وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی تلگۆیی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز
ژمارەی پەڕە:
118
:
9
وَّعَلَی الثَّلٰثَةِ الَّذِیْنَ خُلِّفُوْا ؕ— حَتّٰۤی اِذَا ضَاقَتْ عَلَیْهِمُ الْاَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَیْهِمْ اَنْفُسُهُمْ وَظَنُّوْۤا اَنْ لَّا مَلْجَاَ مِنَ اللّٰهِ اِلَّاۤ اِلَیْهِ ؕ— ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوْبُوْا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیْمُ ۟۠
మరియు నిశ్చయంగా అల్లాహ్ ముగ్గురుని మన్నించివేశాడు.వారు కఅబ్ బిన్ మాలిక్ ,మురార బిన్ రబీఅ్,హిలాల్ బిన్ ఉమయ్య వారందరు తబూక్ యుద్ధములో దైవ ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లంతోపాటు బయలు దేరకుండా వెనుక ఉండిపోయిన తరువాత పశ్చాత్తాప పడటం నుండి వెనుకు ఉంచబడ్డారు,వారి పశ్చాత్తాపము స్వీకరించడం వాయిదా వేయబడింది.అయితే దైవప్రవక్త వారిని(మాట్లాడకుండా)వదిలివేయాలని ప్రజలను ఆదేశించారు.దాని వలన వారికి దుఃఖము,బాధ కలిగినది, చివరికి వారిపై నేల విశాలంగా ఉండి కూడా ఇరుకుగా మారిపోయింది.వారికి కలిగిన భయాందోళనల వలన వారి హృదయాలు బిగుసుకుపోయాయి.ఒక్కడైన అల్లాహ్ తప్ప ఇంకెవరి వైపు వారు శరణం తీసుకోవటానికి వారి కొరకు ఎటువంటి శరణాలయం లేదని వారు తెలుసుకున్నారు.అల్లాహ్ పశ్చాత్తాప పడటానికి వారికి భాగ్యమును కలిగించి వారిపై కనికరించాడు.ఆ తరువాత వారి పశ్చాత్తాపమును స్వీకరించాడు.నిశ్చయంగా ఆయన తన దాసులను మన్నించేవాడును,వారిపై కనికరించేవాడును.
التفاسير:
119
:
9
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَكُوْنُوْا مَعَ الصّٰدِقِیْنَ ۟
ఓ అల్లాహ్ ను విశ్వవిసించి, ఆయన ప్రవక్తను అనుసరించి,ఆయన ధర్మ ఆదేశాలను పాటించేవారా,మీరు అల్లాహ్ ఆదేశాలను పాటించి,ఆయన వారించిన వాటికి దూరంగా ఉండి అల్లాహ్ భీతిని కలిగి ఉండండి.మరియు మీరు తమ విశ్వాసములో,తమ మాటల్లో,తమ ఆచరణల్లో సత్యవంతులైన వారితో అయిపోండి.మీ కొరకు సత్యములో తప్ప ఎందులోనూ ఎటువంటి రక్షణా లేదు.
التفاسير:
120
:
9
مَا كَانَ لِاَهْلِ الْمَدِیْنَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِّنَ الْاَعْرَابِ اَنْ یَّتَخَلَّفُوْا عَنْ رَّسُوْلِ اللّٰهِ وَلَا یَرْغَبُوْا بِاَنْفُسِهِمْ عَنْ نَّفْسِهٖ ؕ— ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ لَا یُصِیْبُهُمْ ظَمَاٌ وَّلَا نَصَبٌ وَّلَا مَخْمَصَةٌ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ وَلَا یَطَـُٔوْنَ مَوْطِئًا یَّغِیْظُ الْكُفَّارَ وَلَا یَنَالُوْنَ مِنْ عَدُوٍّ نَّیْلًا اِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهٖ عَمَلٌ صَالِحٌ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یُضِیْعُ اَجْرَ الْمُحْسِنِیْنَ ۟ۙ
మదీనా వాసులకి మరియు దాని చుట్టుప్రక్కల పల్లెవాసులకి దైవప్రవక్త స్వయంగా యుద్ధము కొరకు బయలు దేరినప్పుడు దైవ ప్రవక్త నుండి వెనుక ఉండిపోవటం తగదు.తమ ప్రాణముల గురించి పిసినారితనము చూపి మరియు ఆయన సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం ప్రాణమునకు బదులుగా తమ ప్రాణములను కాపాడుకోవటం వారికి తగదు.కాని వారు ఆయన ప్రాణములకు బదులుగా తమ ప్రాణములను ఖర్చు చేయటం వారిపై అనివార్యము.ఇది ఎందుకంటే అల్లాహ్ మార్గములో వారికి కలిగే దప్పిక,అలసట,ఆకలి మరియు వారి ఏదైన ఆ ప్రాంతములో దిగి ఉండటం అవిశ్వాసపరుల కోపాన్ని రేకెత్తిస్తుందో,శతృవుల నుండి వారు పొందే హతమార్చబడటం గానీ లేదా బంధీ చేయబడటం గానీ లేదా యుద్ధప్రాప్తి గానీ లేదా పరాభవం గానీ దాని వలన అల్లాహ్ వారి కొరకు వారి నుండి స్వీకరించే ఒక సత్కార్య పుణ్యమును వ్రాస్తాడు.నిశ్చయంగా అల్లాహ్ పుణ్యాత్ముల ప్రతిఫలాన్ని వ్యర్ధపరచడు.కాని ఆయన వారికి దాని పూర్తి ప్రతిఫలాన్ని ప్రసాదిస్తాడు.మరియు దానిపై వారిని అధికం చేస్తాడు.
التفاسير:
121
:
9
وَلَا یُنْفِقُوْنَ نَفَقَةً صَغِیْرَةً وَّلَا كَبِیْرَةً وَّلَا یَقْطَعُوْنَ وَادِیًا اِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللّٰهُ اَحْسَنَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
వారు ఖర్చు చేసిన కొద్దిపాటి సంపద గానీ లేదా ఎక్కువ గానీ,వారు ఏదైనా లోయ ప్రాంతమును దాటినా అల్లాహ్ వారు చేసిన కర్మలను,ఖర్చు చేయటం,ప్రయాణం చేయటమును,అల్లాహ్ వారికి ప్రతిఫలాన్ని ప్రసాదించటానికి వారి కొరకు వ్రాసివేశాడు.అయితే పరలోకములో వారు చేసుకున్న ఆచరణల కన్న మంచి ప్రతిఫలాన్ని వారికి ప్రసాదిస్తాడు.
التفاسير:
122
:
9
وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُوْنَ لِیَنْفِرُوْا كَآفَّةً ؕ— فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآىِٕفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُوْا فِی الدِّیْنِ وَلِیُنْذِرُوْا قَوْمَهُمْ اِذَا رَجَعُوْۤا اِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُوْنَ ۟۠
విశ్వాసపరులకు వారందరూ యుద్ధానికి బయలుదేరి వారి శతృవులు వారిపై గెలిచినప్పుడు చివరికి వారందరు తుదిముట్టించబడటం తగదు.అయితే ఎందుకు వారిలో ఒక వర్గము యుద్ధపోరాటమునకు బయలదేరకూడదు,ఇంకొక వర్గము దైవప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లంతోపాటు ఉండిపోయి దైవ ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం నుండి ఖుర్ఆన్,ధర్మ ఆదేశాలను వినటం ద్వారా ధర్మవిషయాలను నేర్చుకుని తమ జాతివారి వద్దకు మరలినప్పుడు వారు అల్లాహ్ శిక్ష నుండి,ఆయన యాతన నుండి జాగ్రత్తపడుతారని ఆశిస్తూ వారిని తాము నేర్చుకున్న విషయాల ద్వారా హెచ్చరించాలి.అయితే వారు ఆయన ఆదేశాలను పాటిస్తారు,మరియు ఆయన వారించిన వాటికి దూరంగా ఉంటారు.మరియు ఇది దైవ ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం చుట్టుప్రక్కల ప్రాంతాల్లో పంపించే చిన్నయుద్ధ సమూహాల్లో జరిగేది.మరియు ఆయన దాని కొరకు తన సహచరుల్లోంచి ఒక వర్గాన్ని ఎన్నుకునేవారు.
التفاسير:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.
అల్లాహ్ భీతి,నిజాయితీ తప్పనిసరి.మరియు అవి రెండు వినాశనము నుండి విముక్తికి కారణం.
• عظم فضل النفقة في سبيل الله.
అల్లాహ్ మార్గములో ఖర్చు చేయటం యొక్క ప్రాముఖ్యత గొప్పతనము.
• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.
ధర్మ విషయంలో అవగాహన తప్పనిసరి అది ధర్మపోరాటం లాంటిది.ధర్మస్థాపన ఆ రెండిటితోనే సాధ్యం.
