আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - আল-বানিয়ান অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুৱাদুত তাৰ্জামাহ- (কাম চলি আছে)
পৃষ্ঠা নং:
62
:
18
فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَىٰهُ ءَاتِنَا غَدَآءَنَا لَقَدۡ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَٰذَا نَصَبٗا
Kur e kaluan atë vend, Musai i tha shërbëtorit të vet: "Na e sill drekën tonë, se jemi lodhur shumë nga ky udhëtim."
التفاسير:
63
:
18
قَالَ أَرَءَيۡتَ إِذۡ أَوَيۡنَآ إِلَى ٱلصَّخۡرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ ٱلۡحُوتَ وَمَآ أَنسَىٰنِيهُ إِلَّا ٱلشَّيۡطَٰنُ أَنۡ أَذۡكُرَهُۥۚ وَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ عَجَبٗا
Ai tha: "A të kujtohet kur ndaluam për të pushuar pranë shkëmbit. Aty e harrova peshkun. Vetëm shejtani më bëri që të harroj të ta përmend se peshku mori rrugën për në det në mënyrë të çuditshme."
التفاسير:
64
:
18
قَالَ ذَٰلِكَ مَا كُنَّا نَبۡغِۚ فَٱرۡتَدَّا عَلَىٰٓ ءَاثَارِهِمَا قَصَصٗا
Musai tha: "Kjo është pikërisht ajo që po kërkonim." Kështu, ata u kthyen prapa, duke ndjekur gjurmët e veta.
التفاسير:
65
:
18
فَوَجَدَا عَبۡدٗا مِّنۡ عِبَادِنَآ ءَاتَيۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَعَلَّمۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّا عِلۡمٗا
Aty gjetën një nga robërit Tanë (Hidrin, alejhi selam), të cilit i kishim dhuruar mëshirë e i kishim mësuar dije nga ana Jonë.
التفاسير:
66
:
18
قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰ هَلۡ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰٓ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمۡتَ رُشۡدٗا
Musai i tha atij: "A mund të të ndjek që të më mësosh nga urtësia që të është mësuar ty?"
التفاسير:
67
:
18
قَالَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا
Ai tha: "Ti kurrë nuk do të mund të bësh durim me mua!
التفاسير:
68
:
18
وَكَيۡفَ تَصۡبِرُ عَلَىٰ مَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ خُبۡرٗا
E si mund të bësh durim për diçka që nuk ke njohuri?"
التفاسير:
69
:
18
قَالَ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ صَابِرٗا وَلَآ أَعۡصِي لَكَ أَمۡرٗا
Musai tha: "Do të më gjesh durimtar, në dashtë Allahu, dhe nuk do të të kundërshtoj për asgjë."
التفاسير:
70
:
18
قَالَ فَإِنِ ٱتَّبَعۡتَنِي فَلَا تَسۡـَٔلۡنِي عَن شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ أُحۡدِثَ لَكَ مِنۡهُ ذِكۡرٗا
Ai tha: "Nëse do të vish pas meje, atëherë mos më pyet për asgjë derisa unë vetë të ta sqaroj!"
التفاسير:
71
:
18
فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا رَكِبَا فِي ٱلسَّفِينَةِ خَرَقَهَاۖ قَالَ أَخَرَقۡتَهَا لِتُغۡرِقَ أَهۡلَهَا لَقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـًٔا إِمۡرٗا
Kështu, ata të dy u nisën derisa, kur hipën në një anije, ai bëri një çarje në të. Musai tha: "Mos e shqeve atë që të fundosen udhëtarët e saj?! Ke bërë vërtet një punë të rëndë!"
التفاسير:
72
:
18
قَالَ أَلَمۡ أَقُلۡ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا
Ai tha: "A nuk të thashë se s'do të mund të bësh durim me mua?"
التفاسير:
73
:
18
قَالَ لَا تُؤَاخِذۡنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرۡهِقۡنِي مِنۡ أَمۡرِي عُسۡرٗا
Ai (Musai) tha: "Mos më qorto për shkak të harresës sime dhe mos ma vështirëso punën!"
التفاسير:
74
:
18
فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا لَقِيَا غُلَٰمٗا فَقَتَلَهُۥ قَالَ أَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا زَكِيَّةَۢ بِغَيۡرِ نَفۡسٖ لَّقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـٔٗا نُّكۡرٗا
Pastaj ata të dy vazhduan rrugën derisa takuan një fëmijë, të cilin ai e mbyti. Musai tha: "Si vrave një njeri të pafajshëm që nuk ka vrarë askënd?! Ke bërë një punë tepër të shëmtuar!"
التفاسير:
