وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی جۆرجی - کاری لە سەر دەکرێت
النساء
يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَخَلَقَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَبَثَّ مِنۡهُمَا رِجَالٗا كَثِيرٗا وَنِسَآءٗۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَيۡكُمۡ رَقِيبٗا
وَءَاتُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰٓ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَتَبَدَّلُواْ ٱلۡخَبِيثَ بِٱلطَّيِّبِۖ وَلَا تَأۡكُلُوٓاْ أَمۡوَٰلَهُمۡ إِلَىٰٓ أَمۡوَٰلِكُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حُوبٗا كَبِيرٗا
*მათი ქონების კარგი ნაწილი თქვენი უვარგისი ქონებით არ ჩაანაცვლოთ.
وَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تُقۡسِطُواْ فِي ٱلۡيَتَٰمَىٰ فَٱنكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ مَثۡنَىٰ وَثُلَٰثَ وَرُبَٰعَۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا تَعۡدِلُواْ فَوَٰحِدَةً أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَعُولُواْ
*თაფსირებში ამ აიათის განმარტების რამდენიმე ვერსია არსებობს: 1. როდესაც მორწმუნეთა დედას, აიშას رضي الله عنها, ამ აიათის შესახებ ჰკითხეს, მან ასე განმარტა: „აიათში ხსენებული ობოლი მეურვის მზრუნველობის ქვეშ მყოფი ობოლი გოგოა, რომელიც ამავდროულად მეურვეს ქონების მეწილეა . ობლის ქონებასა და სილამაზეს დახარბებული მეურვე ცდილობს, ნაკლები მეჰრითა და სხვა პასუხისმგებლობებით შეირთოს იგი და მის ქონებას დაეპატრონოს. ეს აიათი კრძალავს ამგვარი ზრახვებით ობლების ცოლად შერთვას (ბუხარი, თაფსირ, ჰ.ნ. 4574.).
2.ისლამამდელ პერიოდში არაბებში გავრცელებული მრავალცოლიანობის წეს–ჩვეულებას საზღვარი არ ჰქონდა. ზოგიერთებს ათი და უფრო მეტი ცოლი ყავდა. ამიტომ ეს აიათი მათ მიმართავს: ეი, ადამიანებო! როგორც ობლებთან მიმართებაში შიშობთ, რომ მათი ქონების განკარგვისას სამართლიანად ვერ მოიქცევით, ასევე ქალების მიმართაც ალლაჰის შიში იქონიეთ. მათგან მხოლოდ იმდენი შეირთეთ, რომელთა შორისაც სამართლიანად მოპყრობას შეძლებთ. ეს შეიძლება იყოს ორი, სამი ან არაუმეტეს ოთხი; ხოლო თუ შიშობთ რომ ვერ შეძლებთ მათ შორის სამართლიან მოპყრობას, – ერთი იკმარეთ; ან თუ ამასაც ვერ შეძლებთ, მაშინ მხევალით დაკმაყოფილდით (იხ. თაფსირუ ტაბერი.).
**მხევალი.
وَءَاتُواْ ٱلنِّسَآءَ صَدُقَٰتِهِنَّ نِحۡلَةٗۚ فَإِن طِبۡنَ لَكُمۡ عَن شَيۡءٖ مِّنۡهُ نَفۡسٗا فَكُلُوهُ هَنِيٓـٔٗا مَّرِيٓـٔٗا
وَلَا تُؤۡتُواْ ٱلسُّفَهَآءَ أَمۡوَٰلَكُمُ ٱلَّتِي جَعَلَ ٱللَّهُ لَكُمۡ قِيَٰمٗا وَٱرۡزُقُوهُمۡ فِيهَا وَٱكۡسُوهُمۡ وَقُولُواْ لَهُمۡ قَوۡلٗا مَّعۡرُوفٗا
*მცირეწლოვნებსა და განსჯის უნარის უქონელთ
وَٱبۡتَلُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغُواْ ٱلنِّكَاحَ فَإِنۡ ءَانَسۡتُم مِّنۡهُمۡ رُشۡدٗا فَٱدۡفَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡۖ وَلَا تَأۡكُلُوهَآ إِسۡرَافٗا وَبِدَارًا أَن يَكۡبَرُواْۚ وَمَن كَانَ غَنِيّٗا فَلۡيَسۡتَعۡفِفۡۖ وَمَن كَانَ فَقِيرٗا فَلۡيَأۡكُلۡ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِذَا دَفَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡ فَأَشۡهِدُواْ عَلَيۡهِمۡۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا
*რაც აუცილებელია მათი მზრუნველობის ან სამეურვეო ჯამაგირისთვის.
