クルアーンの対訳 - الترجمة اليونانية
ページ番号:
150
:
7
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
Όταν ο Μωυσής επέστρεψε στον λαό του, θυμωμένος και θλιμμένος (απ' αυτό που έκαναν), είπε: «Τι κακό είναι αυτό που κάνατε εν απουσία μου! Δεν μπορούσατε να περιμένετε (την επιστροφή μου που είναι σύμφωνα με) αυτό που όρισε ο Κύριός σας;» Πέταξε (ο Μωυσής) τις πλάκες και έπιασε τον αδελφό του (τον Ααρών) από το κεφάλι, σέρνοντάς τον προς τον εαυτό του. (Ο Ααρών) είπε: «Ω, γιε της μητέρας μου! Εκείνοι με θεωρούσαν αδύναμο και κόντεψαν να με σκοτώσουν. Μην κάνεις λοιπόν τους εχθρούς να χαίρονται μ' αυτό που μου κάνεις, ούτε να με θεωρείς ανάμεσα στους άδικους ανθρώπους (που λάτρεψαν το μοσχάρι).»
التفاسير:
151
:
7
قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِأَخِي وَأَدۡخِلۡنَا فِي رَحۡمَتِكَۖ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ
Είπε (ο Μωυσής): «Κύριέ μου! Συγχώρεσε εμένα και τον αδελφό μου, και εισήγαγέ μας στο έλεός Σου. Πράγματι, Εσύ είσαι ο πιο Ελεήμων από τους ελεήμονες.»
التفاسير:
152
:
7
إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ سَيَنَالُهُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَذِلَّةٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُفۡتَرِينَ
Πράγματι, εκείνοι που πήραν το μοσχάρι για λατρεία, θα υποστούν οργή από τον Κύριό τους και ταπείνωση στην εγκόσμια ζωή, και έτσι τιμωρούμε αυτούς που επινοούν ψέματα (εναντίον του Αλλάχ).
التفاسير:
153
:
7
وَٱلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِهَا وَءَامَنُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
Όσο γι' εκείνους που διέπραξαν κακές πράξεις, και έπειτα -μετά απ' αυτές- στράφηκαν με μεταμέλεια προς τον Αλλάχ και πίστεψαν (σ' Αυτόν), πράγματι, ο Κύριός σου -μετά απ' αυτές- είναι Γαφούρ (Αυτός που συγχωρεί τα πάντα) και Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος).
التفاسير:
154
:
7
وَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى ٱلۡغَضَبُ أَخَذَ ٱلۡأَلۡوَاحَۖ وَفِي نُسۡخَتِهَا هُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ هُمۡ لِرَبِّهِمۡ يَرۡهَبُونَ
Όταν η οργή του Μωυσή ηρέμησε, σήκωσε τις πλάκες, οι οποίες περιείχαν καθοδήγηση και έλεος για όσους φοβούνται τον Κύριό τους.
التفاسير:
155
:
7
وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ
Ο Μωυσής επέλεξε εβδομήντα άνδρες από τον λαό του για την ώρα και τόπο που ορίσαμε (για να επικαλεστούν τον Αλλάχ να συγχωρέσει τον λαό τους που λάτρεψε το μοσχάρι). Όταν (ήρθαν στον τόπο, ζήτησαν από τον Μωυσή να δουν τον Αλλάχ, και έτσι) τους έπιασε ο δυνατός σεισμός, είπε (ο Μωυσής επικαλώντας τον Αλλάχ): «Κύριέ μου! Αν ήταν το θέλημά Σου, θα τους είχες καταστρέψει από πριν (όταν ο λαός λάτρεψε το μοσχάρι), όπως και εμένα. Θα μας καταστρέψεις γι' αυτό που έκαναν οι ανόητοι ανάμεσά μας! [ερώτηση κατευνασμού, δηλ. μην μας καταστρέψεις]. Αυτό δεν είναι παρά μια δοκιμασία από Σένα (προς τους δούλους Σου, για να φανεί ποιος θα διαλέξει την αλήθεια και ποιος θα διαλέξει την πλάνη), με την οποία (δοκιμασία) κάνεις όποιον θέλεις να παραστρατήσει και καθοδηγείς όποιον θέλεις. Εσύ είσαι ο Κηδεμόνας μας, γι' αυτό συγχώρεσέ μας και ελέησέ μας, γιατί είσαι ο Καλύτερος απ' αυτούς που συγχωρούν.
التفاسير:
