Traduzione dei Significati del Sacro Corano - Traduzione in pashtu - Sarfaraz
واقعه
1
:
56
اِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ۟ۙ
کله چې پیښیدونکې،پیښه شي.
التفاسير:
2
:
56
لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ۟ۘ
هیڅوک به یي درواغ نه ګڼي.
التفاسير:
3
:
56
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ۟ۙ
هغه به ښکته کوونکې[۱۵]او لوړوونکې پیښه وي.
[۱۵] ـ هغه چې په دنیا کې ښکته وو پورته به یې کړي یا کافران به جهنم ته وغورزوي،او مؤمنان به جنتونو ته پورته کړي.(الماوردی).
التفاسير:
4
:
56
اِذَا رُجَّتِ الْاَرْضُ رَجًّا ۟ۙ
کله چې ځمکه په بشپړ ډول ولړزول شي.
التفاسير:
5
:
56
وَّبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ۟ۙ
او غرونه ټوټه،ټوټه او میده کړای شي.
التفاسير:
6
:
56
فَكَانَتْ هَبَآءً مُّنْۢبَثًّا ۟ۙ
ته به وايې چې الوتونکی ګرد او وړانګې دي.
التفاسير:
7
:
56
وَّكُنْتُمْ اَزْوَاجًا ثَلٰثَةً ۟ؕ
نو تاسې به درې ډلي واست.
التفاسير:
8
:
56
فَاَصْحٰبُ الْمَیْمَنَةِ ۙ۬— مَاۤ اَصْحٰبُ الْمَیْمَنَةِ ۟ؕ
نو د ښي لاس خاوندان.[۱۶]او څومره غوره دي د ښي لاس خاوندان.
[۱۶] ـ هغه چې په شې لاس عملنامه ور کړای شي او هغه چې په کیڼ لاس عملنامه ورکړای شي د عرش په ښي اړخ او کیڼ اړخ کې وي.(الماوردی).
التفاسير:
9
:
56
وَاَصْحٰبُ الْمَشْـَٔمَةِ ۙ۬— مَاۤ اَصْحٰبُ الْمَشْـَٔمَةِ ۟ؕ
او د کیڼ لاس خاوندان.څومره به دي د کیڼ لاس خاوندان.
التفاسير:
10
:
56
وَالسّٰبِقُوْنَ السّٰبِقُوْنَ ۟ۙ
او لومړني[۱۷]لومړني دي.
[۱۷] ـ لومړني بیعت کوونکي،لومړني هجرت کوونکي یا په لومړنیو پیغمبرانو لومړني ایمان راوړونکي.(الماوردی).
التفاسير:
11
:
56
اُولٰٓىِٕكَ الْمُقَرَّبُوْنَ ۟ۚ
همدوی الله ته نژدې کړي شوي دي.
التفاسير:
12
:
56
فِیْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟
له نعمتونو په ډکو جنتونو کې به اوسیږي.
التفاسير:
13
:
56
ثُلَّةٌ مِّنَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
لومړني[۱۸]به زیات وي.
[۱۸] د پخوانیو امتونو له ادم علیه السلام څخه تر محمد صلی الله علیه وسلم پورې به ډير او له محمدي امت څخه به لږ وي.یا د محمدي امت لومړني خلک او وروستني خلک (الماوردی).
التفاسير:
14
:
56
وَقَلِیْلٌ مِّنَ الْاٰخِرِیْنَ ۟ؕ
او وروستي به لږ.
التفاسير:
15
:
56
عَلٰی سُرُرٍ مَّوْضُوْنَةٍ ۟ۙ
د سرو او سپینو زرو په تارونو او بدل شوو تختونو.
التفاسير:
16
:
56
مُّتَّكِـِٕیْنَ عَلَیْهَا مُتَقٰبِلِیْنَ ۟
یو بله ته مخامخ به یې تکیه کړې وي.
التفاسير:
17
:
56
یَطُوْفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُوْنَ ۟ۙ
په یو عمر او یو رنګ تل پاتې هلکان به پرې ګرځي راګرځي.
التفاسير:
18
:
56
بِاَكْوَابٍ وَّاَبَارِیْقَ ۙ۬— وَكَاْسٍ مِّنْ مَّعِیْنٍ ۟ۙ
د بهیدونکو صافو شرابو له ډکو ګیلاسونو،جکونو او کاسو سره.
التفاسير:
19
:
56
لَّا یُصَدَّعُوْنَ عَنْهَا وَلَا یُنْزِفُوْنَ ۟ۙ
ته به یي سردرد ترې پيدا کیږي او نه نیشه او بې خودي.
التفاسير:
20
:
56
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُوْنَ ۟ۙ
او د هغوی د خوښې ډول ډول میوې به ور وړاندې کیږي.
التفاسير:
21
:
56
وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُوْنَ ۟ؕ
او د زړونو د غوښتنې په رڼا کې یې د مارغانو غوښې.
التفاسير:
22
:
56
وَحُوْرٌ عِیْنٌ ۟ۙ
او هم د ښکلو او غټو سترګو حورې.
التفاسير:
23
:
56
كَاَمْثَالِ اللُّؤْلُو الْمَكْنُوْنِ ۟ۚ
لکه پوښل شوې ملغلرې.
التفاسير:
24
:
56
جَزَآءً بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
دا د هغو کړنو بدل دی چې په دنیا کې یې کړي دي.
التفاسير:
25
:
56
لَا یَسْمَعُوْنَ فِیْهَا لَغْوًا وَّلَا تَاْثِیْمًا ۟ۙ
هلته به نه چټي خبرې اوري او نه د ګناه خبرې.
التفاسير:
26
:
56
اِلَّا قِیْلًا سَلٰمًا سَلٰمًا ۟
مګر یوازې یو پر بل به[۱۹]سلام اوري.
[۱۹] ـ د الله او ملایکو له لورې سلام،یا معنا یې ښې خبرې.
التفاسير:
27
:
56
وَاَصْحٰبُ الْیَمِیْنِ ۙ۬— مَاۤ اَصْحٰبُ الْیَمِیْنِ ۟ؕ
او د ښي لاس خاوندان.څومره غوره دي د ښي لاس خاوندان.
التفاسير:
28
:
56
فِیْ سِدْرٍ مَّخْضُوْدٍ ۟ۙ
په بي اغزیو بیرو.
التفاسير:
29
:
56
وَّطَلْحٍ مَّنْضُوْدٍ ۟ۙ
او یو پر بل سپرو کیلو.
التفاسير:
30
:
56
وَّظِلٍّ مَّمْدُوْدٍ ۟ۙ
او ترې لرې اوږدوشو سیورو.
التفاسير:
31
:
56
وَّمَآءٍ مَّسْكُوْبٍ ۟ۙ
او هر وخت به لوښو او ویالو کې اچول شوو اوبو.
التفاسير:
32
:
56
وَّفَاكِهَةٍ كَثِیْرَةٍ ۟ۙ
او په پریمانه میوو.
التفاسير:
33
:
56
لَّا مَقْطُوْعَةٍ وَّلَا مَمْنُوْعَةٍ ۟ۙ
چې نه پاي ته رسي او نه بندیږي.
التفاسير:
34
:
56
وَّفُرُشٍ مَّرْفُوْعَةٍ ۟ؕ
او په لوړو او هسکو فرشونو کې به وي.
التفاسير:
35
:
56
اِنَّاۤ اَنْشَاْنٰهُنَّ اِنْشَآءً ۟ۙ
بې له شکه چې:مونږ دغه حورې او جنتي ښځې نوي په نوي سنګار پیدا کړي.
التفاسير:
36
:
56
فَجَعَلْنٰهُنَّ اَبْكَارًا ۟ۙ
پیغلې مو ګرځولي.
التفاسير:
37
:
56
عُرُبًا اَتْرَابًا ۟ۙ
له میړونو سره مینه او محبت کوونکي هم عمره دي.
التفاسير:
38
:
56
لِّاَصْحٰبِ الْیَمِیْنِ ۟ؕ۠
دا هرڅه د ښي لاسو خلکو لپاره دي.
التفاسير:
39
:
56
ثُلَّةٌ مِّنَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
دا خلک په لومړیو کې یوه لویه ډله.
التفاسير:
40
:
56
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْاٰخِرِیْنَ ۟ؕ
او په وروستیو کې هم لویه ډله ده.
التفاسير:
41
:
56
وَاَصْحٰبُ الشِّمَالِ ۙ۬— مَاۤ اَصْحٰبُ الشِّمَالِ ۟ؕ
او د کیڼ لاس خاوندان.څومره بد دي د کیڼ لاس خاوندان.
التفاسير:
42
:
56
فِیْ سَمُوْمٍ وَّحَمِیْمٍ ۟ۙ
په سوزوونکي اور او خوټیدونکو ګرمو اوبو کې به وي.
التفاسير:
43
:
56
وَّظِلٍّ مِّنْ یَّحْمُوْمٍ ۟ۙ
د تور لوګي تر سیورې لاندې به وي.
التفاسير:
44
:
56
لَّا بَارِدٍ وَّلَا كَرِیْمٍ ۟
نه به سوړ وي او نه دمه ورکوونکی.
التفاسير:
45
:
56
اِنَّهُمْ كَانُوْا قَبْلَ ذٰلِكَ مُتْرَفِیْنَ ۟ۚۖ
خکه چې په دنیا کې په ښو نعمتونو کې وو.
التفاسير:
46
:
56
وَكَانُوْا یُصِرُّوْنَ عَلَی الْحِنْثِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ
او په لویه ګناه[۲۰]یې خورا ټینګار کاو.
[۲۰] ـ شرک،د الله او د هغه د رسول نه مننه او ترې سرغړونه.(فتح القدیر).
التفاسير:
47
:
56
وَكَانُوْا یَقُوْلُوْنَ ۙ۬— اَىِٕذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ ۟ۙ
او ویل به یې چې:مونږ مړه شو او بیا خاورې او هډوکي نو بیا به هم بیرته پاڅول کیږو؟
التفاسير:
48
:
56
اَوَاٰبَآؤُنَا الْاَوَّلُوْنَ ۟
زمونږ پخواني پلرونه او نیکونه به هم راپاڅول کیږي؟
التفاسير:
49
:
56
قُلْ اِنَّ الْاَوَّلِیْنَ وَالْاٰخِرِیْنَ ۟ۙ
ای محمده ووایه چي لومړي او وروستي.
التفاسير:
50
:
56
لَمَجْمُوْعُوْنَ ۙ۬— اِلٰی مِیْقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟
ټول به خامخا د معلومې ورځې غونډې ته راټولولای شي.
التفاسير:
51
:
56
ثُمَّ اِنَّكُمْ اَیُّهَا الضَّآلُّوْنَ الْمُكَذِّبُوْنَ ۟ۙ
بیا به تاسې ای لار ورکو درواغجنو!
التفاسير:
52
:
56
لَاٰكِلُوْنَ مِنْ شَجَرٍ مِّنْ زَقُّوْمٍ ۟ۙ
خامخا به د زقوم له ونې څخه خوراک کوئ.
التفاسير:
53
:
56
فَمَالِـُٔوْنَ مِنْهَا الْبُطُوْنَ ۟ۚ
او خیټې به مو ترې ډکوئ.
التفاسير:
54
:
56
فَشٰرِبُوْنَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیْمِ ۟ۚ
او د پاسه به پرې ګرمې خوټیدونکې اوبه څښئ.
التفاسير:
55
:
56
فَشٰرِبُوْنَ شُرْبَ الْهِیْمِ ۟ؕ
په شان د څښلو د جل وهلي اوښ[۲۱]
[۲۱] ـ هیم هغه جل وهلي اوښ ته وایې چې په هیڅ یې تنده نه ماتیږي او بله معنې یې شوې ده.لکه څښل د شګو چې هر څومره اوبه پکې واچوې درک یې نه ښکاري.(الماوردی).
التفاسير:
56
:
56
هٰذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّیْنِ ۟ؕ
دا يې د حساب د ورځې میلمستیا ده.
التفاسير:
57
:
56
نَحْنُ خَلَقْنٰكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُوْنَ ۟
یوازې مونږ تاسې پیدا کړي یې نو بیا ولې زمونږ خبره نه منئ.
التفاسير:
58
:
56
اَفَرَءَیْتُمْ مَّا تُمْنُوْنَ ۟ؕ
ستاسې دغورزولې نطفې په هکله مې پوه کړئ؟
التفاسير:
59
:
56
ءَاَنْتُمْ تَخْلُقُوْنَهٗۤ اَمْ نَحْنُ الْخٰلِقُوْنَ ۟
ایا تاسې ترې کوچنی پیدا کوئ او که پیدا کوونکي مونږ یو؟
التفاسير:
60
:
56
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟ۙ
مونږ ستاسې په مینځ کې مرګ اندازه کړی او مونږ بې وسه کیدای نشو.
التفاسير:
61
:
56
عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ اَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِیْ مَا لَا تَعْلَمُوْنَ ۟
چې ستاسې پر ځای نور خلک راولو او تاسې په هغه شکل پورته کړو چې تاسې پرې نه پوهیږئ.
التفاسير:
62
:
56
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْاَةَ الْاُوْلٰی فَلَوْلَا تَذَكَّرُوْنَ ۟
تاسې ته خو لومړنی پیدایښت ښه څرګند شوی دی.نو ولې پند نه اخلئ؟
التفاسير:
63
:
56
اَفَرَءَیْتُمْ مَّا تَحْرُثُوْنَ ۟ؕ
په دې مې پوه کړئ چې کوم څه تاسې کرئ.
التفاسير:
64
:
56
ءَاَنْتُمْ تَزْرَعُوْنَهٗۤ اَمْ نَحْنُ الزّٰرِعُوْنَ ۟
ایا تاسې یې رازرغونوئ؟که مونږ یې زرغونوونکي یو؟
التفاسير:
65
:
56
لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنٰهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُوْنَ ۟
که مونږ وغواړو نو ستاسې کښت به وچ یې ګټې واښه وګرځوو.بیا به نو تاسې هک پک پاتې یې.
التفاسير:
66
:
56
اِنَّا لَمُغْرَمُوْنَ ۟ۙ
او وايي به چې مونږ له تاوان سره مخ شو.
التفاسير:
67
:
56
بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟
بلکې له هر څه څخه بې برخې.
التفاسير:
68
:
56
اَفَرَءَیْتُمُ الْمَآءَ الَّذِیْ تَشْرَبُوْنَ ۟ؕ
او د هغو اوبو په هکله هم معلومات راکړئ چې تاسې یې څښئ.
التفاسير:
69
:
56
ءَاَنْتُمْ اَنْزَلْتُمُوْهُ مِنَ الْمُزْنِ اَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُوْنَ ۟
ایا تاسې له وریځو نه راښکته کړی دي؟که راښکته کوونکي مونږ یو؟
التفاسير:
70
:
56
لَوْ نَشَآءُ جَعَلْنٰهُ اُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُوْنَ ۟
که مونږ وغواړو نو تروې مالګینې به یې وګرځوو.نو تاسې ولې شکر نه باسئ؟
التفاسير:
71
:
56
اَفَرَءَیْتُمُ النَّارَ الَّتِیْ تُوْرُوْنَ ۟ؕ
او د هغه اور په هکله هم معلومات راکړئ چې تاسې یې بلوئ.
التفاسير:
72
:
56
ءَاَنْتُمْ اَنْشَاْتُمْ شَجَرَتَهَاۤ اَمْ نَحْنُ الْمُنْشِـُٔوْنَ ۟
ایا تاسې یې ونه پيدا کړې ده؟که پیدا کوونکي یې مونږ یو؟
التفاسير:
73
:
56
نَحْنُ جَعَلْنٰهَا تَذْكِرَةً وَّمَتَاعًا لِّلْمُقْوِیْنَ ۟ۚ
مونږ اور ستاسې لپاره یو پند او د ټولو اړو خلکو لپاره ګټه او څوری ګرځولی دی.
التفاسير:
74
:
56
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیْمِ ۟
نو د خپل رب چې له هر څه لوی دی د پاک نامه ستاینه وکړه.
التفاسير:
75
:
56
فَلَاۤ اُقْسِمُ بِمَوٰقِعِ النُّجُوْمِ ۟ۙ
نو نه .... زما دې د ستورو پر ځایونو قسم وي.
التفاسير:
76
:
56
وَاِنَّهٗ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُوْنَ عَظِیْمٌ ۟ۙ
که تاسې پوهیږئ،نو دا خورا لوی قسم دی.
التفاسير:
77
:
56
اِنَّهٗ لَقُرْاٰنٌ كَرِیْمٌ ۟ۙ
چې بې شکه پر تا نازل د عزت والا قران دی.
التفاسير:
78
:
56
فِیْ كِتٰبٍ مَّكْنُوْنٍ ۟ۙ
هغه د لوح محفوظ په پوښل شوي کتاب کې ښکل دی.
التفاسير:
79
:
56
لَّا یَمَسُّهٗۤ اِلَّا الْمُطَهَّرُوْنَ ۟ؕ
پرته له پاکو[۲۲]کړو شوو بل څوک یې نشي مسه کولی.
[۲۲] ـ په لوح محفوظ کې یې پرته له پاکو ملایکو بل څوک نشې مسه کولی.او یا یې معنا ده:پرته له بااودسه مسلمانانو بل څوک باید لاس ورنه وړي( الماردی)
التفاسير:
80
:
56
تَنْزِیْلٌ مِّنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟
د ټول عالم د رب له لورې نازل شوی دی.
التفاسير:
81
:
56
اَفَبِهٰذَا الْحَدِیْثِ اَنْتُمْ مُّدْهِنُوْنَ ۟ۙ
نو ایا له دغه کلام سره تاسې سپکوونکې معامله کوئ؟
التفاسير:
82
:
56
وَتَجْعَلُوْنَ رِزْقَكُمْ اَنَّكُمْ تُكَذِّبُوْنَ ۟
او تاسې ته د در کړې شوې روزۍ شکریه به مو همدا وي چې:تاسې قرآن درواغ ګڼئ.
التفاسير:
83
:
56
فَلَوْلَاۤ اِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُوْمَ ۟ۙ
نو ولې نه شئ کولای چې: د یو چاه ساه تر ستوني ورسي.
التفاسير:
84
:
56
وَاَنْتُمْ حِیْنَىِٕذٍ تَنْظُرُوْنَ ۟ۙ
او تاسې په رډو،رډو ورته ګورئ.
التفاسير:
85
:
56
وَنَحْنُ اَقْرَبُ اِلَیْهِ مِنْكُمْ وَلٰكِنْ لَّا تُبْصِرُوْنَ ۟
او مونږ ورته له تاسې نه خورا ډیر نژدی یو خو تاسې یې نه وینئ.
التفاسير:
86
:
56
فَلَوْلَاۤ اِنْ كُنْتُمْ غَیْرَ مَدِیْنِیْنَ ۟ۙ
نو ولې نشئ کولای که رښتیا هم تاسې ته کومه جزا نه در کول کیږي.
التفاسير:
87
:
56
تَرْجِعُوْنَهَاۤ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟
چې همدا ساه بیرته ور وګرځوئ،که تاسې رښتیني یاست؟
التفاسير:
88
:
56
فَاَمَّاۤ اِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِیْنَ ۟ۙ
نو که مړ شوی انسان خدای ته له نژدې خلکو څخه وو.
التفاسير:
89
:
56
فَرَوْحٌ وَّرَیْحَانٌ ۙ۬— وَّجَنَّتُ نَعِیْمٍ ۟
نو هوسايي،ښکلی ژوند،او د نعمتونو ډک جنت یې په برخه دی.
التفاسير:
90
:
56
وَاَمَّاۤ اِنْ كَانَ مِنْ اَصْحٰبِ الْیَمِیْنِ ۟ۙ
او که د ښي لاس له خاوندانو څخه ؤ.
التفاسير:
91
:
56
فَسَلٰمٌ لَّكَ مِنْ اَصْحٰبِ الْیَمِیْنِ ۟
نو د ښي لاس له خاوندانو څخه بالکل بې غم اوسه.
التفاسير:
92
:
56
وَاَمَّاۤ اِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِیْنَ الضَّآلِّیْنَ ۟ۙ
او که له درواغجنو لار ورکو څخه وو.
التفاسير:
93
:
56
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیْمٍ ۟ۙ
نو د ګرمو خوټیدونکو اوبو میلمستیا ورته تیاره ده.
التفاسير:
94
:
56
وَّتَصْلِیَةُ جَحِیْمٍ ۟
او د دوزخ اور ته یې ننویستل دي.
التفاسير:
95
:
56
اِنَّ هٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِیْنِ ۟ۚ
او بې له شکه همدا هر څه بیخي حق دي.
التفاسير:
96
:
56
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیْمِ ۟۠
نو د خپل رب چې له هر څه نه لوی دی د پاک نامه ستاینه وکړه.
التفاسير:
