅې مه کوئ.
التفاسير:
37
:
29
فَكَذَّبُوْهُ فَاَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَاَصْبَحُوْا فِیْ دَارِهِمْ جٰثِمِیْنَ ۟ؗ
خو هغوی درواغجن وګاڼه، نو هغه و چې سهار په خپلو کورونو کې پړمخ پراته وو.
التفاسير:
38
:
29
وَعَادًا وَّثَمُوْدَاۡ وَقَدْ تَّبَیَّنَ لَكُمْ مِّنْ مَّسٰكِنِهِمْ ۫— وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطٰنُ اَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیْلِ وَكَانُوْا مُسْتَبْصِرِیْنَ ۟ۙ
او مونږ عادیان او ثمودیان هم هلاک کړل، تاسې هغه ځایونه وینئ چې هغوی پکې اوسیدل شیطان د هغوی کړه وړه ښایسته او له سمې لارې نه يې واړول سره له دې چې هغوی ښه هوښیار او په خبره پوه خلک وو.
التفاسير:
