برای هر یک از امتهای گذشته، قربانی کردن را مقرر نمودهایم؛ یعنی برای انجام خوبیها بشتابید، تا ما بنگریم که کدام یک از شما کار بهتری را انجام میدهد. و حکمت در اینکه خداوند برای هر امتی قربانی کردن را مقرر نموده، این است تا او را یاد کنند، و به شکر او بپردازند.
بنابراین فرمود: ﴿لِّيَذۡكُرُواْ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّنۢ بَهِيمَةِ ٱلۡأَنۡعَٰمِۗ فَإِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ﴾ تا نام خدا را، بر چهارپایان حلال گوشتی که روزیِ آنان کرده است، یاد کنند. پس معبودتان خداوند یگانه است. گر چه شریعتها با یکدیگر فرق دارند، اما همۀ شریعتها بر این اصل متفقاند که معبود واقعی خداوند است، و باید تنها او پرستش شود، و برای او شریک قرار نداد.
بنابراین فرمود: ﴿فَلَهُۥٓ أَسۡلِمُواْ﴾ پس تسلیم او شوید و از او فرمان برید، و از کسی دیگر اطاعت نکنید؛ زیرا تسلیم شدن در برابر فرمان او، تنها راه رسیدن به بهشت است.
﴿وَبَشِّرِ ٱلۡمُخۡبِتِينَ﴾ و مخلصانِ فروتن را به نیکیِ دنیا و آخرت مژده بده. «مخبت» کسی است که در برابر پروردگارش فروتن است، و تسلیم فرمان اوست، و در برابر بندگانش متواضع میباشد.
سپس صفات فروتنان را بیان نمود و فرمود: