این نیز از جملۀ رحمت خداوند بر پیامبرش میباشد که تقسیم اوقات بین زنانش را بر او واجب نگرداند، بلکه اگر این کار را بکند احسانی است از جانب او. و با وجود اینکه خداوند این کار را بر او واجب نکرده بود، اما او تلاش میکرد که در همۀ موارد، رفتاری برابر با زنانش داشته باشد، و میگفت: «بار خدایا! این تقسیم در رابطه با چیزهایی است که در توان و اختیارم میباشد؛ پس در مورد آنچه که در اختیار من نیست، مرا ملامت مکن.»
پس خداوند در اینجا فرمود: ﴿تُرۡجِي مَن تَشَآءُ مِنۡهُنَّ﴾ هر یک از زنانت را که بخواهی، میتوانی موعد همخوابگیاش را به تأخیر بیندازی و شب را نزد او نباشی. ﴿وَتُٔۡوِيٓ إِلَيۡكَ مَن تَشَآءُ﴾ و میتوانی هر کدام را که بخواهی، نزد خود جای بدهی و شب را پیش او بگذرانی.
﴿وَمَنِ ٱبۡتَغَيۡتَ مِمَّنۡ عَزَلۡتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكَ﴾ و اختیار در دست تو میباشد، و اگر زنی را که از وی کناره گرفتهای باز نزد خود آوری، گناهی بر تو نیست. بسیاری از مفسّرین گفتهاند: این حکم ویژۀ زنانی است که خود را به پیامبر بخشیدهاند که پیامبر اختیار دارد از آنها کسی را نزد خود جای بدهد و بپذیرد، و هرکس را که نخواهد نپذیرد. سپس حکمت این امر را بیان نمود و فرمود: ﴿ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن تَقَرَّ أَعۡيُنُهُنَّ وَلَا يَحۡزَنَّ وَيَرۡضَيۡنَ بِمَآ ءَاتَيۡتَهُنَّ كُلُّهُنَّ﴾ لحاظ نمودن اختیار برای تو، و تبرع و احسانی که از جانب تو به آنان میرسد، موجب میشود دیدگانشان روشن گردد و اندوه نخورند، و همۀ آنان به قسمتی که برای آنها قرار دادهای راضی و خشنود باشند؛ چون آنها میدانند که تو امر واجبی را ترک نکرده، و در ادا کردن حقی که بر تو لازم باشد کوتاهی نورزیدهای.
﴿وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمۡ﴾ و خداوند میداند آنچه را که در دلهای شماست؛ یعنی آنچه را که به هنگام ادای حقوق واجب و مستحب به دلهای شما وارد میشود، و آنچه به هنگام ادای حقوق به دلهایتان خطور میکند، میداند. بنابراین خداوند حکم را برای تو آسان نمود تا دلهای همسرانت آرام گیرد.
﴿وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمٗا﴾ و خداوند دانای بردبار است؛ یعنی دانایی و آگاهی او گسترده میباشد، و بردباریاش فراوان است. و از جمله دانایی و آگاهیاش این است که چیزهایی را برایتان مشروع نموده است که به صلاح امورتان میباشد، و پاداش شما را بیشتر میگرداند. و از جمله بردباریاش این است که شما را به سبب آنچه که از شما سرزده است، مؤاخذه نمیکند؛ و شما را بهخاطر شری که دلهایتان بر آن اصرار میورزد، مؤاخذه نمینماید.