[1] განკითხვის დღეს ადამიანს ყოველი სიკეთის შესახებ მოეკითხება, გააცნობიერა თუ არა რომ ის იყო ღვთის მიერ ბოძებული წყალობა, საკმარისი მადლიერება გამოხატა თუ არა მათ მიმართ და რაში გამოიყენა ეს სიკეთეები. აბუ ჰურეირას მიერ გადმოცემულ ჰადისში ალლაჰის შუამავალი ﷺ ამბობს: „უეჭველად, განკითხვის დღეს მსახურს პირველად რაც მოეკითხება, ეს არის (ღვთის მიერ ბოძებული) სიკეთეები. მას ასე ეტყვიან: განა არ გიბოძეთ ჯანმრთელი სხეული? განა არ დაგაწყურეთ ცივი წყლით?“ იხ. თირმიზი, თაფსიირ, 88/3358. იბნი მეს’უდმა თქვა: „სიკეეთეები, რომლებიც ადამიანს მოეკითხება, ესენი არის უსაფრთხოება და ჯანმრთელობა.“ ტაბერი, ჯამი’უ’ლ-ბეიან, 30/284. იბნი ‘აბბასმა განმარტა: ამ აიათში ხსენებულ სიკეთეებში სხეულის, ყურის, თვალის და ა.შ. ჯანმრთელობა იგულისხმება. უზენაესმა რათქმაუნდა თავის მსახურზე უკეთ იცის, თუმცა მათ მაინც კითხავს, რომ ეს ყველაფერი სად, რა საქმეში გამოიყენა. მათ ეს ყველაფერი მოეკითხებათ, რადგანაც აიათში ბრძანებს: „ჭეშმარიტად, სმენაც, მხედველობაც და გულიც, ყველა მათგანი პასუხისმგებელია.“ ტაბერი, ჯამი’უ’ლ-ბეიან, 30/286.იმამ ტაბარის პირადი აზრი კი ის არის რომ ალლაჰი ადამიანს პასუხს ყველა სიკეთეზე მოსთხოვს. იხ. თაფსიირ ატტაბარი.