অৰ্থানুবাদ ছুৰা আল-হজ্জ - আল-বানিয়ান অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুৱাদুত তাৰ্জামাহ- (কাম চলি আছে) - পৃষ্ঠা নং 332 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

El Haxh

1 : 22

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمۡۚ إِنَّ زَلۡزَلَةَ ٱلسَّاعَةِ شَيۡءٌ عَظِيمٞ

O njerëz, kini frikë Zotin tuaj, se, vërtet, dridhja e Kiametit është diçka e tmerrshme!

2 : 22

يَوۡمَ تَرَوۡنَهَا تَذۡهَلُ كُلُّ مُرۡضِعَةٍ عَمَّآ أَرۡضَعَتۡ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمۡلٍ حَمۡلَهَا وَتَرَى ٱلنَّاسَ سُكَٰرَىٰ وَمَا هُم بِسُكَٰرَىٰ وَلَٰكِنَّ عَذَابَ ٱللَّهِ شَدِيدٞ

Ditën që do ta shihni atë, çdo nënë gjidhënëse do ta harrojë fëmijën e saj dhe çdo grua shtatzënë do ta dështojë foshnjën e saj e do t'i shohësh njerëzit sikur të dehur, megjithëse ata nuk janë të dehur, por dënimi i Allahut është i rëndë.

3 : 22

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يُجَٰدِلُ فِي ٱللَّهِ بِغَيۡرِ عِلۡمٖ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيۡطَٰنٖ مَّرِيدٖ

Ka disa njerëz që grinden rreth Allahut pa kurrfarë diturie dhe ndjekin çdo shejtan rebel.

4 : 22

كُتِبَ عَلَيۡهِ أَنَّهُۥ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُۥ يُضِلُّهُۥ وَيَهۡدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ

Është caktuar për të se, kush e ndjek atë, ai do ta çojë në humbje dhe do ta shpjerë në dënimin e Zjarrit flakërues.

5 : 22

يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي رَيۡبٖ مِّنَ ٱلۡبَعۡثِ فَإِنَّا خَلَقۡنَٰكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ مِن مُّضۡغَةٖ مُّخَلَّقَةٖ وَغَيۡرِ مُخَلَّقَةٖ لِّنُبَيِّنَ لَكُمۡۚ وَنُقِرُّ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ مَا نَشَآءُ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى ثُمَّ نُخۡرِجُكُمۡ طِفۡلٗا ثُمَّ لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمۡۖ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ لِكَيۡلَا يَعۡلَمَ مِنۢ بَعۡدِ عِلۡمٖ شَيۡـٔٗاۚ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ هَامِدَةٗ فَإِذَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهَا ٱلۡمَآءَ ٱهۡتَزَّتۡ وَرَبَتۡ وَأَنۢبَتَتۡ مِن كُلِّ زَوۡجِۭ بَهِيجٖ

O njerëz, nëse dyshoni në ringjalljen, atëherë (dijeni se) Ne ju krijuam prej dheut, pastaj prej një pikle, pastaj prej një mpiksjeje gjaku, pastaj prej një cope mishi ("të përtypur") me trajtë të plotë ose të paplotë, që t'jua bëjmë të qartë (fuqinë Tonë). Ne mbajmë në mitra atë që duam deri në një afat të caktuar, më pas ju nxjerrim si foshnja e pastaj jua mundësojmë që të arrini moshën e pjekurisë. Disa prej jush vdesin e disa lihen të arrijnë pleqërinë e shtyrë, që të mos dinë më asgjë nga dituria që kishin. Ti e sheh tokën të pajetë, por sapo të lëshojmë shi mbi të, ajo gjallërohet, gufon dhe nxjerr çdo lloj bime të këndshme.