ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الفلبينية (تجالوج) - مركز رواد الترجمة
سورة الشعراء - Ash-Shu‘arā’
1:26
طسٓمٓ
Ṭā. Sīn. Mīm.[1]
[1] Ang Qur’ān ay nasa wikang Arabe na binubuo ng mga titiks Arabe gaya ng mga ito subalit walang isa mang nakagawa ng kahit pinkamaiikling kabanata ng mahimalang kababalaghan ng Qur’ān.
التفاسير:
2:26
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
Ang mga ito ay ang mga talata ng Aklat[2] na naglilinaw.
Kaya tumalilis ako mula sa inyo noong nangamba ako sa inyo ngunit nagkaloob sa akin ang Panginoon ko ng karunungan at nagtalaga Siya sa akin kabilang sa mga isinugo.
Kaya noong dumating na ang mga manggagaway ay nagsabi sila kay Paraon: “Tunay ba na mayroon kami talagang pabuya kung kami ay naging ang mga tagapanaig?”
Kaya pumukol sila ng mga lubid nila at mga tungkod nila at nagsabi sila: “Sumpa man sa kapangyarihan ni Paraon, tunay na kami, talagang kami, ay ang mga tagapanaig.”
Nagsabi [si Paraon]: “Naniwala kayo sa kanya bago ako magpahintulot sa inyo? Tunay na siya ay talagang ang pasimuno ninyo na nagturo sa inyo ng panggagaway, kaya talagang malalaman ninyo. Talagang magpuputul-putol nga ako ng mga kamay ninyo at mga paa ninyo nang magkabilaan at talagang magbibitin nga ako sa inyo nang magkakasama.”
Kaya nagkasi Kami kay Moises, na [nagsasabi]: “Hampasin mo ng tungkod mo ang dagat.” Kaya nabiyak iyon saka ang bawat bahagi [ng dagat] ay naging gaya ng bundok na dambuhala.
التفاسير:
64:26
وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
Nagpalapit Kami roon ng mga iba pa.[5]
[5] Ibig sabihin: sina Paraon at ang mga kawal niya.
التفاسير:
65:26
وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
Nagligtas Kami kay Moises at sa sinumang kasama sa kanya nang magkakasama.
Kaya nagpasinungaling sila sa kanya saka nagpahamak Kami sa kanila. Tunay na sa gayon ay talagang may tanda. Ang higit na marami sa kanila ay hindi naging mga mananampalataya.
التفاسير:
140:26
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Tunay na ang Panginoon mo ay talagang Siya ang Makapangyarihan, ang Maawain.
التفاسير:
141:26
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Nagpasinungaling ang [liping]Thamūd sa mga isinugo [ni Allāh]
Kaya nagpasinungaling sila sa kanya at dumaklot sa kanila ang pagdurusa sa araw ng maitim na ulap. Tunay na iyon ay naging isang pagdurusa sa isang araw na sukdulan.
maliban sa mga sumampalataya, gumawa ng mga maayos, nag-alaala kay Allāh nang madalas, at naiadya matapos na labagin sila sa katarungan. Makaaalam ang mga lumabag sa katarungan[15] kung sa aling uwian uuwi sila.
[15] dahil sa pagtatambal kay Allāh at pangangaway sa mga lingkod Niya.