আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - الترجمة اليونانية
পৃষ্ঠা নং:
102
:
2
وَٱتَّبَعُواْ مَا تَتۡلُواْ ٱلشَّيَٰطِينُ عَلَىٰ مُلۡكِ سُلَيۡمَٰنَۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيۡمَٰنُ وَلَٰكِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحۡرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلۡمَلَكَيۡنِ بِبَابِلَ هَٰرُوتَ وَمَٰرُوتَۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنۡ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحۡنُ فِتۡنَةٞ فَلَا تَكۡفُرۡۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنۡهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَزَوۡجِهِۦۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡۚ وَلَقَدۡ عَلِمُواْ لَمَنِ ٱشۡتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖۚ وَلَبِئۡسَ مَا شَرَوۡاْ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمۡۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
Και (όταν άφησαν την Τορά) ακολούθησαν (αντί αυτής) αυτά που είχαν απαγγείλει οι δαίμονες (από μαγεία) κατά τη βασιλεία του Σολομώντα (και είπαν ψευδώς, αφού πέθανε, ότι η βασιλεία του βασίστηκε στη μαγεία). Δεν ήταν ο Σολομώντας που απίστησε (δηλ. δεν χρησιμοποιούσε τη μαγεία), μα οι δαίμονες απίστησαν, διδάσκοντας στους ανθρώπους τη μαγεία και ό,τι στάλθηκε κάτω (από μαγεία) στους δύο αγγέλους, τον Χαρούτ και τον Μαρούτ, στη Βαβυλώνα (ως δοκιμασία για τους ανθρώπους). Μα, δεν δίδαξαν (οι δύο άγγελοι τη μαγεία) σε κανέναν, εκτός να του έλεγαν (προειδοποιώντας τον): «Στ’ αλήθεια, είμαστε μόνο για δοκιμασία (για τους ανθρώπους), έτσι, μην απιστήσεις (μαθαίνοντας τη μαγεία από μας).» Και (όμως, όποιοι αρνήθηκαν τη συμβουλή τους, άρχισαν να) μαθαίνουν απ’ αυτούς αυτό με το οποίο προκαλούν χωρισμό μεταξύ ενός άνδρα και της συζύγου του. Και δεν μπορούν να βλάψουν κανέναν μέσω αυτού, παρά με την άδεια του Αλλάχ (δηλ. αν ήθελε ο Αλλάχ θα τους εμπόδιζε, αλλά τους άφησε ως δοκιμασία). Και στ’ αλήθεια, μαθαίνουν αυτό που τους βλάπτει και δεν τους ωφελεί. Όμως, (οι Εβραίοι) γνώριζαν ότι όποιος την εξαγόραζε (τη μαγεία με αντάλλαγμα το Βιβλίο του Αλλάχ) δεν θα λάμβανε στη Μέλλουσα Ζωή κανένα μερίδιο. Και τι άθλιο είναι αυτό για το οποίο πούλησαν τον εαυτό τους, αν ήξεραν!
التفاسير:
103
:
2
وَلَوۡ أَنَّهُمۡ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَمَثُوبَةٞ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ خَيۡرٞۚ لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
Και αν είχαν πιστέψει και είχαν φυλαχθεί (από την τιμωρία του Αλλάχ τηρώντας τις εντολές Του), τότε η αμοιβή από τον Αλλάχ θα ήταν (μακράν) καλύτερη, αν ήξεραν!
التفاسير:
104
:
2
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَقُولُواْ رَٰعِنَا وَقُولُواْ ٱنظُرۡنَا وَٱسۡمَعُواْۗ وَلِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٞ
Ω, σεις που πιστεύετε, μην πείτε (στον Προφήτη): «Ρά‘ενα», μα πείτε «Ουνδούρνα» (οι δύο λέξεις έχουν την ίδια σημασία, δηλ. ‘πρόσεξέ μας’. Οι Εβραίοι όμως χρησιμοποιούσαν την πρώτη λέξη με αλλοίωση στην προφορά απευθυνόμενοι στον Προφήτη, ώστε να σημαίνει μια προσβολή), και ακούστε (τον). Και για τους άπιστους υπάρχει επώδυνο μαρτύριο.
التفاسير:
105
:
2
مَّا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ وَلَا ٱلۡمُشۡرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ خَيۡرٖ مِّن رَّبِّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
Ούτε αυτοί που αρνήθηκαν την πίστη ανάμεσα στον λαό του Βιβλίου (των προηγούμενων θείων βιβλίων, Εβραίοι και Χριστιανοί), ούτε οι ειδωλολάτρες επιθυμούν να σας σταλεί κανένα καλό από τον Κύριό σας. Μα, ο Αλλάχ επιλέγει για το έλεός Του όποιους θέλει, και ο Αλλάχ είναι ο Κάτοχος της μεγάλης εύνοιας.
التفاسير:
