വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വ്യാഖ്യാന സംഗ്രഹത്തിന്റെ ആസമീസ് പരിഭാഷ
പേജ് നമ്പർ:
36
:
33
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَّلَا مُؤْمِنَةٍ اِذَا قَضَی اللّٰهُ وَرَسُوْلُهٗۤ اَمْرًا اَنْ یَّكُوْنَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ اَمْرِهِمْ ؕ— وَمَنْ یَّعْصِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ فَقَدْ ضَلَّ ضَلٰلًا مُّبِیْنًا ۟
আল্লাহ আৰু তেওঁৰ ৰাছুলে যদি কোনো বিষয়ত ফয়চালা দিয়ে তেন্তে সেই ক্ষেত্ৰত কোনো মুমিন পুৰুষ আৰু কোনো মুমিনা নাৰীৰ বাবে সেই ফয়চালা স্বীকাৰ কৰাৰ বা প্ৰত্যাখ্যান কৰাৰ কোনো বিকল্প নাথাকে। যিয়েই আল্লাহ আৰু তেওঁৰ ৰাছুলৰ অবাধ্যতা কৰিব, সি নিশ্চিতভাৱে সঠিক পথৰ পৰা স্পষ্টৰূপে বিভ্ৰান্ত হ’ব।
التفاسير:
37
:
33
وَاِذْ تَقُوْلُ لِلَّذِیْۤ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَیْهِ وَاَنْعَمْتَ عَلَیْهِ اَمْسِكْ عَلَیْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللّٰهَ وَتُخْفِیْ فِیْ نَفْسِكَ مَا اللّٰهُ مُبْدِیْهِ وَتَخْشَی النَّاسَ ۚ— وَاللّٰهُ اَحَقُّ اَنْ تَخْشٰىهُ ؕ— فَلَمَّا قَضٰی زَیْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنٰكَهَا لِكَیْ لَا یَكُوْنَ عَلَی الْمُؤْمِنِیْنَ حَرَجٌ فِیْۤ اَزْوَاجِ اَدْعِیَآىِٕهِمْ اِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا ؕ— وَكَانَ اَمْرُ اللّٰهِ مَفْعُوْلًا ۟
হে ৰাছুল! যেতিয়া আপুনি তাক কৈছিল, যাক আল্লাহে ইছলাম গ্ৰহণ কৰাৰ সুযোগ প্ৰদান কৰি উপকাৰ কৰিছে, আনকি যাক দাসত্বৰ জীৱনৰ পৰা স্বাধীনতা প্ৰদান কৰি আপুনিও কৃপা কৰিছে, তেওঁ হৈছে যায়েদ বিন হাৰিছা ৰাদ্বিয়াল্লাহু আনহু। যেতিয়া তেওঁ নিজৰ পত্নী জয়নব বিনতে জাহাশ্ব ৰাদ্বিয়াল্লাহু আনহাক তালাক দিয়াৰ ক্ষেত্ৰত পৰামৰ্শ কৰিবলৈ আপোনাৰ ওচৰলৈ আহিছিল, আৰু আপুনি তেওঁক পৰামৰ্শ প্ৰদান কৰি কৈছিলঃ “তুমি তোমাৰ স্ত্ৰীক তালাক নিদিবা, বৰং তাইৰ সৈতে সুসম্পৰ্ক বজায় ৰখা। লগতে আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰি আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকি তেওঁৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰা”। হে ৰাছুল! ইপিনে আপুনি আপোনাৰ অন্তৰত মানুহৰ ভয়ত আল্লাহৰ সেই অহী গোপন কৰি ৰাখিছিল, যিটো জয়নবৰ সৈতে আপোনাৰ বিবাহ সম্পৰ্কীয় অহী আল্লাহে আপোনাৰ ওচৰলৈ অৱতীৰ্ণ কৰিছিল। আনহাতে আল্লাহে শীঘ্ৰেই যায়েদৰ তালাক আৰু আপোনাৰ বিবাহ সম্পৰ্কীয় বিষয়টো প্ৰকাশ কৰাৰ প্ৰস্তুতি লৈছিল। কাৰণ এইক্ষেত্ৰত আপোনাৰ পক্ষে মানুহক ভয় নকৰি আল্লাহক ভয় কৰাটো অধিক উচিত আছিল। এতেকে যায়েদে যেতিয়া নিজৰ সন্তুষ্টচিত্তে জয়নবৰ পৰা পৃথক হোৱাৰ মনস্থ কৰিলে তথা জয়নবক তালাক প্ৰদান কৰিলে, তেতিয়া আমি জয়নবৰ বিবাহ আপোনাৰ সৈতে পাতিলোঁ। যাতে তুলনীয়া পুত্ৰৰ তালাকপ্ৰাপ্তা তথা ইদ্দত পাৰ কৰা স্ত্ৰীক বিবাহ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত মুমিনসকলে সংকোচবোধ নকৰে। নিশ্চিতভাৱে আল্লাহৰ আদেশ কাৰ্যকৰী হোৱাটোৱে নিশ্চিত। তেওঁক কোনেও বাধা প্ৰদান কৰিব নোৱাৰে আৰু কোনেও প্ৰতিৰোধ কৰিব নোৱাৰে।
التفاسير:
38
:
33
مَا كَانَ عَلَی النَّبِیِّ مِنْ حَرَجٍ فِیْمَا فَرَضَ اللّٰهُ لَهٗ ؕ— سُنَّةَ اللّٰهِ فِی الَّذِیْنَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ ؕ— وَكَانَ اَمْرُ اللّٰهِ قَدَرًا مَّقْدُوْرَا ۟ؗۙ
আল্লাহে বৈধ কৰা যিকোনো বিষয় নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে অৱলম্বন কৰাটো তেওঁৰ পক্ষে গুনাহ তথা সংকীৰ্ণতাৰ বিষয় নহয়। উদাহৰণস্বৰূপে তুলনীয়া পুত্ৰৰ তালাকপ্ৰাপ্তা স্ত্ৰীক বিবাহ কৰা। এই ক্ষেত্ৰত তেওঁ পূৰ্বৱৰ্তী নবীসকলৰ নিয়ম পালন কৰিছে। এই বিষয়ত তেওঁ কোনো নতুন ৰাছুল নহয়। আল্লাহে যি বিষয়ে সিদ্ধান্ত লয়, সেইটো নিশ্চিতভাৱে কাৰ্যকৰী হয়, সেইটোক কোনেও বাধা দিব নোৱাৰে, যিদৰে তেওঁ এই বিবাহ সম্পন্ন কৰিছে আৰু তুলনীয়া সন্তানৰ পৰম্পৰা নিঃশেষ কৰিছে, এই ক্ষেত্ৰত নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ কোনো সিদ্ধান্ত লোৱাৰ অধিকাৰ নাই তথা তেওঁৰ বাবে কোনো বিকল্প নাই।
التفاسير:
39
:
33
١لَّذِیْنَ یُبَلِّغُوْنَ رِسٰلٰتِ اللّٰهِ وَیَخْشَوْنَهٗ وَلَا یَخْشَوْنَ اَحَدًا اِلَّا اللّٰهَ ؕ— وَكَفٰی بِاللّٰهِ حَسِیْبًا ۟
সেই নবীসকলে আল্লাহে অৱতীৰ্ণ কৰা বাৰ্তাসমূহক তেওঁলোকৰ উম্মতৰ ওচৰত পৌঁচাই দিছিল। আৰু আল্লাহৰ বাহিৰে আন কাকো ভয় কৰা নাছিল। আল্লাহে হালাল কৰা বিষয় এটা পালন কৰিবলৈ কেতিয়াও মানুহৰ টীকা-টিপ্পনীক ভ্ৰূক্ষেপ কৰা নাছিল। বান্দাসকলৰ কৰ্মৰ সংৰক্ষক হিচাপে আল্লাহেই যথেষ্ট। যাতে সিহঁতৰ হিচাপ গ্ৰহণ কৰিব পাৰে, আৰু সিহঁতক প্ৰতিদান দিব পাৰে। ভাল কাম কৰিলে ভাল ফলাফল লাভ কৰিব, আৰু বেয়া কাম কৰিলে বেয়া ফলাফল পাব।
التفاسير:
40
:
33
مَا كَانَ مُحَمَّدٌ اَبَاۤ اَحَدٍ مِّنْ رِّجَالِكُمْ وَلٰكِنْ رَّسُوْلَ اللّٰهِ وَخَاتَمَ النَّبِیّٖنَ ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیْمًا ۟۠
মুহাম্মদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লাম তোমালোকৰ মাজৰ কোনো পুৰুষৰেই পিতা নহয়। তেখেত যায়েদৰো পিতা নহয় যে, তেখেত যায়েদৰ তালাক দিয়া স্ত্ৰীক বিবাহ কৰিব নোৱাৰিব। কিন্তু তেওঁ হৈছে মানুহৰ প্ৰতি প্ৰেৰিত ৰাছুল। লগতে তেওঁ হৈছে সৰ্বশেষ নবী, তেওঁৰ পিছত আন কোনো নবী নাই। নিশ্চয় আল্লাহ সকলো বিষয়ে সৰ্বজ্ঞ। বান্দাসকলৰ কোনো কৰ্মই তেওঁৰ পৰা গোপন নহয়।
التفاسير:
41
:
33
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا اذْكُرُوا اللّٰهَ ذِكْرًا كَثِیْرًا ۟ۙ
হে আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান পোষণকাৰী আৰু তেওঁৰ চৰীয়ত মুতাবিক আমলকাৰীসকল! তোমালোকে আন্তৰিকভাৱে, মৌখিকভাৱে আৰু অংগ-প্ৰত্যংগৰ জৰিয়তে আল্লাহক বেছি বেছি স্মৰণ কৰা।
التفاسير:
42
:
33
وَّسَبِّحُوْهُ بُكْرَةً وَّاَصِیْلًا ۟
তথা পুৱা-গধূলি তছবীহ আৰু তাহলীলৰ দ্বাৰা তেওঁৰ পৱিত্ৰতাৰ গুণগান কৰা, কিয়নো এই দুয়োটা সময় অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
التفاسير:
43
:
33
هُوَ الَّذِیْ یُصَلِّیْ عَلَیْكُمْ وَمَلٰٓىِٕكَتُهٗ لِیُخْرِجَكُمْ مِّنَ الظُّلُمٰتِ اِلَی النُّوْرِ ؕ— وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِیْنَ رَحِیْمًا ۟
তেৱেঁই তোমালোকৰ প্ৰতি দয়া কৰে আৰু তোমালোকৰ প্ৰশংসা কৰে, আৰু ফিৰিস্তাসকলে তোমালোকৰ বাবে দুআ কৰে যাতে তোমালোকক কুফৰৰ অন্ধকাৰৰ পৰা উলিয়াই ঈমানৰ পোহৰলৈ আনিব পাৰে। তেওঁ মুমিনসকলৰ প্ৰতি অতি দয়াৱান। তেওঁলোকে যদি তেওঁৰ আদেশ পালন কৰে আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকে তেন্তে তেওঁ কেতিয়াও তেওঁলোকক শাস্তি নিবিহিব।
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• وجوب استسلام المؤمن لحكم الله والانقياد له.
আল্লাহৰ সিদ্ধান্তৰ সন্মুখত মুমিনসকলে আত্মসমৰ্পন কৰা তথা নত স্বীকাৰ কৰা অনিবাৰ্য।
• اطلاع الله على ما في النفوس.
আল্লাহ অন্তৰৰ কথা সম্পৰ্কেও অৱগত।
• من مناقب أم المؤمنين زينب بنت جحش: أنْ زوّجها الله من فوق سبع سماوات.
উম্মুল মুমিনীন জয়নব বিনতে জাহাশ্ব ৰাদ্বিয়াল্লাহু আনহাৰ অন্যতম বৈশিষ্ট্য হৈছে এই যে, আল্লাহে তেওঁৰ বিবাহ সপ্তম আকাশৰ ওপৰত সম্পাদন কৰিছে।
• فضل ذكر الله، خاصة وقت الصباح والمساء.
বিশেষকৈ পুৱা-গধূলি আল্লাহক স্মৰণ কৰাৰ গুৰুত্ব।
