لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡۚ فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ
จะไม่เป็นการบาปใดๆ แก่พวกเจ้า การที่พวกเจ้าจะแสวงหาสิ่งเลี้ยงชีพที่ฮาลาล(สามารถกระทำได้)เช่นการค้าขายหรืออื่นๆในระหว่างการไปทำฮัจญ์ ครั้นเมื่อพวกเจ้าได้ออกจากอะเราะฟาตหลังจากที่พวกเจ้าได้พักอยู่ตรงนั้นในวันที่เก้าของเดือนซุลฮิญะฮ์ไปยังทุ่งมุซดะลิฟะฮ์ ในค่ำคืนที่สิบของเดือนซุลฮิจญะฮ์ ก็จงกล่าวรำลึกถึงอัลลอฮ์ ด้วยการตัสบีห์(การกล่าวซุบฮานัลลอฮ์)และการตะฮ์ลีล(การกล่าว ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ์)และการขอดูอาอ์ ณ อัล-มัชอะริลฮะรอม ที่ทุ่งมุซดะลิฟะฮ์ และจงกล่าวรำลึกถึงอัลลอฮ์ ดังที่พระองค์ได้ทรงแนะนำสัญญาณต่างๆทางศาสนาแก่พวกเจ้าไว้ และการประกอบพิธีฮัจญ์ที่บ้านของพระองค์(กะอฺบะฮฺ) และแท้จริงก่อนหน้านั้น พวกเจ้าอยู่ในหมู่ผู้ที่หลงทางในบทบัญญัติของพระองค์
التفاسير: