Translation of the meanings Surah At-Tawbah - الترجمة اليونانية - Page Number 206 - The Noble Qur'an Encyclopedia

118 : 9

وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

(Επίσης ο Αλλάχ δέχτηκε τη μεταμέλεια) και των τριών (Μουράρα μπιν Αρ-Ραμπί‘, Κά‘μπ μπιν Μάλικ και Χιλάλ μπιν Ουμάια, που δε βγήκαν για τη μάχη της Ταμπούκ παρόλο που δεν είχαν δικαιολογία) που αφέθηκαν (μέχρι να δεχτεί ο Αλλάχ τη μεταμέλειά τους), ώσπου η γη έγινε στενή γι' αυτούς, παρά την απεραντοσύνη της (αφού ο Προφήτης διέταξε τους πιστούς να μην τους μιλήσουν), και τα στήθη τους έγιναν στενά για τους ίδιους, και έμαθαν με βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει καταφύγιο από τον Αλλάχ παρά μόνο προς Αυτόν. Έπειτα τους καθοδήγησε στο να στραφούν με μεταμέλεια, ώστε να στραφούν με μεταμέλεια (προς τον Αλλάχ). Πράγματι, ο Αλλάχ είναι ο Ατ-Ταουάμπ (Αυτός που αποδέχεται τη μεταμέλεια), ο Αρ-Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος).

119 : 9

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Ω, εσείς που πιστεύετε! Φυλαχθείτε από την τιμωρία του Αλλάχ (τηρώντας τις εντολές Του) και να είστε μαζί με τους ειλικρινείς.

120 : 9

مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Δεν επιτρέπεται για τους κατοίκους της Μαντίνας, ούτε για τους Βεδουίνους που κατοικούν γύρω τους (γύρω από τη Μαντίνα), να μείνουν πίσω και να μη βγουν με τον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ (για τη μάχη) ή να διαχωρίσουν τους εαυτούς τους απ' αυτόν (με το να μην τον συντροφεύουν στο ταξίδι του και στη μάχη, προτιμώντας την ξεκούραση, ενώ ο Προφήτης αγωνίζεται και αντιμετωπίζει τις κακουχίες). Αυτό (ότι δεν επιτρέπεται να τον αφήνουν είναι) επειδή, δε θα τους έπληττε καμία δίψα, κούραση ή πείνα στο δρόμο του Αλλάχ, ούτε θα πατούσαν σε ένα έδαφος που θα έκανε τους άπιστους να εξοργιστούν, ούτε θα έπλητταν κανέναν εχθρό με κάτι (από φόνο ή αιχμαλωσία), παρά να καταγραφόταν γι' αυτούς μ' αυτό (που έκαναν) μία καλή πράξη. Πράγματι, ο Αλλάχ δεν αφήνει την ανταμοιβή εκείνων που πράττουν το καλό να χαθεί.

121 : 9

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Ούτε θα ξόδευαν (στο δρόμο του Αλλάχ) -είτε λίγο, είτε πολύ-, ούτε θα διέσχιζαν καμία κοιλάδα, παρά να καταγραφόταν γι' αυτούς, ώστε ο Αλλάχ να τους ανταμείψει την καλύτερη ανταμοιβή για ό,τι έκαναν.

122 : 9

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Δεν πρέπει οι πιστοί να βγουν όλοι για το Τζιχάντ. (Αν μένει ο Προφήτης στη Μαντίνα και στέλνει ταξιαρχίες για μάχη) ας βγουν κάποιοι από κάθε ομάδα (ή φυλή), (και ας μείνουν μαζί του κάποιοι άλλοι) για να αποκτήσουν γνώση στη θρησκεία, και για να νουθετήσουν τους λαούς τους (με ό,τι έμαθαν) όταν θα επιστρέψουν σ' αυτούς, ίσως και (οι λαοί τους) να προσέξουν (από την τιμωρία του Αλλάχ, και έτσι να τηρούν τις εντολές Του και να απέχουν από τις απαγορεύσεις Του).