Traduzione dei Significati del Sacro Corano - Traduzione in Dari – Mohammed Anwar Badakhshani
فجر
1
:
89
وَٱلۡفَجۡرِ
قسم به فجر (صبح).
التفاسير:
2
:
89
وَلَيَالٍ عَشۡرٖ
و قسم به شبهای دهگانه.
التفاسير:
3
:
89
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ
و قسم به جفت و طاق.
التفاسير:
4
:
89
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ
و قسم به شب چون سپری شود.
التفاسير:
5
:
89
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ
آیا درین (امر) قسم کافی برای صاحبان خرد نیست؟ (بلی هست!).
التفاسير:
6
:
89
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
آیا ندیدی که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟
التفاسير:
7
:
89
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ
قوم ارم که صاحب قامتهای بلند و ستون مانند بودند.
التفاسير:
8
:
89
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ
که مانند آن در (هیچیک) از شهرها آفریده نشده بود.
التفاسير:
9
:
89
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ
و با قوم ثمود؟ آنانی که سنگها را در وادی (القری) میتراشیدند.
التفاسير:
10
:
89
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
با فرعون؟ که میخها (برای سزا دادنِ مردم) داشت.
التفاسير:
11
:
89
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
(این سه قوم) همان کسانی بودند که در شهرها سرکشی کردند.
التفاسير:
12
:
89
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
پس در آن شهرها فساد بیشتر کردند.
التفاسير:
13
:
89
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
لهذا پروردگارت آنان را به عذاب سخت گرفتار کرد.
التفاسير:
14
:
89
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
یقیناً پروردگار تو در کمینگاه (مراقب اعمال بندگان) است.
التفاسير:
15
:
89
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
پس اما انسان هرگاه پروردگارش او را امتحان کند و به او مقام و نعمت دهد، میگوید: پروردگارم مرا عزت داد.
التفاسير:
16
:
89
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
و اما وقتی که پروردگارش او را امتحان کند و روزیاش را بر او تنگ سازد، میگوید: پروردگارم مرا اهانت کرده است.
التفاسير:
17
:
89
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
نه، چنین نیست، بلکه شما یتیم را گرامی نمیدارید.
التفاسير:
18
:
89
وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
و همدیگر را بر طعام دادن مسکین ترغیب نمیکنید.
التفاسير:
19
:
89
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
و میراث دیگران را با مال خود خلط نموده (به طریقۀ نادرست) میخورید.
التفاسير:
20
:
89
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
و مال را بسیار (بیش از حد) دوست میدارید.
التفاسير:
21
:
89
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
چنین نیست، بلکه وقتی زمین به شدت درهم کوبیده شود.
التفاسير:
22
:
89
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
و پروردگارت بیاید و فرشتگان صف بسته حاضر شوند.
التفاسير:
23
:
89
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ
و آن روز دوزخ در میان آورده شود، آن روز انسان (کافر) عبرت میگیرد، ولی چنین عبرت گرفتن چه سودی برای او دارد؟!
التفاسير:
24
:
89
يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي
میگوید: ای کاش برای این زندگیام چیزی قبلاً میفرستادم.
التفاسير:
25
:
89
فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ
پس آن روز هیچ کسی چون عذاب الله عذاب نکند.
التفاسير:
26
:
89
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ
و هیچ کسی هم چون الله او را به بند (زنجیرها) نمیبندد.
التفاسير:
27
:
89
يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ
(و در حالت نزع گفته شود که) ای نفس (شخص) آرامگیرنده (به ایمان)!
التفاسير:
28
:
89
ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ
بهسوی پروردگارت بازگرد، (در حالی که) تو از او راضی و او از تو راضی است.
التفاسير:
29
:
89
فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي
پس در زمره بندگانم داخل شو.
التفاسير:
30
:
89
وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي
و در جنت من داخل شو.
التفاسير:
