വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (ഉസ്ബെക് വിവർത്തനം)
പേജ് നമ്പർ:
79
:
12
قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِ أَن نَّأۡخُذَ إِلَّا مَن وَجَدۡنَا مَتَٰعَنَا عِندَهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّظَٰلِمُونَ
Юсуф алайҳиссалом деди: "Бир золимнинг жинояти туфайли бир бегуноҳга зулм қилишдан Аллоҳ асрасин. Ўлчагич кимнинг идишидан чиққан бўлса, ўшани олиб қоламиз. Золим қолиб, бегуноҳни жазоласак, ўзимиз золимларга айланиб қоламиз.
التفاسير:
80
:
12
فَلَمَّا ٱسۡتَيۡـَٔسُواْ مِنۡهُ خَلَصُواْ نَجِيّٗاۖ قَالَ كَبِيرُهُمۡ أَلَمۡ تَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ أَبَاكُمۡ قَدۡ أَخَذَ عَلَيۡكُم مَّوۡثِقٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَمِن قَبۡلُ مَا فَرَّطتُمۡ فِي يُوسُفَۖ فَلَنۡ أَبۡرَحَ ٱلۡأَرۡضَ حَتَّىٰ يَأۡذَنَ لِيٓ أَبِيٓ أَوۡ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ لِيۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ
Юсуфнинг рад жавобидан кейин умидлари узилиб, яширинча маслаҳатлашдилар. Катта акалари шундай деди: "Отангиз сизлардан Аллоҳни ўртага қўйиб, ўғлини соғ-саломат қайтариб олиш келиш ҳақида аҳд олганини эслатиб қўяй. Аҳдда сизлар даф қила олмайдиган бир ҳолат юз беришигина истисно қилинганди. Олдинроқ Юсуф борасида ҳам хатога йўл қўйиб, отангизга берган аҳдингизга вафо қилмаган эдингизлар. Энди мен то отам қайтишга рухсат бермагунича ёки Аллоҳ менга укамни қайтариб олишим ҳақидаги Ўз ҳукмини чиқармагунича Мисрни тарк этмайман. Аллоҳ адолат ва ҳақиқат билан ҳукм қилгувчиларнинг энг яхшисидир".
التفاسير:
81
:
12
ٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَبِيكُمۡ فَقُولُواْ يَٰٓأَبَانَآ إِنَّ ٱبۡنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدۡنَآ إِلَّا بِمَا عَلِمۡنَا وَمَا كُنَّا لِلۡغَيۡبِ حَٰفِظِينَ
Катта ўғил дедики, отангиз олдига қайтиб, шундай денглар: "Отажон, ўғлинг ўғрилик қилганди, Мисрнинг подшоҳи уни шу жинояти туфайли қул қилиб олди. Биз фақат кўрган-билган нарсамизни гапиряпмиз. Ўлчагич унинг идишидан чиқди. Унинг ўғрилик қилишини билмаган эдик. Билганимизда сенга аҳд бермаган бўлардик.
التفاسير:
82
:
12
وَسۡـَٔلِ ٱلۡقَرۡيَةَ ٱلَّتِي كُنَّا فِيهَا وَٱلۡعِيرَ ٱلَّتِيٓ أَقۡبَلۡنَا فِيهَاۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ
Отажон, гапимиз ростлигини аниқламоқчи бўлсанг, мисрликлардан ёки биз билан бирга келган карвондан сўра. Биз аниқ рост гапиряпмиз.
التفاسير:
83
:
12
قَالَ بَلۡ سَوَّلَتۡ لَكُمۡ أَنفُسُكُمۡ أَمۡرٗاۖ فَصَبۡرٞ جَمِيلٌۖ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَأۡتِيَنِي بِهِمۡ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
Уларга оталари деди: "Иш сизлар айтаётгандек бўлмаган. Сизлар олдин Юсуф борасида қилган ҳийла-найрангларингизни такрорлаяпсизлар. Энди менга чиройли сабр қилишдан бошқа чора қолмади. Шиква-шикоятимни ёлғиз Аллоҳга қиламан. Шояд, Аллоҳ ҳаммасини, Юсуфни ҳам, укасини ҳам, катта акаларини ҳам бағримга қайтарса. У аҳволимни кўриб-билиб тургувчи ва менинг ишимни тадбир билан қилгувчи ҳаким Зотдир.
التفاسير:
84
:
12
وَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰٓأَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَٱبۡيَضَّتۡ عَيۡنَاهُ مِنَ ٱلۡحُزۡنِ فَهُوَ كَظِيمٞ
Улардан юз ўгириб, ўзини олиб қочди. "О, бечора Юсуф", дея оҳ чекди. Йиғлайверганидан кўзларининг қоралари ҳам оқариб кетди. У ғам-қайғуга ботиб қолганди. Хафалигини одамлардан яширар эди.
التفاسير:
85
:
12
قَالُواْ تَٱللَّهِ تَفۡتَؤُاْ تَذۡكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوۡ تَكُونَ مِنَ ٱلۡهَٰلِكِينَ
Оға-инилар оталарига дедилар: "Отажон, Аллоҳга қасамки, то ўлим ёқасига боргунингча ёки чиндан жон таслим қилгунингча Юсуфни эслаб, азоб чекаверасан".
التفاسير:
86
:
12
قَالَ إِنَّمَآ أَشۡكُواْ بَثِّي وَحُزۡنِيٓ إِلَى ٱللَّهِ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ
Уларга оталари деди: "Менга етаётган ғаму қайғулардан ёлғиз Аллоҳнинг Ўзигагина шикоят қиламан. Аллоҳнинг лутфу марҳамати, яхшилик қилиши, муҳтожнинг оҳига қулоқ солиши, мусибатга учраганга ажру савоблар бериши ҳақида сизлар билмаган нарсаларни биламан".
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• لا يجوز أخذ بريء بجريرة غيره، فلا يؤخذ مكان المجرم شخص آخر.
Бировнинг жинояти учун бошқа бир бегуноҳни жазолаш жоиз эмас. Жиноятчининг ўрнини бошқаси боса олмайди.
• الصبر الجميل هو ما كانت فيه الشكوى لله تعالى وحده.
Ёлғиз Аллоҳгагина шиква-шикоят қилиш чиройли сабр этишнинг айнан ўзидир.
• على المؤمن أن يكون على تمام يقين بأن الله تعالى يفرج كربه.
Мўмин одам Аллоҳ таолонинг қайғуни аритишига аниқ ишониши вожиб.
