Translation of the Meanings of the Noble Qur'an - Tamil translation - Abdulhamid Albaqoi
Page Number:
17
:
79
اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ
17. ‘‘ஃபிர்அவ்னிடம் செல்வீராக! நிச்சயமாக அவன் வரம்பு மீறிவிட்டான்.
التفاسير:
18
:
79
فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ
18. (அவனிடம்) கூறுவீராக! ‘‘(பாவங்களை விட்டும்) நீ பரிசுத்தவானாக ஆக உனக்கு விருப்பம் தானா?
التفاسير:
19
:
79
وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ
19. (அவ்வாறாயின்) உன் இறைவன் பக்கம் செல்லக்கூடிய வழியை நான் உனக்கு அறிவிக்கிறேன். அவனுக்கு நீ பயந்துகொள்'' (இவ்வாறு, மூஸாவுக்கு இறைவன் கட்டளையிட்டான்).
التفاسير:
20
:
79
فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ
20. (மூஸா அவனிடம் சென்று அவ்வாறு கூறிப்) பெரியதொரு அத்தாட்சியையும் அவனுக்குக் காண்பித்தார்.
التفاسير:
21
:
79
فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ
21. (எனினும்) அவனோ, அதைப் பொய்யாக்கி (அவர் கூறியதற்கு) மாறு செய்தான்.
التفاسير:
22
:
79
ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ
22. பின்னர் (அவரை விட்டும்) விலகி (அவருக்குத் தீங்கிழைக்கவும்) முயற்சி செய்தான்.
التفاسير:
23
:
79
فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ
23. இதற்காக(த் தன் மக்களை) ஒன்று கூட்டி (அவர்களுக்கு) அறிக்கையிட்டான்.
التفاسير:
24
:
79
فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ
24. (அவர்களை நோக்கி) ‘‘நான்தான் உங்கள் மேலான இறைவன்'' என்று கூறினான்.
التفاسير:
25
:
79
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ
25. ஆதலால், அல்லாஹ் அவனை இம்மை மறுமையின் வேதனையைக் கொண்டு பிடித்துக் கொண்டான்.
التفاسير:
26
:
79
اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠
26. பயப்படுபவர்களுக்கு மெய்யாகவே இதில் ஒரு நல்ல படிப்பினை இருக்கிறது.
التفاسير:
27
:
79
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫
27. (மனிதர்களே!) நீங்கள் பலமான படைப்பா? அல்லது வானமா? அவன்தான் அவ்வானத்தைப் படைத்தான்.
التفاسير:
28
:
79
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ
28. அவனே அதன் முகட்டை உயர்த்தி, அதை ஒழுங்குபடுத்தினான்.
التفاسير:
29
:
79
وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟
29. அவனே, அதன் இரவை இருளாக்கி(ச் சூரியனைக் கொண்டு) அதன் பகலை வெளியாக்கி (வெளிச்சமாக்கி)னான்.
التفاسير:
30
:
79
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ
30. இதற்குப் பின்னர், அவனே பூமியை விரித்தான்.
التفاسير:
31
:
79
اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟
31. அவனே அதிலிருந்து நீரையும், மேய்ச்சல் பொருள்களையும் வெளியாக்குகிறான்.
التفاسير:
32
:
79
وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ
32. மலைகளையும் அவனே (அதில்) உறுதியாக ஊன்றினான்.
التفاسير:
33
:
79
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ
33. உங்களுக்கும், உங்கள் கால்நடைகளுக்கும் பயனளிக்கக்கூடியவையாக (அவற்றை அதில் அமைத்தான்).
التفاسير:
34
:
79
فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ
34. (மறுமையின்) பெரும் அமளி வந்தால்,
التفاسير:
35
:
79
یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ
35. மனிதன் செய்ததெல்லாம் அந்நாளில் அவனுடைய ஞாபகத்திற்கு வந்துவிடும்.
التفاسير:
36
:
79
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟
36. மனிதர்கள் கண் முன் நரகம் கொண்டு வந்து வைக்கப்பட்டு விடும்.
التفاسير:
37
:
79
فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ
37. எவன் வரம்பு மீறினானோ,
التفاسير:
38
:
79
وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ
38. (மறுமையைப் புறக்கணித்து) இவ்வுலக வாழ்க்கையைத் தேர்ந்தெடுத்து கொண்டானோ,
التفاسير:
39
:
79
فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ
39. அவன் செல்லும் இடம் நிச்சயமாக நரகம்தான்.
التفاسير:
40
:
79
وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ
40. எவன் தன் இறைவனின் முன்னால் (விசாரணைக்காக) நிற்பதைப் (பற்றிப்) பயந்து, (தப்பான) சரீர இச்சையை விட்டுத் தன்னைத்தடுத்துக் கொண்டானோ,
التفاسير:
41
:
79
فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ
41. அவன் செல்லுமிடம் நிச்சயமாக சொர்க்கம்தான்.
التفاسير:
42
:
79
یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ
42. (நபியே!) மறுமையைப் பற்றி, அது எப்பொழுது வருமென உம்மிடம் அவர்கள் கேட்கின்றனர்.
التفاسير:
43
:
79
فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ
43. (எப்பொழுது வருமென்று) எதற்காக நீர் கூற வேண்டும்?
التفاسير:
44
:
79
اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ
44. அதன் முடிவெல்லாம், உமது இறைவனிடமே இருக்கிறது.
التفاسير:
45
:
79
اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ
45. அந்நாளைப் பற்றிப் பயப்படக்கூடியவர்களுக்கு நீர் அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்பவரே தவிர வேறில்லை. (அது வரும் காலத்தையும், நேரத்தையும் அறிவிப்பது உமது கடமையல்ல.)
التفاسير:
46
:
79
كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠
46. அதை அவர்கள் கண்ணால் காணும் நாளில், மாலையிலோ அல்லது காலையிலோ ஒரு சொற்ப நேரமே தவிர (இவ்வுலகில்) தங்கியிருக்கவில்லை என்றே அவர்களுக்குத் தோன்றும்.
التفاسير:
