Prijevod značenja Sura El-Bekara - الترجمة اليونانية - Broj stranice 44 - Enciklopedija Kur'ana

260 : 2

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَلَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِيۖ قَالَ فَخُذۡ أَرۡبَعَةٗ مِّنَ ٱلطَّيۡرِ فَصُرۡهُنَّ إِلَيۡكَ ثُمَّ ٱجۡعَلۡ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٖ مِّنۡهُنَّ جُزۡءٗا ثُمَّ ٱدۡعُهُنَّ يَأۡتِينَكَ سَعۡيٗاۚ وَٱعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

Και (ανάφερε, ω, Μωχάμμαντ) όταν ο Ιμπραήμ (Αβραάμ) είπε: «Ω, Κύριέ μου, δείξε μου (ώστε να δω με τα μάτια) πώς αναστένεις τους νεκρούς.» Είπε (ο Αλλάχ): «Μα δεν το πίστευες; (δηλ. ‘αφού ήδη το πιστεύεις αυτό’)» Είπε: «Πιστεύω, αλλά (ρωτάω, πώς το κάνεις) ώστε η καρδιά μου να ικανοποιηθεί (βλέποντας με τα μάτια αυτό που ήδη πιστεύω με την καρδιά). Είπε (ο Αλλάχ): «Πάρε τέσσερα πουλιά και φέρτα κοντά σου (και σφάγιασέ τα) και κόψτα (σε κομμάτια), στη συνέχεια, βάλε σε κάθε λόφο ένα κομμάτι απ' αυτά· και έπειτα κάλεσέ τα - θα έρθουν σ' εσένα σπεύδοντας. Και να ξέρεις ότι ο Αλλάχ είναι ‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος) και Χακείμ (Πάνσοφος).»

261 : 2

مَّثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنۢبَتَتۡ سَبۡعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنۢبُلَةٖ مِّاْئَةُ حَبَّةٖۗ وَٱللَّهُ يُضَٰعِفُ لِمَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ

Το παράδειγμα εκείνων που ξοδεύουν από την περιουσία τους στον δρόμο του Αλλάχ είναι σαν έναν σπόρο (σίτου) που μεγαλώνει εφτά στάχυα, σε κάθε στάχυ υπάρχουν εκατό σπόροι. Και ο Αλλάχ πολλαπλασιάζει (την αμοιβή) γι' όποιον θέλει. Και ο Αλλάχ είναι Ουάσι‘ (Αυτός του Οποίου το έλεος και η γενναιοδωρία επαρκούν για όλους) και ‘Αλείμ (Παντογνώστης).

262 : 2

ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا يُتۡبِعُونَ مَآ أَنفَقُواْ مَنّٗا وَلَآ أَذٗى لَّهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

Εκείνοι που ξοδεύουν από την περιουσία τους στον δρόμο του Αλλάχ και έπειτα δεν κάνουν αυτό που ξόδεψαν να ακολουθείται ούτε από το να καυχιούνται (σ’ αυτόν που του έδωσαν ελεημοσύνη), ούτε από κακό (με το να τον βλάπτουν με λόγια ή με πράξεις σχετικά με την ελεημοσύνη τους), θα λάβουν την αμοιβή τους από τον Κύριό τους, και γι’ αυτούς δεν υπάρχει φόβος (για την τιμωρία του Αλλάχ την Ημέρα της Κρίσεως), ούτε θα λυπηθούν (για οτιδήποτε παραμέλησαν από τις εγκόσμιες απολαύσεις).

263 : 2

۞ قَوۡلٞ مَّعۡرُوفٞ وَمَغۡفِرَةٌ خَيۡرٞ مِّن صَدَقَةٖ يَتۡبَعُهَآ أَذٗىۗ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٞ

Τα καλά λόγια και η συγχώρεση είναι καλύτερα από μια ελεημοσύνη που ακολουθείται από κακό (με το να καυχιέται κανείς σ’ αυτόν που του έδωσε ελεημοσύνη). Και ο Αλλάχ είναι Γανέι (Πλούσιος, Απαλλαγμένος από όλες τις ανάγκες), και Χαλείμ (Μακρόθυμος).

264 : 2

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُبۡطِلُواْ صَدَقَٰتِكُم بِٱلۡمَنِّ وَٱلۡأَذَىٰ كَٱلَّذِي يُنفِقُ مَالَهُۥ رِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَلَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ صَفۡوَانٍ عَلَيۡهِ تُرَابٞ فَأَصَابَهُۥ وَابِلٞ فَتَرَكَهُۥ صَلۡدٗاۖ لَّا يَقۡدِرُونَ عَلَىٰ شَيۡءٖ مِّمَّا كَسَبُواْۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Ω, εσείς που πιστεύετε, μην καθιστάτε μάταιες τις ελεημοσύνες σας μέσω του να καυχιέστε (σ’ εκείνον που του δώσατε ελεημοσύνη) ή του κακού (με το να τον βλάπτετε με λόγια ή με πράξεις σχετικά με την ελεημοσύνη), όπως αυτός που ξοδεύει από την περιουσία του (σε ελεημοσύνη) μόνο και μόνο για επίδειξη μπροστά στους ανθρώπους ενώ δεν πιστεύει στον Αλλάχ και την Έσχατη Ημέρα. Το παράδειγμά του είναι σαν εκείνο ενός λείου βράχου πάνω στον οποίο υπάρχει λίγη σκόνη και έπειτα έπεσε πάνω του δυνατή βροχή και τον άφησε γυμνό, δεν έχει τίποτε πάνω του. Έτσι, δεν θα μπορέσουν να πάρουν τίποτε (αμοιβή κατά την Έσχατη Ημέρα ) για ό,τι έκαναν (δηλ. για ό,τι ξόδεψαν σε ελεημοσύνη). Και ο Αλλάχ δεν καθοδηγεί τους άπιστους.