ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាបូស្នី
លេខទំព័រ:
150
:
7
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
Kada se Musa vrati svom narodu nakon razgovora sa svojim Gospodarem, srdit na svoj narod i tužan zbog stanja u kojem ih je našao, zbog njihovog obožavanja teleta, reče: "Ružno li je ono što ste uradili poslije mene, o narode moj, jer to vodi propasti i nesreći! Zar vam je dosadilo da me čekate pa ste počeli obožavati tele!?" On baci ploče od silne srdžbe i tuge, i uhvati svog brata Haruna za kosu i bradu, i povuče ga k sebi jer je ostao sa narodom a nije promijenio ono što je vidio. Harun reče Musau, blago mu se obraćajući: "Sine moje majke, doista su me oni smatrali slabim i prezrenim, i skoro da su me ubili, pa me nemoj kazniti pa da se moji neprijatelji tome raduju, i nemoj me, iz srdžbe, svrstavati među nepravednike zbog njihovog obožavanja teleta."
التفاسير:
151
:
7
قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِأَخِي وَأَدۡخِلۡنَا فِي رَحۡمَتِكَۖ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ
Musa zamoli svog Gospodara: "Gospodaru moj, oprosti meni i mom bratu Harunu, i uvedi nas u Svoju milost, i obaspi nas Svojom milošću sa svih strana. Ti si, Gospodaru naš, najmilostiviji prema nama."
التفاسير:
152
:
7
إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ سَيَنَالُهُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَذِلَّةٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُفۡتَرِينَ
Doista će one koji su obožavali tele pogoditi posljedica žestoke srdžbe njihovog Gospodara i poniženje u životu, jer su Ga rasrdili i omalovažili. Tako On kažnjava one koji izmišljaju laži na Allaha Uzvišenog.
التفاسير:
153
:
7
وَٱلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِهَا وَءَامَنُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
A što se tiče onih koji su činili loša djela poput širka i drugih grijeha, a zatim se pokajali Allahu tako što su se vratili vjerovanju i ostavili grijehe, tvoj Gospodar - o Poslaniče - će im oprostiti i smilovati im se nakon ovog pokajanja, ostavljanja širka i griješenja a prihvatanja imana i pokornosti.
التفاسير:
154
:
7
وَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى ٱلۡغَضَبُ أَخَذَ ٱلۡأَلۡوَاحَۖ وَفِي نُسۡخَتِهَا هُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ هُمۡ لِرَبِّهِمۡ يَرۡهَبُونَ
Nakon što se Musa, 'alejhisselam, smirio, uzeo je one ploče koje je bacio iz srdžbe, a koje su sadržavale uputu, istinu i milost prema onima koji se boje svog Gospodara i Njegove kazne.
التفاسير:
155
:
7
وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ
Musa odabra sedamdeset ljudi iz svog naroda da traže oprost od Allaha zbog toga što su maloumnici obožavali tele, i Allah im odredi gdje i kada da dođu. Kada su došli na to određeno mjesto u određeno vrijeme, oni se drsko poniješe prema Allahu i zatražiše od Musaa da im Allaha pokaže da Ga vide svojim očima. Zbog toga ih zadesi zemljotres, pa svi pomriješe. Musa zamoli svog Gospodara rekavši: "Gospodaru moj, da si htio ranije da uništiš njih i mene Ti bi to uradio. Zar ćeš nas uništiti zbog onoga što su uradili maloumnici među nama? To što je moj narod obožavao tele je iskušenje kojim Ti upućuješ koga hoćeš i odvodiš u zabludu koga hoćeš. Ti upravljaš nama pa nam oprosti grijehe i smiluj nam se Svojom prostranom milošću, jer Ti jedini praštaš grijehe."
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• في الآيات دليل على أن الخطأ في الاجتهاد مع وضوح الأدلة لا يعذر فيه صاحبه عند إجراء الأحكام عليه، وهو ما يسميه الفقهاء بالتأويل البعيد.
U ovim ajetima je dokaz da nema opravdanja za grešku u idžtihadu pored postojanja jasnih dokaza, i to islamski pravnici nazivaju tumačenjem koje je daleko od ispravnog.
• من آداب الدعاء البدء بالنفس، حيث بدأ موسى عليه السلام دعاءه فطلب المغفرة لنفسه تأدُّبًا مع الله فيما ظهر عليه من الغضب، ثم طلب المغفرة لأخيه فيما عسى أن يكون قد ظهر منه من تفريط أو تساهل في رَدْع عَبَدة العجل عن ذلك.
Od adaba dove jeste počinjanje spominjanjem sebe, jer je Musa, 'alejhisselam, počeo svoju dovu tražeći oprost za sebe, iz edeba prema Allahu i zbog njegove srdžbe koja ga je zadesila, a zatim je zatražio oprost za svog brata zbog eventualnog nečinjenja nečega što mu je obavezno u odvraćanju obožavaoca teleta od tog čina.
• التحذير من الغضب وسلطته على عقل الشخص؛ ولذلك نسب الله للغضب فعل السكوت كأنه هو الآمر والناهي.
U
pozorenje na srdžbu i njeno ovladavanje čovjekovim umom. Zbog toga, Allah Uzvišeni pripisao je šutnju (smirenje) srdžbi, kao da je ona ta koja naređuje ili zabranjuje.
• ضرورة التوقي من غضب الله، وخوف بطشه، فانظر إلى مقام موسى عليه السلام عند ربه، وانظر خشيته من غضب ربه.
Ovi ajeti ukazuju na obaveznost čuvanja od Allahove srdžbe i straha od Njegove kazne. Pogledaj koliki je samo stepen imao Musa, 'alejhisselam, kod svog Gospodara, a ujedno koliko se bojao Njegove srdžbe.
