Übersetzung der Bedeutungen von dem heiligen Quran - Die persische Übersetzung - Ruwwad Zentrum für Übersetzungen.
نبأ
1
:
78
عَمَّ یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۚ
[کافران] دربارۀ چه چیزی از یکدیگر سؤال میکنند؟
التفاسير:
2
:
78
عَنِ النَّبَاِ الْعَظِیْمِ ۟ۙ
از خبری بزرگ.
التفاسير:
3
:
78
الَّذِیْ هُمْ فِیْهِ مُخْتَلِفُوْنَ ۟ؕ
همان [خبری] که در مورد آن با هم اختلاف دارند.
التفاسير:
4
:
78
كَلَّا سَیَعْلَمُوْنَ ۟ۙ
چنین نیست [که آنها میاندیشند]؛ به زودی خواهند دانست.
التفاسير:
5
:
78
ثُمَّ كَلَّا سَیَعْلَمُوْنَ ۟
باز هم چنین نیست؛ به زودی خواهند دانست.
التفاسير:
6
:
78
اَلَمْ نَجْعَلِ الْاَرْضَ مِهٰدًا ۟ۙ
آیا زمین را بستری [برای آسایش شما] قرار ندادیم؟
التفاسير:
7
:
78
وَّالْجِبَالَ اَوْتَادًا ۟ۙ
و کوهها را میخها[ی آن قرار ندادیم؟]
التفاسير:
8
:
78
وَّخَلَقْنٰكُمْ اَزْوَاجًا ۟ۙ
و شما را جفت [= نر و ماده] آفریدیم.
التفاسير:
9
:
78
وَّجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ۟ۙ
و خواب شما را [مایۀ] آرامشتان قرار دادیم.
التفاسير:
10
:
78
وَّجَعَلْنَا الَّیْلَ لِبَاسًا ۟ۙ
و شب را پوششی [برایتان] قرار دادیم.
التفاسير:
11
:
78
وَّجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ۟ۚ
و روز را [وسیلۀ] زندگی و [امرارِ معاش] قرار دادیم،
التفاسير:
12
:
78
وَبَنَیْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ۟ۙ
و بر فراز شما هفت [آسمان] محکم بنا کردیم،
التفاسير:
13
:
78
وَّجَعَلْنَا سِرَاجًا وَّهَّاجًا ۟ۙ
و [خورشید را] چراغی درخشان [و روشناییبخش] آفریدیم،
التفاسير:
14
:
78
وَّاَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرٰتِ مَآءً ثَجَّاجًا ۟ۙ
و از ابرهای بارانزا، آبی فراوان فروفرستادیم
التفاسير:
15
:
78
لِّنُخْرِجَ بِهٖ حَبًّا وَّنَبَاتًا ۟ۙ
تا دانه و گیاه بسیار با آن برویانیم.
التفاسير:
16
:
78
وَّجَنّٰتٍ اَلْفَافًا ۟ؕ
و باغهایی پردرخت [با آن پرورش دهیم].
التفاسير:
17
:
78
اِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِیْقَاتًا ۟ۙ
بیگمان، روز داورى [میان مخلوقات]، وعدهگاه [ما با شما] است.
التفاسير:
18
:
78
یَّوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّوْرِ فَتَاْتُوْنَ اَفْوَاجًا ۟ۙ
روزی که در «صور» دمیده میشود و شما گروهگروه [به محشر] میآیید؛
التفاسير:
19
:
78
وَّفُتِحَتِ السَّمَآءُ فَكَانَتْ اَبْوَابًا ۟ۙ
و آسمان گشوده میشود و به صورت درهای متعدد درمیآید؛
التفاسير:
20
:
78
وَّسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ۟ؕ
و کوهها به حرکت درمیآید و به صورت سرابی میشود؛
التفاسير:
21
:
78
اِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ۟ۙ
و بیگمان، جهنم کمینگاهی است
التفاسير:
22
:
78
لِّلطَّاغِیْنَ مَاٰبًا ۟ۙ
[و] محل بازگشتی برای طغیانگران.
التفاسير:
23
:
78
لّٰبِثِیْنَ فِیْهَاۤ اَحْقَابًا ۟ۚ
مدت زمانی بیپایان در آنجا میمانند.
التفاسير:
24
:
78
لَا یَذُوْقُوْنَ فِیْهَا بَرْدًا وَّلَا شَرَابًا ۟ۙ
در آنجا نه [چیز] خنکی میچشند و نه آشامیدنی [گوارایی خواهند داشت].
التفاسير:
25
:
78
اِلَّا حَمِیْمًا وَّغَسَّاقًا ۟ۙ
جز آبی سوزان و [مایعی که] چرک و خون [جهنمیان است].
التفاسير:
26
:
78
جَزَآءً وِّفَاقًا ۟ؕ
[این] کیفری است مناسب و درخور [گناهانشان]؛
التفاسير:
27
:
78
اِنَّهُمْ كَانُوْا لَا یَرْجُوْنَ حِسَابًا ۟ۙ
همانا آنان از حساب [و کتاب روز قیامت] نمیترسیدند
التفاسير:
28
:
78
وَّكَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا كِذَّابًا ۟ؕ
و آیات ما را به شدت تکذیب کردند؛
التفاسير:
29
:
78
وَكُلَّ شَیْءٍ اَحْصَیْنٰهُ كِتٰبًا ۟ۙ
و ما همه چیز را [در لوح محفوظ] شمارش و ثبت کردهایم.
التفاسير:
30
:
78
فَذُوْقُوْا فَلَنْ نَّزِیْدَكُمْ اِلَّا عَذَابًا ۟۠
پس [کیفرِ اعمال خود را] بچشید که [چیزی] جز عذاب بر شما نمیافزاییم.
التفاسير:
31
:
78
اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ مَفَازًا ۟ۙ
بیگمان، برای پرهیزگاران کامیابی [بزرگی] است.
التفاسير:
32
:
78
حَدَآىِٕقَ وَاَعْنَابًا ۟ۙ
باغهای [میوه] و تاکستانها.
التفاسير:
33
:
78
وَّكَوَاعِبَ اَتْرَابًا ۟ۙ
و حوریانی نوجوان و همسن و سال.
التفاسير:
34
:
78
وَّكَاْسًا دِهَاقًا ۟ؕ
و جامهایی لبریز و پیاپی [از شراب پاکیزۀ بهشت].
التفاسير:
35
:
78
لَا یَسْمَعُوْنَ فِیْهَا لَغْوًا وَّلَا كِذّٰبًا ۟ۚۖ
در آنجا نه سخن بیهودهای میشنوند و نه دروغی.
التفاسير:
36
:
78
جَزَآءً مِّنْ رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابًا ۟ۙ
[این] پاداش، از جانب پروردگار توست، و عطایی از روی حساب
التفاسير:
37
:
78
رَّبِّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لَا یَمْلِكُوْنَ مِنْهُ خِطَابًا ۟ۚ
[همان] پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست؛ [همان الله] رحمان [که] هیچ کس [در آن روز] یارای سخن گفتن با او را ندارد.
التفاسير:
38
:
78
یَوْمَ یَقُوْمُ الرُّوْحُ وَالْمَلٰٓىِٕكَةُ صَفًّا ۙۗؕ— لَّا یَتَكَلَّمُوْنَ اِلَّا مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ۟
روزی که روح [= جبرئیل] و فرشتگان به صف میایستند، [و] هیچ کس سخن نمیگوید، جز کسی که [الله] رحمان به او اجازه داده باشد و [او] سخن درست [و صواب] گوید.
التفاسير:
39
:
78
ذٰلِكَ الْیَوْمُ الْحَقُّ ۚ— فَمَنْ شَآءَ اتَّخَذَ اِلٰی رَبِّهٖ مَاٰبًا ۟
آن [روز]، روزِ حق است [و بدون تردید واقع میشود]؛ پس هر کس كه بخواهد، [میتواند] راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجوید.
التفاسير:
40
:
78
اِنَّاۤ اَنْذَرْنٰكُمْ عَذَابًا قَرِیْبًا ۖۚ۬— یَّوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدٰهُ وَیَقُوْلُ الْكٰفِرُ یٰلَیْتَنِیْ كُنْتُ تُرٰبًا ۟۠
به راستی، ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم: روزی که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده است میبیند، و کافر میگوید: «ای کاش من خاک بودم [و برای حساب برانگیخته نمیشدم»]!
التفاسير:
