ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߊߛߊ߯ߡߌߞߊ߲ ߘߐ߫.
ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ:
78
:
5
لُعِنَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا مِنْ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ عَلٰی لِسَانِ دَاوٗدَ وَعِیْسَی ابْنِ مَرْیَمَ ؕ— ذٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَّكَانُوْا یَعْتَدُوْنَ ۟
আল্লাহে জনাইছে যে, তেওঁ নবী ইছৰাঈলৰ কাফিৰসকলক তেওঁৰ কৃপাৰ পৰা বঞ্চিত কৰিছিল। ইয়াৰ বিৱৰণ যাবূৰ পুথিত আছে, যিটো দাঊদ আলাইহিচ ছালামৰ ওপৰত অৱতীৰ্ণ হৈছিল আৰু ইঞ্জীলতো আছে, যিটো ঈছা আলাইহিচ ছালামৰ ওপৰত অৱতীৰ্ণ হৈছিল। সিহঁতক কৃপাৰ পৰা এই কাৰণে বঞ্চিত কৰা হৈছিল যে, সিহঁতে পাপ কৰিছিল আৰু আল্লাহৰ হাৰাম বস্তুৰ ওচৰলৈ যাওঁতে দ্বিধাবোধ কৰা নাছিল।
التفاسير:
79
:
5
كَانُوْا لَا یَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُّنْكَرٍ فَعَلُوْهُ ؕ— لَبِئْسَ مَا كَانُوْا یَفْعَلُوْنَ ۟
সিহঁতে পৰস্পৰে পৰস্পৰক পাপ কৰ্মৰ পৰা নিষেধ কৰা নাছিল। বৰং সিহঁতৰ মাজৰ পাপিষ্ঠ সকলে প্ৰকাশ্যভাৱে গুনাহৰ কৰ্ম কৰিছিল। কাৰণ সিহঁতক নিষেধ কৰিবলৈ কোনো নাছিল। পাপ কৰ্মৰ পৰা নিষেধ নকৰা সিহঁতৰ এই আচৰণ আছিল অতি নিকৃষ্ট।
التفاسير:
80
:
5
تَرٰی كَثِیْرًا مِّنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا ؕ— لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ اَنْفُسُهُمْ اَنْ سَخِطَ اللّٰهُ عَلَیْهِمْ وَفِی الْعَذَابِ هُمْ خٰلِدُوْنَ ۟
হে ৰাছুল! এই ইয়াহুদীসকলৰ মাজৰ কাফিৰসকলক আপুনি দেখিবলৈ পাব যে, সিহঁতে আন আন কাফিৰসকলক ভালপায় তথা সিহঁতে পিনে ধাবিত হয়। লগতে আপোনাৰ লগত আৰু তাওহীদপন্থী সকলৰ লগত শত্ৰুতা পোষণ কৰে। কাফিৰসকলৰ লগত থকা সিহঁতৰ এই বন্ধুত্ব তেনেই নিকৃষ্ট। কাৰণ এইটো আল্লাহৰ ক্ৰোধৰ কাৰণ। এই কাৰণে আল্লাহে সিহঁতক জাহান্নামত নিক্ষেপ কৰিব, য’ত সিহঁত চিৰকাল থাকিব, কেতিয়াও ওলাব নোৱাৰিব।
التفاسير:
81
:
5
وَلَوْ كَانُوْا یُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَالنَّبِیِّ وَمَاۤ اُنْزِلَ اِلَیْهِ مَا اتَّخَذُوْهُمْ اَوْلِیَآءَ وَلٰكِنَّ كَثِیْرًا مِّنْهُمْ فٰسِقُوْنَ ۟
এই ইয়াহুদীসকলে যদি প্ৰকৃততে আল্লাহ আৰু তেওঁৰ ৰাছুলৰ প্ৰতি ঈমান আনিলেহেঁতেন, তেন্তে মুমিনসকলক এৰি কেতিয়াও মুশ্বৰিকসকলক বন্ধু নবনালেহেঁতেন। কিয়নো সিহঁতক এনেকুৱা কৰিবলৈ নিষেধ কৰা হৈছিল। কিন্তু অধিকাংশ ইয়াহুদীসকল আল্লাহৰ আনুগত্য, তেওঁৰ মুহাব্বত আৰু মুমিনসকলৰ মুহাব্বতৰ পৰা ওলাই গৈছে।
التفاسير:
82
:
5
لَتَجِدَنَّ اَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِیْنَ اٰمَنُوا الْیَهُوْدَ وَالَّذِیْنَ اَشْرَكُوْا ۚ— وَلَتَجِدَنَّ اَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِیْنَ اٰمَنُوا الَّذِیْنَ قَالُوْۤا اِنَّا نَصٰرٰی ؕ— ذٰلِكَ بِاَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیْسِیْنَ وَرُهْبَانًا وَّاَنَّهُمْ لَا یَسْتَكْبِرُوْنَ ۟
হে ৰাছুল! আপুনি দেখিবলৈ পাব যে, মুমিনসকলৰ আৰু আপুনি যি লৈ আহিছে সেইটোৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ শত্ৰু হৈছে ইয়াহুদীসকল। কাৰণ সিহঁতৰ মাজত বিদ্বেষ, ঈৰ্ষা আৰু অহংকাৰৰ মাত্ৰা বেছি। লগতে মুৰ্ত্তি পূজকসকল তথা আন আন মুশ্বৰিকসকলকো আপুনি অধিক শত্ৰুতা পোষণ কৰা দেখিবলৈ পাব। আনহাতে ইছলামী চৰীয়ত তথা মুমিনসকলৰ লগত বন্ধুত্বৰ ক্ষেত্ৰত সেইসকল লোকক আগভাগ লোৱা দেখিবলৈ পাব, যিসকলে নিজকে ঈছাই (খৃষ্টান) বুলি দাবী কৰে। কাৰণ সিহঁতৰ মাজত আছে আলিম আৰু আবিদসকল। তেওঁলোক হৈছে বিনীত, অহংকাৰী নহয়। কাৰণ অহংকাৰীৰ অন্তৰত কল্যাণ প্ৰৱেশ নকৰে।
التفاسير:
83
:
5
وَاِذَا سَمِعُوْا مَاۤ اُنْزِلَ اِلَی الرَّسُوْلِ تَرٰۤی اَعْیُنَهُمْ تَفِیْضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوْا مِنَ الْحَقِّ ۚ— یَقُوْلُوْنَ رَبَّنَاۤ اٰمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشّٰهِدِیْنَ ۟
এওঁলোকৰ (যেনে নাজ্জাশ্বী আৰু তেওঁৰ সঙ্গীসকলৰ) অন্তৰ বৰ কোমল। এই কাৰণেই যেতিয়া সিহঁতে কোৰআন তিলাৱত শুনে আৰু যেতিয়া বুজিবলৈ পায় যে, এয়া সত্য তেতিয়া বিনীত হৈ কান্দিবলৈ ধৰে। কিয়নো তেওঁলোকে ঈছা আলাইহিছ ছালামে লৈ অহা চৰীয়ত সম্পৰ্কে পৰিচিত। তেওঁলোকে কয়ঃ হে আমাৰ প্ৰতিপালক! তুমি মুহাম্মদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ ওপৰত যি অৱতীৰ্ণ কৰিছা, আমি তাৰ ওপৰত ঈমান আনিছো। এতেকে হে আমাৰ ৰব্ব! আমাক মুহাম্মদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ উম্মতৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা, যিসকলে কিয়ামতৰ দিনা মানুহৰ সন্মুখত সাক্ষী হৈ উপস্থিত হব।
التفاسير:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• ترك الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر موجب لِلَّعْنِ والطرد من رحمة الله تعالى.
সত্কৰ্মৰ আদেশ নিদিয়া আৰু অসত্কৰ্মৰ পৰা নিষেধ নকৰা, আল্লাহৰ অভিশাপ তথা তেওঁৰ কৃপাৰ পৰা বঞ্চিত হোৱাৰ অন্যতম কাৰণ।
• من علامات الإيمان: الحب في الله والبغض في الله.
ঈমানৰ এটা প্ৰতীক এই যে, কেৱল আল্লাহৰ বাবেই কাৰোবাৰ লগত বন্ধুত্ব কৰা আৰু কাৰোবাৰ লগত বিদ্বেষ পোষণ কৰা।
• موالاة أعداء الله توجب غضب الله عز وجل على فاعلها.
যিয়ে আল্লাহৰ শত্ৰুৰ লগত বন্ধুত্ব কৰে, সি আল্লাহৰ ক্ৰোধৰ হকদাৰ হয়।
• شدة عداوة اليهود والمشركين لأهل الإسلام، وفي المقابل وجود طوائف من النصارى يدينون بالمودة للإسلام؛ لعلمهم أنه دين الحق.
ইয়াহুদী তথা মুশ্বৰিকসকলে মুছলিমসকলৰ লগত বৰ শত্ৰুতা পোষণ কৰে, আনহাতে খৃষ্টানসকলৰ কিছুমান এনেকুৱা ফিৰ্কা আছে, যিসকলে ইছলামৰ লগত আন্তৰিকতা পোষণ কৰে, কাৰণ তেওঁলোকে জানে যে, এইটো সত্য ধৰ্ম।
