Translation of the Meanings of the Noble Qur'an - الترجمة اليونانية
Page Number:
49
:
2
وَإِذۡ نَجَّيۡنَٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ
Και (θυμηθείτε) όταν σας σώσαμε από τους οπαδούς του Φαραώ, που σας έκαναν να γευτείτε ένα τρομερό μαρτύριο: έσφαξαν τους γιους σας και άφησαν (τις κόρες και) τις γυναίκες σας να ζήσουν (ως δούλες), και σε αυτό (δηλ. ότι σας σώσαμε από αυτούς) υπήρχε μια μεγάλη δοκιμασία από τον Κύριό σας (αν θα ήσασταν ευγνώμονες μετά από αυτό).
التفاسير:
50
:
2
وَإِذۡ فَرَقۡنَا بِكُمُ ٱلۡبَحۡرَ فَأَنجَيۡنَٰكُمۡ وَأَغۡرَقۡنَآ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ وَأَنتُمۡ تَنظُرُونَ
Και (θυμηθείτε) όταν σχίσαμε το νερό για σας (αφού διατάξαμε τον Μωυσή να το χτυπήσει με το ραβδί του, και έτσι σχίστηκε το νερό σε δύο) και έτσι σας σώσαμε και πνίξαμε τον λαό του Φαραώ, ενώ εσείς κοιτούσατε (αυτούς να πνίγονται).
التفاسير:
51
:
2
وَإِذۡ وَٰعَدۡنَا مُوسَىٰٓ أَرۡبَعِينَ لَيۡلَةٗ ثُمَّ ٱتَّخَذۡتُمُ ٱلۡعِجۡلَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَنتُمۡ ظَٰلِمُونَ
Και (θυμηθείτε) όταν ορίσαμε για τον Μωυσή σαράντα νύχτες (για να Μας επικαλεστεί με αφοσίωση πάνω στο όρος, και στο τέλος τους να του μιλήσουμε και να του αποκαλύψουμε την Τορά ως καθοδήγηση και φως), αλλά κατά την απουσία του πήρατε το μοσχάρι (για λατρεία), και ήσασταν άδικοι.
التفاسير:
52
:
2
ثُمَّ عَفَوۡنَا عَنكُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
Έπειτα, μετά απ’ αυτό (και τη μεταμέλειά σας), σας συγχωρέσαμε μήπως και γίνετε ευγνώμονες.
التفاسير:
53
:
2
وَإِذۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡفُرۡقَانَ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ
Και (θυμηθείτε) όταν δώσαμε στον Μωυσή το Βιβλίο (την Τορά) ως κριτήριο (του καλού και του κακού) ίσως και να καθοδηγηθείτε ορθά.
التفاسير:
54
:
2
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ إِنَّكُمۡ ظَلَمۡتُمۡ أَنفُسَكُم بِٱتِّخَاذِكُمُ ٱلۡعِجۡلَ فَتُوبُوٓاْ إِلَىٰ بَارِئِكُمۡ فَٱقۡتُلُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ عِندَ بَارِئِكُمۡ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
Και (θυμηθείτε) όταν ο Μωυσής είπε στον λαό του: «Ω, λαέ μου! Στ’ αλήθεια, έχετε αδικήσει τους εαυτούς σας παίρνοντας το μοσχάρι (για λατρεία). Στραφείτε, λοιπόν, με μεταμέλεια στον Δημιουργό σας και σκοτωθείτε (οι αθώοι να σκοτώσουν τους άδικους ανάμεσά σας), αυτό είναι καλύτερο για σας ενώπιον του Δημιουργού σας (από το να μπείτε στο Πυρ για πάντα).» Στη συνέχεια, (ο Αλλάχ) δέχτηκε τη μεταμέλειά σας. Στ’ αλήθεια, είναι ο Ατ-Ταουάμπ (Αυτός που αποδέχεται τη μεταμέλεια), ο Αρ-Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος).
التفاسير:
55
:
2
وَإِذۡ قُلۡتُمۡ يَٰمُوسَىٰ لَن نُّؤۡمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى ٱللَّهَ جَهۡرَةٗ فَأَخَذَتۡكُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَأَنتُمۡ تَنظُرُونَ
Και (θυμηθείτε) όταν είπατε: «Ω, Μωυσή! Δεν θα πιστέψουμε σ' εσένα μέχρι να δούμε τον Αλλάχ φανερά.» Και τότε σας χτύπησε η φωτιά (από τον ουρανό) ενώ κοιτάζατε (ο ένας τον άλλον).
التفاسير:
56
:
2
ثُمَّ بَعَثۡنَٰكُم مِّنۢ بَعۡدِ مَوۡتِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
Έπειτα, σας αναστήσαμε μετά τον θάνατό σας, μήπως και γίνετε ευγνώμονες.
التفاسير:
57
:
2
وَظَلَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡغَمَامَ وَأَنزَلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰۖ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
Και (θυμηθείτε τη χάρη Μας όταν χαθήκατε στη γη, και έτσι) σας σκιάσαμε με σύννεφα (από τη ζέστη του ηλίου) και σας στείλαμε κάτω το μάννα (γλυκό ποτό σαν το μέλι) και Ασ-Σάλωα (πουλάκια που μοιάζουν με τα ορτύκια) (λέγοντας): «Φάτε από τα καλά αγαθά που παρείχαμε σε σας.» (Μα έγιναν αγνώμονες) και δεν Μας έβλαψαν (σε τίποτε μέσω της παρακοής και της αγνωμοσύνης τους), μα τους εαυτούς τους αδίκησαν.
التفاسير:
