۞ إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡعَٰمِلِينَ عَلَيۡهَا وَٱلۡمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمۡ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَٱلۡغَٰرِمِينَ وَفِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۖ فَرِيضَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
แท้จริงซะกาตทั้งหมดนั้นจำเป็นต้องแจกจ่ายให้กับ 1) ผู้ยากจนที่ต้องการความช่วยเหลือ พวกเขามีอาชีพและงานทำแต่มีรายได้ไม่เพียงพอในการใช้ชีวิตและไม่ได้รับการดูแล 2) ผู้ขัดสนที่เกือบจะไม่มีอะไรครอบครองเลยและพวกเขาเป็นที่รับรู้กันโดยดูจากสภาพความเป็นอยู่และคำพูดของพวกเขา 3) ผู้ทำหน้าที่เก็บซะกาตที่ได้รับการแต่งตั้งจากผู้นำ 4) ผู้ปฏิเสธศรัทธาที่ถูกโน้มน้าวเพื่อเข้ารับอิสลาม หรือผู้ที่มีความศรัทธาอ่อนแอเพื่อให้การศรัทธาของเขาเข็มแข็ง หรือผู้ที่สามารถยับยั้งความชั่วของเขาด้วยกับซะกาต 5) ทาสเพื่อให้เขาได้ไถ่ตัวเป็นอิสระ 6) ลูกหนี้ที่ไม่ฟุ่มเฟือยและไม่เป็นบาปหากพวกเขาไม่สามารถจ่ายหนี้ได้ 7) การเตรียมการให้กับผู้ที่เสียสละในหนทางของอัลลอฮ์ 8) ผู้เดินทางที่ขาดปัจจัยยังชีพ ทั้งนี้ การจำกัดการแจกจ่ายซะกาตให้แก่บุคคลเหล่านี้เป็นบทบัญญัติภาคบังคับที่มาจากอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงรอบรู้ในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อปวงบ่าวของพระองค์ ทั้งยังเป็นผู้ทรงปรีชาญาณในการบริหารจัดการและการบัญญัติของพระองค์
التفاسير: