Агар ўша мунофиқларга: "Қилган ишингиз учун Пайғамбар алайҳиссаломнинг олдига узр сўраб келинглар. Шунда у зот сизлар учун Аллоҳдан мағфират сўрайди", дейилса, масхара қилиб, бошларини буриб кетадилар. Уларнинг ҳақни қабул қилишдан ва унга бўйсунишдан ўзларини катта олиб, юз буриб кетаётганларини кўрасиз.
Уларнинг бошлиғи Абдуллоҳ ибн Убай айтади: "Агар Мадинага қайтсак, азиз хорни ундан албатта чиқариб юборади". Бу гапи билан ўзи ва қавмини азиз, Муҳаммад алайҳиссалом ва саҳобаларни эса хор демоқчи бўлади. Лекин азизлик Абдуллоҳ ибн Убайники эмас, Аллоҳники, пайғамбариники ва мўминларникидир. Лекин мунофиқлар буни билмайдилар.
Эй Аллоҳга иймон келтириб, шариатига амал қиладиган зотлар, мол-давлатларингиз ва бола-чақаларингиз сизларни намоз каби Ислом буюрган фарзларни адо этишдан чалғитиб қўймасин. Ким мол-давлати ва бола-чақаси билан банд бўлиб, намоз ва бошқа фарзлардан чалғиса, уларни адо этмаса, бас, ана ўшалар Қиёмат куни ўзларини ҳам, оилаларини ҳам қўлдан бой берган ҳақиқий зарар кўргувчилардир.