ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាខ្មែរ
លេខទំព័រ:
16
:
33
قُل لَّن يَنفَعَكُمُ ٱلۡفِرَارُ إِن فَرَرۡتُم مِّنَ ٱلۡمَوۡتِ أَوِ ٱلۡقَتۡلِ وَإِذٗا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِيلٗا
ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់ពួកទាំងនោះថាៈ ការរត់គេចពីសត្រូវរបស់ពួកអ្នកដោយសារខ្លាចស្លាប់ ឬខ្លាចការប្រយុទ្ធនោះ គឺគ្មានផលប្រយោជន៍អ្វីដល់ពួកអ្នកឡើយ ព្រោះថា អាយុជីវិត(របស់ពួកអ្នក)ត្រូវបានកំណត់រួចជាស្រេច។ ហើយបើទោះជាពួកអ្នករត់គេច ហើយអាយុជីវិតរបស់ពួកគេមិនទាន់ដល់ក៏ដោយ ក៏ពួកអ្នកពិតជានឹងមិនមានសេចក្តីសុខក្នុងជីវិតរស់នៅនោះដែរ លើកលែងតែមួយរយៈពេលដ៏ខ្លីប៉ុណ្ណោះ។
التفاسير:
17
:
33
قُلۡ مَن ذَا ٱلَّذِي يَعۡصِمُكُم مِّنَ ٱللَّهِ إِنۡ أَرَادَ بِكُمۡ سُوٓءًا أَوۡ أَرَادَ بِكُمۡ رَحۡمَةٗۚ وَلَا يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَلِيّٗا وَلَا نَصِيرٗا
ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់ពួកគេថាៈ តើមានអ្នកណាដែលអាចការពារពួកអ្នកពីអល់ឡោះ ប្រសិនបើទ្រង់មានចេតនាចង់ឲ្យពួកអ្នកទទួលនូវអ្វីដែលពួកអ្នកមិនពេញចិត្ត ដូចជាសេចក្តីស្លាប់ និងការប្រយុទ្ធនោះ ឬមួយទ្រង់មានចេតនាឲ្យពួកអ្នកទទួលបាននូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រាថ្នា ដូចជាសុខសុវត្ថិភាព និងល្អប្រសើរនោះ? គឺគ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចរារាំងពួកអ្នកពីប្រការទាំងនោះបានឡើយ។ ហើយពួកពុតត្បុតទាំងនោះមិនមានអ្នកគាំពារណាដែលគាំពារកិច្ចការរបស់ពួកគេក្រៅពីអល់ឡោះ ឡើយ ហើយក៏គ្មានអ្នកជួយណាដែលអាចរារាំង(ការពារ)ពួកគេពីទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះបានដែរ។
التفاسير:
18
:
33
۞ قَدۡ يَعۡلَمُ ٱللَّهُ ٱلۡمُعَوِّقِينَ مِنكُمۡ وَٱلۡقَآئِلِينَ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ هَلُمَّ إِلَيۡنَاۖ وَلَا يَأۡتُونَ ٱلۡبَأۡسَ إِلَّا قَلِيلًا
អល់ឡោះទ្រង់ដឹងចំពោះពួកដែលរារាំងអ្នកដទៃពីការចូលរួមប្រយុទ្ធជាមួយអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះក្នុងចំណោមពួកអ្នក និងពួកដែលនិយាយទៅកាន់បងប្អូនរបស់ពួកគេថាៈ ចូរពួកអ្នកមករកពួកយើងវិញមក ហើយកុំទៅចូលរួមប្រយុទ្ធជាមួយគេ(អ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់) ដើម្បីកុំឲ្យពួកអ្នកត្រូវបានគេសម្លាប់។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងខ្លាចពួកអ្នកត្រូវបានគេសម្លាប់។ ហើយពួកក្បត់ទាំងនេះ ពួកគេមិនដែលទៅសមរភូមិឡើយ ហើយក៏មិនដែលចូលរួមប្រយុទ្ធនោះដែរ លើកលែងតែដោយកម្របំផុត (ដែលការចូលរួមរបស់ពួកគេនោះគឺ) ដើម្បីការពារខ្លួនរបស់ពួកគេកុំឲ្យខ្មាសអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ ពុំមែនដើម្បីជួយអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ឡើយ។
التفاسير:
19
:
33
أَشِحَّةً عَلَيۡكُمۡۖ فَإِذَا جَآءَ ٱلۡخَوۡفُ رَأَيۡتَهُمۡ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ تَدُورُ أَعۡيُنُهُمۡ كَٱلَّذِي يُغۡشَىٰ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡمَوۡتِۖ فَإِذَا ذَهَبَ ٱلۡخَوۡفُ سَلَقُوكُم بِأَلۡسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى ٱلۡخَيۡرِۚ أُوْلَٰٓئِكَ لَمۡ يُؤۡمِنُواْ فَأَحۡبَطَ ٱللَّهُ أَعۡمَٰلَهُمۡۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٗا
ពួកគេកំណាញ់បំផុតមកលើពួកអ្នក(ឱបណ្តាអ្នកមានជំនឿ)ចំពោះទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ ដោយពួកគេមិនព្រមជួយពួកអ្នកតាមរយៈការបរិច្ចាគវាឡើយ ហើយពួកគេកំណាញ់ជាមួយខ្លួនពួកគេផ្ទាល់ ដោយពួកគេមិនចេញទៅប្រយុទ្ធជាមួយពួកអ្នកឡើយ ហើយពួកគេក៏កំណាញ់ជាមួយក្តីស្រលាញ់របស់ពួកគេដែរ ដោយពួកគេមិនស្រលាញ់ពួកអ្នកឡើយ។ ហើយបើកាលណាភាពភ័យខ្លាចបានមកដល់នៅពេលដែលជួបសត្រូវ អ្នកនឹងបានឃើញពួកគេមើលមកកាន់អ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដោយកែវភ្នែករបស់ពួកគេក្រឡាប់ចុះឡើងដោយភាពកំសាក ប្រៀបដូចជាកែវភ្នែកដែលក្រឡាប់ចុះឡើងនៅពេលដែលគេជិតស្លាប់ដូច្នោះដែរ។ ហើយបើកាលណាភាពភ័យខ្លាចបានរសាយបាត់ទៅវិញ ហើយពួកគេមានភាពស្ងប់ក្នុងអារម្មណ៍វិញនោះ ពួកគេក៏បញ្ឈឺពួកអ្នកដោយប្រើពាក្យសម្ដីមិនសមរម្យ ថា(ពួកអ្នក)កំណាញ់ចំពោះទ្រព្យជ័យភណ្ឌដែលពួកគេកំពុងស្វែងរកវា(ពួកអ្នកមិនចែកទ្រព្យជ័យភណ្ឌឲ្យពួកគេ)។ ពួកដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិបែបនេះ ពួកគេពុំមែនជាអ្នកដែលមានជំនឿពិតប្រាកដឡើយ។ ដូចនេះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានលុបបំបាត់នូវផលបុណ្យនៃទង្វើរបស់ពួកគេ ហើយការលុបបំបាត់(ផលបុណ្យ)នេះ គឺជារឿងងាយស្រួលបំផុតសម្រាប់អល់ឡោះជាម្ចាស់។
التفاسير:
20
:
33
يَحۡسَبُونَ ٱلۡأَحۡزَابَ لَمۡ يَذۡهَبُواْۖ وَإِن يَأۡتِ ٱلۡأَحۡزَابُ يَوَدُّواْ لَوۡ أَنَّهُم بَادُونَ فِي ٱلۡأَعۡرَابِ يَسۡـَٔلُونَ عَنۡ أَنۢبَآئِكُمۡۖ وَلَوۡ كَانُواْ فِيكُم مَّا قَٰتَلُوٓاْ إِلَّا قَلِيلٗا
ពួកជនកំសាកទាំងនោះនឹកស្មានថា ពួកពហុក្រុមដែលប្រមូលផ្តុំគ្នាដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ និងប្រយុទ្ធនឹងបណ្តាអ្នកមានជំនឿនោះ ពួកគេនឹងមិនដកថយទៅវិញឡើយ លុះត្រាតែពួកគេបានជីកឫសអ្នកមានជំនឿអស់សិន។ ហើយប្រសិនបើពួកពហុក្រុមទាំងអស់នេះអាចត្រឡប់មកវិញម្តងទៀតនោះ ពួកពុតត្បុតទាំងនោះពេញចិត្តនឹងចាកចេញពីក្រុងម៉ាទីណះជាមួយពួកអារ៉ាប់ជនបទ ហើយចាំស៊ើបសួរពត៌មានរបស់ពួកអ្នក ថាតើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះពួកអ្នកក្រោយពីសត្រូវបានប្រយុទ្ធជាមួយពួកអ្នកនោះ? ហើយបើទោះបីជាពួកគេស្ថិតនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នក(ឱបណ្តាអ្នកមានជំនឿ)ក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនចូលរួមប្រយុទ្ធជាមួយពួកអ្នកដែរ លើកលែងតែមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកខ្វល់ពីពួកគេ ហើយកុំពិបាកចិត្តចំពោះពួកគេ។
التفاسير:
21
:
33
لَّقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِي رَسُولِ ٱللَّهِ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ لِّمَن كَانَ يَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَ وَذَكَرَ ٱللَّهَ كَثِيرٗا
ពិតប្រាកដណាស់ សម្រាប់ពួកអ្នក ចំពោះអ្វីដែលអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់បាននិយាយ និងអ្វីដែលគាត់បានធ្វើនោះ គឺជាគំរូដ៏ល្អ ព្រោះថា គាត់បានមានវត្តមានដោយខ្លួនគាត់ផ្ទាល់ដ៏ឧត្តុង្គឧត្តម ហើយគាត់បានទៅច្បាំងផ្ទាល់។ ដូច្នេះ បន្ទាប់ពីនោះ តើពួកអ្នកនៅតែកំណាញ់ខ្លួនរបស់ពួកអ្នក(មិនហ៊ានចេញទៅច្បាំង)ជាងខ្លួនគាត់យ៉ាងដូចម្តេច? ហើយគ្មាននរណាដែលយកអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់ធ្វើជាគំរូឡើយ លើកលែងតែអ្នកដែលសង្ឃឹមថានឹងជួបនឹងថ្ងៃបរលោក ហើយប្រឹងប្រែងសាងនូវទង្វើកុសលសម្រាប់ថ្ងៃនោះ ព្រមទាំងបានរំលឹកទៅអល់ឡោះដ៏ច្រើនប៉ុណ្ណោះ។ រីឯអ្នកដែលគ្មានសង្ឃឹមថានឹងជួបថ្ងៃបរលោក និងមិនរំលឹកចំពោះអល់ឡោះដ៏ច្រើនទេនោះ ពិតណាស់ រូបគេមិនយកអ្នកនាំសារធ្វើជាគំរូឡើយ។
التفاسير:
22
:
33
وَلَمَّا رَءَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلۡأَحۡزَابَ قَالُواْ هَٰذَا مَا وَعَدَنَا ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَصَدَقَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥۚ وَمَا زَادَهُمۡ إِلَّآ إِيمَٰنٗا وَتَسۡلِيمٗا
ហើយនៅពេលដែលអ្នកមានជំនឿបានឃើញពួកពហុក្រុមជាច្រើនដែលប្រមូលផ្តុំគ្នាដើម្បីមកប្រយុទ្ធនឹងពួកគេ(អ្នកមានជំនឿ)នោះ ពួកគេបាននិយាយថាៈ នេះហើយជាអ្វីដែលអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់បានសន្យាចំពោះពួកយើងអំពីការសាកល្បង ការលំបាក និងភាពជោគជ័យនោះ។ ហើយអ្វីដែលអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសារបានសន្យាក្នុងរឿងនេះ ប្រាកដណាស់ វាបានកើតឡើងពិតមែន។ ហើយការដែលពួកគេប្រឈមនឹងពួកពហុក្រុមជាច្រើននេះ ពុំបានបន្ថែមអ្វីដល់ពួកគេក្រៅពីធ្វើឲ្យពួកគេកាន់តែបន្ថែមនូវការមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ និងការគោរពតាមទ្រង់នោះឡើយ។
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• الآجال محددة؛ لا يُقَرِّبُها قتال، ولا يُبْعِدُها هروب منه.
• អាយុជីវិតត្រូវបានកំណត់រួចជាស្រេច។ ការចូលរួមប្រយុទ្ធ និងការរត់គេចពីការប្រយុទ្ធ មិនបានបន្ថយ ឬបន្ថែមអាយុជីវិតដែលនឹងត្រូវស្លាប់នោះឡើយ។
• التثبيط عن الجهاد في سبيل الله شأن المنافقين دائمًا.
• ការពង្វក់ ធ្វើឲ្យមានចិត្តស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការចេញទៅប្រយុទ្ធនោះ ជានិច្ចកាល វាជាកិច្ចការរបស់ពួកពុតត្បុត។
• الرسول صلى الله عليه وسلم قدوة المؤمنين في أقواله وأفعاله.
• អ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់ គឺជាគំរូរបស់បណ្តាអ្នកមានជំនឿ ទាំងពាក្យសំដី និងទង្វើរបស់លោក។
• الثقة بالله والانقياد له من صفات المؤمنين.
• ការជឿជាក់ចំពោះអល់ឡោះ និងគោរពតាមទ្រង់ គឺជាលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់អ្នកមានជំនឿ។
