وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئۆیغوری بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز
121
:
16
شَاكِرٗا لِّأَنۡعُمِهِۚ ٱجۡتَبَىٰهُ وَهَدَىٰهُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
ئىبراھىم ئەلەيھىسسالام ئاللاھنىڭ ئۆزىگە ئاتا قىلغان نېئمەتلىرىگە شۈكۈر قىلغۇچى بولغانلىقتىن، ئاللاھ ئۇنى پەيغەمبەرلىك ئۈچۈن تاللىدى، ئۇنى راۋرۇس ئىسلام دىنىغا باشلىدى.
التفاسير:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.
ئاللاھنىڭ رەھمىتى كاپىر-ئاسىيلاردىن يامان ئەمەل قىلغانلارنىڭ تەۋبىسىنى قوبۇل قىلىشنى تەقەززا قىلدى، ئاندىن ئۇلار تەۋبە قىلىپ قىلمىشلىرىنى تۈزىتىدۇ، شۇنىڭ بىلەن ئاللاھ ئۇلارنى مەغپىرەت قىلىدۇ.
• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.
مۇسۇلمان ئۈچۈن ئىبراھىم ئەلەيھىسسالامنى ئۈلگە قىلىش ياخشىدۇر.
• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.
ئاللاھنىڭ دىنىغا دەۋەت قىلغۇچىلار: ھېكمەت، ۋەز-نەسىھەت ۋە چېرايلىق شەكىلدە مۇنازىرە قىلىشتىن ئىبارەت بۇ ئۈچ ئىشنى لازىم تۇتۇشى كېرەك.
• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.
جازا ئۆزىنىڭ ئوخشىشى بىلەن بولىدۇ، زىيادە قىلىنمايدۇ، زۇلۇم قىلىنغۇچىمۇ زالىمنى قىلغان زۇلمىدىن ئارتۇق جازالاشتىن چەكلەنگەن.
