クルアーンの対訳 - クルアーン簡潔注釈（ペルシア語対訳）
ページ番号:
26
:
8
وَاذْكُرُوْۤا اِذْ اَنْتُمْ قَلِیْلٌ مُّسْتَضْعَفُوْنَ فِی الْاَرْضِ تَخَافُوْنَ اَنْ یَّتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَاٰوٰىكُمْ وَاَیَّدَكُمْ بِنَصْرِهٖ وَرَزَقَكُمْ مِّنَ الطَّیِّبٰتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ ۟
و -ای مؤمنان- به یاد آورید، آنگاه که در مکّه گروهی اندک بودید، و ساکنان آن شما را ناتوان می پنداشتند و بر شما غالب بودند. می ترسیدید که دشمنانتان شما را غافلگیر کنند، پس الله متعال شما را به مأوی وپناهگاهی یعنی مدینه، رساند و شما را با پیروزی بر دشمنانتان در میادین جنگ از جمله غزوه ی بدر نیرومند گردانید، و روزى پاکیزه ای مانند غنیمت هایی که از دشمنانتان گرفتید، به شما بخشید؛ باشد که نعمت های الهی را شکرگزاری کنید تا آن ها را بر شما بیفزاید، و کفران نعمت نکنید که آن ها را از شما گرفته و عذاب می دهد.
التفاسير:
27
:
8
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَا تَخُوْنُوا اللّٰهَ وَالرَّسُوْلَ وَتَخُوْنُوْۤا اَمٰنٰتِكُمْ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟
ای کسانیکه ایمان آوردهاید و از رسولش پیروی کردهاید، با اجرا نکردن اوامر و پرهیز نکردن از نواهی، به الله و رسولش خیانت نکنید، و بر وام و سایر امانتهایی که نزد شما به امانت گذارده شده است خیانت نکنید، درحالیکه میدانید کاری که انجام میدهید خیانت است؛ که در این صورت از خیانتکاران خواهید بود.
التفاسير:
28
:
8
وَاعْلَمُوْۤا اَنَّمَاۤ اَمْوَالُكُمْ وَاَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ ۙ— وَّاَنَّ اللّٰهَ عِنْدَهٗۤ اَجْرٌ عَظِیْمٌ ۟۠
و -ای مؤمنان- بدانید که اموالتان و فرزندانتان فقط آزمایش و امتحانی از جانب الله برای شما هستند، که شما را از عمل برای آخرت باز میدارند، و به خیانت میکشانند، و بدانید که پاداش بزرگ نزد الله است، پس این پاداش را بهسبب رعایت حال اموال و فرزندانتان و خیانت به خاطر آنها، از دست ندهید.
التفاسير:
29
:
8
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِنْ تَتَّقُوا اللّٰهَ یَجْعَلْ لَّكُمْ فُرْقَانًا وَّیُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَیِّاٰتِكُمْ وَیَغْفِرْ لَكُمْ ؕ— وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیْمِ ۟
ای کسانیکه ایمان آوردهاید و از رسولش پیروی کردهاید، بدانید که اگر با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله تقوای او تعالی را پیشه کنید، نیروی تشخیص تفاوت میان حق و باطل را برای شما قرار میدهد، و این دو بر شما مشتبه نمیشود، و گناهانی را که کسب کردهاید از شما میزداید، و گناهانتان را برایتان میآمرزد، و الله دارای بخششی بزرگ است، و از جمله بخشش بزرگ او بهشتش است که آن را برای بندگان پرهیزکارش آماده ساخته است.
التفاسير:
30
:
8
وَاِذْ یَمْكُرُ بِكَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لِیُثْبِتُوْكَ اَوْ یَقْتُلُوْكَ اَوْ یُخْرِجُوْكَ ؕ— وَیَمْكُرُوْنَ وَیَمْكُرُ اللّٰهُ ؕ— وَاللّٰهُ خَیْرُ الْمٰكِرِیْنَ ۟
و -ای رسول- به یاد آور آنگاه که مشرکان علیه تو به یکدیگر کمک کردند که برای زندانی کردن یا کشتن یا تبعید از سرزمین خودت به سرزمینی دیگر برایت نیرنگ زدند، و این کار را کردند و الله نیرنگشان را به خودشان بازگرداند، و الله بهترین تدبیر کنندگان است.
التفاسير:
31
:
8
وَاِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِمْ اٰیٰتُنَا قَالُوْا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَآءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هٰذَاۤ ۙ— اِنْ هٰذَاۤ اِلَّاۤ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟
و هنگامیکه آیات ما برایشان خوانده شود از روی دشمنی و تکبر بر حق میگویند: قبلا مانند این را شنیدهایم، و اگر بخواهیم مانند این قرآن بگوییم بهطور قطع خواهیم گفت، این قرآن را که شنیدیم چیزی جز دروغهای پیشینیان نیست؛ پس به آن ایمان نمیآوریم.
التفاسير:
32
:
8
وَاِذْ قَالُوا اللّٰهُمَّ اِنْ كَانَ هٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَاَمْطِرْ عَلَیْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَآءِ اَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ اَلِیْمٍ ۟
و -ای رسول- به یاد آور آنگاه که مشرکان گفتند: بارالها اگر آنچه که محمد صلی الله علیه وسلم آورده حق است پس سنگهایی از آسمان برایمان فرو ریز تا ما را نابود کند، یا عذابی سخت بر ما فرود آور. این سخن را از روی زیادهروی در انکار و اعتراض گفتند.
التفاسير:
33
:
8
وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَاَنْتَ فِیْهِمْ ؕ— وَمَا كَانَ اللّٰهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُوْنَ ۟
و -ای محمد- تا زمانیکه تو در میان امتت هستی، الله بر آن نیست که آنها را- چه کسانی از آنها که از امت استجابت هستند یا از امت دعوت- به عذابی که آنها را ریشهکن کند عذاب گرداند، زیرا وجود تو در میان آنها، امانی از عذاب برایشان است، و تا زمانیکه از گناهانِ خویش از الله طلب آمرزش میکنند، الله عذاب کنندۀ آنها نیست.
التفاسير:
本諸節の功徳:
• الشكر نعمة عظيمة يزيد بها فضل الله تعالى، وينقص عند إغفالها.
شکر، نعمتی بزرگ است که بر بخشش الله تعالی میافزاید، و ناسپاسی، از نعمتهای الله میکاهد.
• للأمانة شأن عظيم في استقامة أحوال المسلمين، ما ثبتوا عليها وتخلقوا بها، وهي دليل نزاهة النفس واعتدال أعمالها.
امانتداری اهمیت زیادی در استقامت احوال مسلمانان دارد، تا زمانیکه بر آن پایداری کنند و به آن آراسته باشند، و نیز دلیل پاکی نفس و اعتدال اعمال نفس است.
• ما عند الله من الأجر على كَفِّ النفس عن المنهيات، خير من المنافع الحاصلة عن اقتحام المناهي لأجل الأموال والأولاد.
پاداشی که برای بازداشتن نفس از امور نهی شده نزد الله وجود دارد، بهتر از منافعی است که از ارتکاب امور ممنوعه به خاطر اموال و فرزندان کسب میشود.
• في الآيات بيان سفه عقول المعرضين؛ لأنهم لم يقولوا: اللَّهُمَّ إن كان هذا هو الحق من عندك فاهدنا إليه.
در آیات فوق، کمعقلی رویگردانان بیان شده است؛ زیرا آنها نمیگفتند: بارالها اگر این امر حق از جانب توست ما را به آن هدایت کن.
• في الآيات فضيلة الاستغفار وبركته، وأنه من موانع وقوع العذاب.
این آیات بر فضیلت و برکت استغفار و اینکه یکی از موانع وقوع عذاب است، دلالت دارند.
