ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាខ្មែរ
លេខទំព័រ:
12
:
47
إِنَّ ٱللَّهَ يُدۡخِلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَتَمَتَّعُونَ وَيَأۡكُلُونَ كَمَا تَأۡكُلُ ٱلۡأَنۡعَٰمُ وَٱلنَّارُ مَثۡوٗى لَّهُمۡ
ពិតបា្រកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងបញ្ចូលបណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយនិងបានសាងនូវទង្វើកុសល ទៅក្នុងឋានសួគ៌ដែលមានទន្លេជាច្រើនហូរកាត់ពីក្រោមវិមាន និងដើមឈើរបស់វា។ ហើយពួកដែលគ្មានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់វិញ ពួកគេសោយសុខនៅលើលោកិយដោយធ្វើតាមចំណង់តណ្ហារបស់ពួកគេ ហើយពួកគេបរិភោគ(អាហារ)ដូចសត្វពាហនៈស៊ី(ចំណី)ដូច្នោះដែរ ដោយពួកគេគ្មានគិតអ្វីក្រៅតែពីការបំពេញក្រពះ និងតណ្ហារបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ហើយនៅថ្ងៃបរលោក ឋាននរកគឺជាកន្លែងស្នាក់អាស្រ័យរបស់ពួកគេ ដែលពួកគេត្រូវស្ថិតនៅ។
التفاسير:
13
:
47
وَكَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةٗ مِّن قَرۡيَتِكَ ٱلَّتِيٓ أَخۡرَجَتۡكَ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ فَلَا نَاصِرَ لَهُمۡ
ហើយមានស្រុកភូមិជាច្រើននៃពួកជំនាន់មុនដែលពួកគេមានអំណាចខ្លាំងក្លា មានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភ និងកូនចៅច្រើនជាងស្រុកម៉ាក្កះ ដែលអ្នកស្រុកនោះបានបណ្ដេញអ្នក(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)ឲ្យចាកចេញនោះទៅទៀត។ យើងបានបំផ្លាញពួកទាំងនោះនៅពេលដែលពួកគេបានបដិសេធនឹងអ្នកនាំសារទាំងឡាយរបស់ពួកគេ។ នៅពេលនោះ ពួកគេគ្មានអ្នកជួយណាដែលអាចសង្គ្រោះពួកគេឲ្យរួចផុតពីទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះនៅឡើយនៅពេលដែលទណ្ឌកម្មនោះបានមកដល់ពួកគេនោះ។ ដូចនេះ មិនមែនយើងគ្មានសមត្ថភាពក្នុងការបំផ្លាញអ្នកស្រុកម៉ាក្កះនោះទេ ប្រសិនបើយើងមានចេតនាដូច្នោះនោះ។
التفاسير:
14
:
47
أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّهِۦ كَمَن زُيِّنَ لَهُۥ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُم
តើអ្នកដែលមានអំណះអំណាងជាក់លាក់ និងមានភស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់ពីម្ចាស់របស់គេ ហើយគេគោរពសក្ការៈទៅចំពោះទ្រង់ដោយមានការចេះដឹងនោះ ដូចជាអ្នកដែលត្រូវបានស្ហៃតនតុបតែងលម្អអំពើអាក្រក់របស់គេ(ឲ្យមើលឃើញប្រការអាក្រក់ ថាជាប្រការល្អ) ហើយពួកគេធ្វើតាមទំនើងចិត្តរបស់ពួកគេ ដូចជា គោរពសក្ការៈទៅចំពោះរូបបដិមា ប្រព្រឹត្តអំពើបាប បដិសេធចំពោះបណ្តាអ្នកនាំសារទាំងឡាយឬ?
التفاسير:
15
:
47
مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۖ فِيهَآ أَنۡهَٰرٞ مِّن مَّآءٍ غَيۡرِ ءَاسِنٖ وَأَنۡهَٰرٞ مِّن لَّبَنٖ لَّمۡ يَتَغَيَّرۡ طَعۡمُهُۥ وَأَنۡهَٰرٞ مِّنۡ خَمۡرٖ لَّذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ وَأَنۡهَٰرٞ مِّنۡ عَسَلٖ مُّصَفّٗىۖ وَلَهُمۡ فِيهَا مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ وَمَغۡفِرَةٞ مِّن رَّبِّهِمۡۖ كَمَنۡ هُوَ خَٰلِدٞ فِي ٱلنَّارِ وَسُقُواْ مَآءً حَمِيمٗا فَقَطَّعَ أَمۡعَآءَهُمۡ
(នេះជា)លក្ខណៈរបស់ឋានសួគ៌ដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានសន្យាចំពោះបណ្តាអ្នកដែលកោតខ្លាចចំពោះទ្រង់(ដោយអនុវត្តន៍នូវរាល់បទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ និងចៀសវាងពីបម្រាមទាំងឡាយរបស់ទ្រង់) ដែលថាទ្រង់នឹងបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងនោះ ៖ នៅក្នុងឋានសួគ៌នោះ គឺមានទន្លេជាច្រើនអំពីទឹកដែលមិនប្រែក្លិននិងរសជាតិរបស់វាដោយសារតែទុកយូរនោះទេ។ ហើយនៅក្នុងឋានសួគ៌នោះទៀត គឺមានទន្លេជាច្រើនអំពីទឹកដោះគោដែលមិនប្រែប្រួលរសជាតិរបស់វា។ នៅក្នុងឋានសួគ៌នោះផងដែរ គឺមានទន្លេជាច្រើនអំពីសុរាដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់សម្រាប់អ្នកដែលទទួលទានវា ហើយនិងមានទន្លេជាច្រើនអំពីទឹកឃ្មុំដ៏បរិសុទ្ធ។ ហើយនៅក្នុងឋានសួគ៌នោះផងដែរ ពួកគេនឹងទទួលបានផ្លែឈើគ្រប់ប្រភេទតាមដែលពួកគេប្រាថ្នា។ លើសពីនេះទៅទៀត ពួកគេត្រូវបានអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់លុបលាងនូវបាបកម្មទាំងអស់របស់ពួកគេ ដោយទ្រង់មិនយកទោសពៃរ៍ពីពួកគេឡើយ។ តើស្មើគ្នាដែរឬទេចំពោះអ្នកដែលទទួលបាននូវការតបស្នងបែបនេះ ជាមួយនឹងអ្នកដែលត្រូវរស់នៅជាអមតៈនៅក្នុងឋាននរក ហើយពួកគេត្រូវបានគេឲ្យផឹកទឹកដ៏សែនក្តៅបំផុត ដែលធ្វើឲ្យក្រពះ ពោះវៀនរបស់ពួកគេដាច់ដោច ដោយសារតែកម្តៅដ៏ក្តៅរបស់វានោះ?
التفاسير:
16
:
47
وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَ حَتَّىٰٓ إِذَا خَرَجُواْ مِنۡ عِندِكَ قَالُواْ لِلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مَاذَا قَالَ ءَانِفًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡ
ហើយនៅក្នុងចំណោមពួកពុតត្បុត គឺមានអ្នកដែលស្តាប់អ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់) តែមិនព្រមទទួលយកឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ គឺមានតែការងាកចេញ។ លុះនៅពេលដែលពួកគេបានចាកចេញអំពីអ្នក ពួកគេក៏និយាយទៅកាន់បណ្តាអ្នកដែលអល់ឡោះទ្រង់បានប្រទានចំណេះដឹងដល់ពួកគេថាៈ តើគេ(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)បាននិយាយអ្វីអម្បាញ់មិញនេះ? ពួកគេសួរដោយធ្វើជាល្ងង់ និងងាកចេញ(មិនទទួលយក)។ ពួកទាំងនោះហើយ ជាពួកដែលអល់ឡោះទ្រង់បានបោះត្រាភ្ជិតទៅលើដួងចិត្តរបស់ពួកគេនោះ។ ដូច្នេះ គ្មានប្រការល្អអ្វីមួយដែលអាចទៅដល់ដួងចិត្តពួកគេឡើយ ហើយពួកគេធ្វើតាមទំនើងចិត្តរបស់ពួកគេ ដែលធ្វើឲ្យពួកគេមើលមិនឃើញសេចក្តីពិតនោះឡើយ។
التفاسير:
17
:
47
وَٱلَّذِينَ ٱهۡتَدَوۡاْ زَادَهُمۡ هُدٗى وَءَاتَىٰهُمۡ تَقۡوَىٰهُمۡ
ហើយបណ្តាអ្នកដែលទទួលបានការចង្អុលបង្ហាញទៅកាន់សេចក្តីពិត និងធ្វើតាមអ្វីដែលអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់បាននាំមកនោះ ម្ចាស់របស់ពួកគេបានបន្ថែមនូវការចង្អុលបង្ហាញដល់ពួកគេទៅកាន់ប្រការល្អ ហើយទ្រង់បានធ្វើឲ្យពួកគេសាងនូវទង្វើ(កុសល)ដែលអាចការពារពួកគេពីភ្លើងនរក។
التفاسير:
18
:
47
فَهَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَةَ أَن تَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗۖ فَقَدۡ جَآءَ أَشۡرَاطُهَاۚ فَأَنَّىٰ لَهُمۡ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ ذِكۡرَىٰهُمۡ
ដូច្នេះ តើពួកប្រឆាំងនោះ គ្មានរង់ចាំអ្វីក្រៅពីថ្ងៃបរលោកដែលនឹងមកដល់ពួកគេភ្លាមៗ ដោយពួកគេមិនបានដឹងមុនឡើយនោះឬ? ពិតប្រាកដណាស់ សញ្ញាទាំងឡាយរបស់ថ្ងៃបរលោកនោះបានលេចឡើងរួចទៅហើយ ដែលក្នុងនោះ គឺការតែងតាំងព្យាការីមូហាំម៉ាត់(ជាអ្នកនាំសារ) និងការប្រេះបែក(ជាពីរ)របស់ព្រះចន្ទ។ ដូច្នេះ តើពួកគេមានការភ្ញាក់រលឹកយ៉ាងដូចម្តេច នៅពេលដែលថ្ងៃបរលោកបានមកដល់ពួកគេហើយនោះ?
التفاسير:
19
:
47
فَٱعۡلَمۡ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مُتَقَلَّبَكُمۡ وَمَثۡوَىٰكُمۡ
ដូច្នេះ ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដឹងឲ្យច្បាស់ចុះថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ គ្មានម្ចាស់ណាដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ ក្រៅពីអល់ឡោះជាម្ចាស់នោះឡើយ។ ហើយចូរអ្នកសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះចំពោះបាបកម្មទាំងឡាយរបស់អ្នក និងសុំពីអល់ឡោះឲ្យអភ័យទោសចំពោះបាបកម្មទាំងឡាយរបស់បណ្តាអ្នកមានជំនឿ ទាំងប្រុសទាំងស្រីផងដែរ។ ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ដឹងបំផុតពីសកម្មភាពរបស់ពួកអ្នកនៅពេលថ្ងៃ និងកន្លែងស្នាក់នៅរបស់ពួកអ្នកនៅពេលយប់។ គ្មានអ្វីមួយអំពីរឿងនោះអាចលាក់បាំងពីទ្រង់បានឡើយ។
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• اقتصار همّ الكافر على التمتع في الدنيا بالمتع الزائلة.
• ពួកប្រឆាំងខ្វាយខ្វល់តែជាមួយនឹងការសោយសុខក្នុងលោកិយដែលនឹងត្រូវបាត់បង់នេះប៉ុណ្ណោះ។
• المقابلة بين جزاء المؤمنين وجزاء الكافرين تبيّن الفرق الشاسع بينهما؛ ليختار العاقل أن يكون مؤمنًا، ويختار الأحمق أن يكون كافرًا.
• ការប្រៀបធៀបរវាងការតបស្នងចំពោះបណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿ និងការតបស្នងចំពោះពួកដែលគ្មានជំនឿ គឺបានបញ្ជាក់ពីភាពខុសគ្នាយ៉ាងដាច់ឆ្ងាយរវាងក្រុមទាំងពីរ ដើម្បីឲ្យអ្នកដែលមានប្រាជ្ញាជ្រើសរើសធ្វើជាអ្នកមានជំនឿ ហើយអ្នកដែលល្ងង់ខ្លៅជ្រើសរើសធ្វើជាអ្នកដែលគ្មានជំនឿ។
• بيان سوء أدب المنافقين مع رسول الله صلى الله عليه وسلم.
• បង្ហាញអំពីភាពអសីលធម៌របស់ពួកពុតត្បុតជាមួយអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់។
• العلم قبل القول والعمل.
• ចំណេះដឹងត្រូវមានមុនពាក្យសម្តី និងទង្វើ។
