Traducción de los significados del Sagrado Corán - Traducción persa- Centro Rowad At-Taryama
جن
1
:
72
قُلْ اُوْحِیَ اِلَیَّ اَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوْۤا اِنَّا سَمِعْنَا قُرْاٰنًا عَجَبًا ۟ۙ
[ای پیامبر،] بگو: «به من وحی شده است که گروهی از جنیان [به این قرآن] گوش فرا دادند، و [پس از بازگشت به میان قوم خویش، به آنان] گفتند: بیگمان ما قرآنی شگفتآور شنیدیم
التفاسير:
2
:
72
یَّهْدِیْۤ اِلَی الرُّشْدِ فَاٰمَنَّا بِهٖ ؕ— وَلَنْ نُّشْرِكَ بِرَبِّنَاۤ اَحَدًا ۟ۙ
که به راه راست هدایت میکند؛ پس ما به آن ایمان آوردیم و هرگز کسی را با پروردگارمان شریک قرار نمیدهیم؛
التفاسير:
3
:
72
وَّاَنَّهٗ تَعٰلٰی جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَّلَا وَلَدًا ۟ۙ
و اینکه شأن و عظمت پروردگارمان، بس [عظیم و] بلند است. او [هرگز برای خود] همسر و فرزندی انتخاب نکرده است؛
التفاسير:
4
:
72
وَّاَنَّهٗ كَانَ یَقُوْلُ سَفِیْهُنَا عَلَی اللّٰهِ شَطَطًا ۟ۙ
و اینکه سفیه [و نادانِ] ما [= شیطان] دربارۀ الله سخنان ناروایی میگفت؛
التفاسير:
5
:
72
وَّاَنَّا ظَنَنَّاۤ اَنْ لَّنْ تَقُوْلَ الْاِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا ۟ۙ
و ما [چنین] گمان میکردیم که هرگز انس و جن بر الله دروغ نمیبندند؛
التفاسير:
6
:
72
وَّاَنَّهٗ كَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْاِنْسِ یَعُوْذُوْنَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوْهُمْ رَهَقًا ۟ۙ
و اینکه مردانی از آدمیان، به مردانی از جنّیان پناه میبردند و [اینگونه] بر گمراهی و سرکشیِ آنان میافزودند؛
التفاسير:
7
:
72
وَّاَنَّهُمْ ظَنُّوْا كَمَا ظَنَنْتُمْ اَنْ لَّنْ یَّبْعَثَ اللّٰهُ اَحَدًا ۟ۙ
و اینکه آنان [= کافران] گمان میکردند ـ همان گونه که شما [جنیان] میپنداشتید ـ که الله هیچ کس را [دوباره] زنده نمیگردانَد؛
التفاسير:
8
:
72
وَّاَنَّا لَمَسْنَا السَّمَآءَ فَوَجَدْنٰهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِیْدًا وَّشُهُبًا ۟ۙ
و اینکه ما آسمان را [در پی شنیدن خبرها] جستجو کردیم؛ و آن را پر از محافظان نیرومند و تیرهای شهاب یافتیم.
التفاسير:
9
:
72
وَّاَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ؕ— فَمَنْ یَّسْتَمِعِ الْاٰنَ یَجِدْ لَهٗ شِهَابًا رَّصَدًا ۟ۙ
و اینکه در [گذشته] جاهایی [در آسمان] براى شنیدن، به كمین مىنشستیم؛ [اما] اكنون هر کس بخواهد گوش دهد، تیر شهابى در كمین خود مىیابد؛
التفاسير:
10
:
72
وَّاَنَّا لَا نَدْرِیْۤ اَشَرٌّ اُرِیْدَ بِمَنْ فِی الْاَرْضِ اَمْ اَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا ۟ۙ
و اینکه ما نمیدانیم آیا برای اهل زمین شرّی اراده شده، یا پروردگارشان خیر و هدایتِ آنان را خواسته است؛
التفاسير:
11
:
72
وَّاَنَّا مِنَّا الصّٰلِحُوْنَ وَمِنَّا دُوْنَ ذٰلِكَ ؕ— كُنَّا طَرَآىِٕقَ قِدَدًا ۟ۙ
و اینکه در میان ما افرادی صالح و افرادی نادرستند، ما گروههایی متفاوت [و گوناگون] هستیم.
التفاسير:
12
:
72
وَّاَنَّا ظَنَنَّاۤ اَنْ لَّنْ نُّعْجِزَ اللّٰهَ فِی الْاَرْضِ وَلَنْ نُّعْجِزَهٗ هَرَبًا ۟ۙ
و اینکه ما یقین داریم که هرگز نمیتوانیم در روی زمین، الله را عاجز و ناتوان کنیم؛ و هرگز با گریز نمیتوانیم او را ناتوان سازیم [و راه فراری از عذابش نداریم].
التفاسير:
13
:
72
وَّاَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدٰۤی اٰمَنَّا بِهٖ ؕ— فَمَنْ یُّؤْمِنْ بِرَبِّهٖ فَلَا یَخَافُ بَخْسًا وَّلَا رَهَقًا ۟ۙ
و اینکه ما هنگامی که [سخن] هدایت را شنیدیم، به آن ایمان آوردیم؛ پس هر کس که به پروردگارش ایمان آورَد، نه از نُقصان میهراسد و نه از ستم [بیم دارد].
التفاسير:
