クルアーンの対訳 - الترجمة اليونانية
Αν-Νάμλ
1
:
27
طسٓۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡقُرۡءَانِ وَكِتَابٖ مُّبِينٍ
Τ, Σ [Τα-Σειν, δύο ξεχωριστά αραβικά γράμματα που δε συνθέτουν καμία λέξη, αλλά έχουν σημασία, καθώς δεν υπάρχει τίποτα στο Κορ’άν που δεν έχει σημασία. Μόνο ο Αλλάχ γνωρίζει τη σημασία τους. Μπορεί να είναι μία ένδειξη ότι το Κορ’άν αποτελείται από αραβικά γράμματα τα οποία ξέρουν και μιλούν οι Άραβες, και έτσι ο Αλλάχ τους προκάλεσε και προκαλεί οποιονδήποτε άλλον που αμφιβάλλει για το Κορ’άν, να παρουσιάσει οποιοδήποτε παρόμοιο βιβλίο]. Αυτά είναι τα Εδάφια του Κορ’άν και του ξεκάθαρου Βιβλίου (δηλ. του Κορ’άν).
التفاسير:
2
:
27
هُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
(Τα οποία) αποτελούν καθοδήγηση και χαρμόσυνα νέα για τους πιστούς.
التفاسير:
3
:
27
ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ
Οι οποίοι (πιστοί) τελούν την προσευχή, δίνουν τη Ζακά (ετήσια υποχρεωτική ελεημοσύνη) και πιστεύουν με βεβαιότητα στη Μέλλουσα Ζωή.
التفاسير:
4
:
27
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُمۡ يَعۡمَهُونَ
Όσο γι' εκείνους που δεν πιστεύουν στη Μέλλουσα Ζωή, κάναμε τις (κακές) πράξεις τους να φαίνονται ωραίες και δίκαιες στα μάτια τους, και έτσι παραμένουν σε ατελείωτη σύγχυση.
التفاسير:
5
:
27
أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ وَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ
Εκείνοι είναι αυτοί που θα έχουν μία τρομερή τιμωρία (στην εγκόσμια ζωή), και στη Μέλλουσα Ζωή θα είναι οι πιο χαμένοι!
التفاسير:
6
:
27
وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى ٱلۡقُرۡءَانَ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ عَلِيمٍ
Πράγματι, (ω, Μωχάμμαντ) εσύ λαμβάνεις το Κορ’άν από Αυτόν που είναι Χακείμ (Πανσοφός) και ‘Αλείμ (Παντογνώστης).
التفاسير:
7
:
27
إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهۡلِهِۦٓ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا سَـَٔاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ ءَاتِيكُم بِشِهَابٖ قَبَسٖ لَّعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ
(Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν ο Μωυσής (έχασε τον δρόμο σε ένα ταξίδι, και) είπε στην οικογένειά του: «Έχω δει μία φωτιά, θα σας φέρω απ' αυτή μία είδηση (δηλ. θα βρω κάποιον να μας καθοδηγήσει στον δρόμο), ή θα σας φέρω μία φλόγα για να ανάψετε (απ' αυτήν).»
التفاسير:
8
:
27
فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِي ٱلنَّارِ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Όταν έφτασε σ' αυτή, του φώναξε (ο Αλλάχ): «Ευλογημένοι είναι αυτοί που βρίσκονται στη φωτιά και γύρω της (δηλαδή ο Μωυσής και οι Άγγελοι). Δόξα στον Αλλάχ, τον Κύριο όλων των κόσμων.
التفاسير:
9
:
27
يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
Ω, Μωυσή! Εγώ είμαι ο Αλλάχ, ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-Χακείμ (Πάνσοφος).
التفاسير:
10
:
27
وَأَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰ لَا تَخَفۡ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
Και πέτα το ραβδί σου.» (Έτσι, έγινε το ραβδί ένα φίδι), και όταν το είδε να κινείται σαν να ήταν μεγάλο φίδι, έφυγε τρέχοντας χωρίς να κοιτάξει πίσω, και δε γύρισε. (Ο Αλλάχ είπε): «Ω, Μωυσή! Μη φοβάσαι, πράγματι, οι Αγγελιαφόροι Μου δεν πρέπει να φοβούνται (ούτε από φίδι, ούτε από κανέναν άνθρωπο).
التفاسير:
11
:
27
إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسۡنَۢا بَعۡدَ سُوٓءٖ فَإِنِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ
Όμως όσο γι' εκείνον που αδίκησε τον εαυτό του (με την αμαρτία), έπειτα έκανε το καλό (στράφηκε με μεταμέλεια προς Εμένα, και έκανε καλές πράξεις) μετά από το κακό (την αμαρτία του), τότε πράγματι είμαι Γαφούρ (Αυτός που συγχωρεί τα πάντα) και Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος).
التفاسير:
12
:
27
وَأَدۡخِلۡ يَدَكَ فِي جَيۡبِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٖۖ فِي تِسۡعِ ءَايَٰتٍ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَقَوۡمِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
Βάλε το χέρι σου στο άνοιγμα του ενδύματός σου στο στήθος σου, θα βγει λαμπερό λευκό χωρίς κανένα κακό (λέπρα), (ως ένα Σημάδι) από τα εννιά Σημάδια προς τον Φαραώ και τον λαό του, οι οποίοι είναι ανυπάκουοι άνθρωποι!»
التفاسير:
13
:
27
فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَٰتُنَا مُبۡصِرَةٗ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
Όταν όμως τα Σημάδια Μας τους ήρθαν φανερά (στον Φαραώ και τον λαό του), είπαν: «Αυτή είναι ξεκάθαρη μαγεία.»
التفاسير:
