Traduzione dei Significati del Sacro Corano - Traduzione persiana dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano
Numero di pagina:
66
:
4
وَلَوْ اَنَّا كَتَبْنَا عَلَیْهِمْ اَنِ اقْتُلُوْۤا اَنْفُسَكُمْ اَوِ اخْرُجُوْا مِنْ دِیَارِكُمْ مَّا فَعَلُوْهُ اِلَّا قَلِیْلٌ مِّنْهُمْ ؕ— وَلَوْ اَنَّهُمْ فَعَلُوْا مَا یُوْعَظُوْنَ بِهٖ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُمْ وَاَشَدَّ تَثْبِیْتًا ۟ۙ
و اگر بر آنها فرض میکردیم که یکدیگر را بکشند یا از خانههایشان درآیند، جز شمار اندکی امر ما را اجرا نمیکردند، پس باید الله را ستایش کنند که آنها را به کاری که برایشان دشوار است مکلف نکرده است، و اگر آنها طاعت الله را که به آن پند داده شدند به جای میآوردند، بهطور قطع از مخالفت برایشان بهتر، و برای ایمانشان نافذتر بود،
التفاسير:
67
:
4
وَّاِذًا لَّاٰتَیْنٰهُمْ مِّنْ لَّدُنَّاۤ اَجْرًا عَظِیْمًا ۟ۙ
و پاداش بزرگی از نزد خود به آنها میدادیم،
التفاسير:
68
:
4
وَّلَهَدَیْنٰهُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِیْمًا ۟
و آنها را به راهی که به الله و بهشت او میرسد هدایت میکردیم.
التفاسير:
69
:
4
وَمَنْ یُّطِعِ اللّٰهَ وَالرَّسُوْلَ فَاُولٰٓىِٕكَ مَعَ الَّذِیْنَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَیْهِمْ مِّنَ النَّبِیّٖنَ وَالصِّدِّیْقِیْنَ وَالشُّهَدَآءِ وَالصّٰلِحِیْنَ ۚ— وَحَسُنَ اُولٰٓىِٕكَ رَفِیْقًا ۟ؕ
و هرکس از الله و رسول فرمانبرداری کند، همراه کسانی است که الله با ورود به بهشت به آنها نعمت بخشیده است، یعنی همراه پیامبران، و راستگویانی که باورشان را به آنچه که رسولان آوردند کامل کرده و به آن عمل نمودند، و شهیدانی که در راه الله کشته شدند، و نیکوکارانی که بهسبب اصلاح ظاهر و باطن آنها، اعمالشان نیز اصلاح شد، اینها در بهشت چه همنشینان نیکویی هستند!
التفاسير:
70
:
4
ذٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللّٰهِ ؕ— وَكَفٰی بِاللّٰهِ عَلِیْمًا ۟۠
ثواب مذکور، لطفی از جانب الله بر بندگانش است، و الله از احوال آنها بسیار آگاه است و هرکس را بهسبب عملش جزا میدهد.
التفاسير:
71
:
4
یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا خُذُوْا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوْا ثُبَاتٍ اَوِ انْفِرُوْا جَمِیْعًا ۟
ای کسانیکه به الله ایمان آوردهاید و از رسولش پیروی کردهاید، با بهکارگیری اسباب کمکرسان بر جنگ با دشمنان، احتیاط و آمادگی خویش را در برابر آنها به دست آورید، آنگاه به صورت گروههای پیاپی یا بهصورت جمعی بهسوی آنها خارج شوید، هر یک از این انواع، بر اساس آن چیزی است که مصلحت شما در آن قرار دارد و سبب غلبۀ شما بر دشمن میگردد.
التفاسير:
72
:
4
وَاِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَّیُبَطِّئَنَّ ۚ— فَاِنْ اَصَابَتْكُمْ مُّصِیْبَةٌ قَالَ قَدْ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَیَّ اِذْ لَمْ اَكُنْ مَّعَهُمْ شَهِیْدًا ۟
و – ای مسلمانان- گروههایی از شما هستند که به دلیل بزدلی، در خروج برای قتال با دشمنانتان تأخیر میکنند و دیگران را به تأخیر میاندازند، آنها منافقان و افراد دارای ایمان ضعیف هستند، پس اگر قتل یا شکستی به شما برسد، هر یک از آنها از روی شادی به سلامتی خویش میگوید: الله بر من لطف کرد که در قتال، همراه آنها حاضر نشدم تا همانند آنها به مصیبت گرفتار شوم.
التفاسير:
73
:
4
وَلَىِٕنْ اَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ اللّٰهِ لَیَقُوْلَنَّ كَاَنْ لَّمْ تَكُنْ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهٗ مَوَدَّةٌ یّٰلَیْتَنِیْ كُنْتُ مَعَهُمْ فَاَفُوْزَ فَوْزًا عَظِیْمًا ۟
و – ای مسلمانان- اگر بخششی از جانب الله بر اثر پیروزی یا غنیمت به شما برسد، این بازمانده از جهاد، گویی از شما نیست و میان شما و او محبت و دوستیای وجود ندارد، خواهد گفت: ای کاش در قتالشان همراه آنها بودم تا به پاداش بزرگی از آنچه که آنها به آن دست یافتند میرسیدم.
التفاسير:
74
:
4
فَلْیُقَاتِلْ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ الَّذِیْنَ یَشْرُوْنَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا بِالْاٰخِرَةِ ؕ— وَمَنْ یُّقَاتِلْ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ فَیُقْتَلْ اَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیْهِ اَجْرًا عَظِیْمًا ۟
پس مؤمنان راستین که زندگانی دنیا را با رویگردانی از آن به زندگانی آخرت با رغبت در آن میفروشند، باید در راه الله پیکار کنند تا سخن الله برتر باشد، و هرکس در راه الله بجنگد تا سخن الله برتر باشد و شهید شود، یا بر دشمنش چیره گردد و بر او پیروز شود، الله به زودی پاداش بزرگی را که همان بهشت و خشنودی او تعالی است به او خواهد داد.
التفاسير:
Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:
• فعل الطاعات من أهم أسباب الثبات على الدين.
انجام طاعات، از مهمترین اسباب پایداری بر دین است.
• أخذ الحيطة والحذر باتخاذ جميع الأسباب المعينة على قتال العدو، لا بالقعود والتخاذل.
هوشیاری و احتیاط با بهکارگیری تمام اسباب یاریرسان در جنگ با دشمن، نه با نشستن و دست از یاریکشیدن.
• الحذر من التباطؤ عن الجهاد وتثبيط الناس عنه؛ لأن الجهاد أعظم أسباب عزة المسلمين ومنع تسلط العدو عليهم.
پرهیز از سستی در جهاد و بازداشتن مردم از سستی در جهاد؛ زیرا جهاد از بزرگترین اسباب عزت مسلمانان و منع تسلط دشمن بر آنها است.
