വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - അൽബേനിയൻ പരിഭാഷ - പരിഭാഷകരുടെ കേന്ദ്രം - പണിപ്പുരയിൽ
പേജ് നമ്പർ:
127
:
2
وَإِذۡ يَرۡفَعُ إِبۡرَٰهِـۧمُ ٱلۡقَوَاعِدَ مِنَ ٱلۡبَيۡتِ وَإِسۡمَٰعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
Kujtoni kur Ibrahimi e Ismaili po ngrinin themelet e Qabesë, duke u lutur: "Zoti ynë, pranoje prej nesh, sepse Ti je Gjithëdëgjuesi, i Gjithëdituri!
التفاسير:
128
:
2
رَبَّنَا وَٱجۡعَلۡنَا مُسۡلِمَيۡنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَآ أُمَّةٗ مُّسۡلِمَةٗ لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبۡ عَلَيۡنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
Zoti ynë! Na bëj ne të dy të përulur ndaj Teje dhe bëj edhe nga pasardhësit tanë një shoqëri të përulur ndaj Teje! Tregona ritet (e haxhillëkut) dhe pranoje pendimin tonë, se, me të vërtetë, Ti je Pranuesi i pendimit, Mëshirëploti!
التفاسير:
129
:
2
رَبَّنَا وَٱبۡعَثۡ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَيُزَكِّيهِمۡۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
Zoti ynë! Dërgo nga gjiri i tyre një të dërguar që t'ua lexojë ajetet (shpalljet) e Tua, t'ua mësojë Librin e Urtësinë dhe t'i pastrojë (nga gjynahet), sepse njëmend Ti je i Gjithëfuqishmi, i Urti."
التفاسير:
130
:
2
وَمَن يَرۡغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبۡرَٰهِـۧمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفۡسَهُۥۚ وَلَقَدِ ٱصۡطَفَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَاۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ
Fesë së Ibrahimit ia kthen shpinën vetëm ai që e shpërfill veten! Ne e zgjodhëm atë (Ibrahimin) në këtë botë, kurse në botën tjetër do të jetë ndër të mirët.
التفاسير:
131
:
2
إِذۡ قَالَ لَهُۥ رَبُّهُۥٓ أَسۡلِمۡۖ قَالَ أَسۡلَمۡتُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Kur Zoti i tij i tha: "Përulu!" - ai iu përgjigj: "I jam përulur Zotit të botëve."
التفاسير:
132
:
2
وَوَصَّىٰ بِهَآ إِبۡرَٰهِـۧمُ بَنِيهِ وَيَعۡقُوبُ يَٰبَنِيَّ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰ لَكُمُ ٱلدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ
Këtë porosi ua la bijve të vet Ibrahimi, e edhe Jakubi: "O bijtë e mi! Me të vërtetë, Allahu ka zgjedhur për ju këtë fe (Islamin), kështu që vdisni vetëm duke qenë muslimanë[1] (të përulur ndaj Allahut)!"
[1] Kuptimi i fjalës "Islam" është përulje (ndaj Allahut). Islami është feja e përcaktuar nga Allahu për të gjithë pejgamberët, nga Ademi deri te Muhamedi (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi ta!). Ndërkaq, musliman (arabisht: muslim) do të thotë i përulur ndaj Allahut.
التفاسير:
133
:
2
أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ حَضَرَ يَعۡقُوبَ ٱلۡمَوۡتُ إِذۡ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعۡبُدُونَ مِنۢ بَعۡدِيۖ قَالُواْ نَعۡبُدُ إِلَٰهَكَ وَإِلَٰهَ ءَابَآئِكَ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗا وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ
Mos vallë ishit të pranishëm kur Jakubit iu afrua vdekja dhe i pyeti të bijtë: "Çfarë do të adhuroni pas meje?" Ata iu përgjigjën: "Do ta adhurojmë Zotin tënd, që është dhe Zoti i etërve të tu: Ibrahimit, Ismailit dhe Ishakut, një Zot të Vetëm. Ne Atij i përulemi."
التفاسير:
134
:
2
تِلۡكَ أُمَّةٞ قَدۡ خَلَتۡۖ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَلَكُم مَّا كَسَبۡتُمۡۖ وَلَا تُسۡـَٔلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
Ajo shoqëri tashmë ka kaluar; ata do të marrin atë që kanë merituar e ju do të merrni atë që meritoni dhe nuk do të pyeteni për veprat e tyre.
التفاسير:
